Λάβαμε και δημοσιεύουμε..

Γραφειοκρατούντες

Η πιο σημαντική πληγή της Ελληνικής οικονομίας είναι αυτή της Γραφειοκρατίας, της δημόσιας διοίκησης . Μιας πληγής που κοστίζει σύμφωνα με επίσημα στοιχεία (Ε.Ε., Ο.Ο.Σ.Α.) στους Έλληνες φορολογούμενους 15 δις ευρώ!!! Κάτι που την καθιστά πραγματική αιμορραγούσα πληγή εάν αναλογιστούμε τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν από την Ελληνική κυβέρνηση, ώστε να επιτευχθεί η δημοσιονομική προσαρμογή ( 15 δις αναμένονται τα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων έως το 2015). Χαρακτηριστικά να αναφέρω ότι, την τελευταία εικοσαετία έχουν εκδοθεί πάνω από 140.000 νομολογίες και περισσότερες από 17.000 αυτών αφορούν νόμους και ρυθμίσεις που διέπουν τις λειτουργίες των Υπουργείων. Ένας από τους προφανείς λοιπόν λόγους ανικανότητας στην πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων, όπου εν τέλει διευρύνει την αναποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης, είναι αυτός.
Αποτέλεσμα, στο πολυδαίδαλο Ελληνικό γραφειοκρατικό σύστημα να ανθούν τα κυκλώματα διαφθοράς, όπου μπλοκάρουν τις διαδικασίες και απαιτούν το λάδωμα και το απαραίτητο «γρηγορόσημο» για να τρέξει οποιαδήποτε επένδυση. Πρόσφατα μάθαμε ότι πάνω από 8.500 έργα απεντάχθηκαν συνολικά από το ΕΣΠΑ εξαιτίας καθυστερήσεων, αλλά και ανικανότητας να προωθηθούν ανάλογα από τις υπηρεσίες.

Όσο όμως δεν λαμβάνονται μέτρα ενίσχυσης της αξιοπιστίας προς τις διεθνείς αγορές και όσο οι αλλεπάλληλοι άστοχοι χειρισμοί, οι παλινωδίες και οι αντιφάσεις θα συνεχίζονται, τόσο θα καθυστερεί η πολυπόθητη δημοσιονομική προσαρμογή.

Για να υπάρξει δημοσιονομική εξυγίανση, χρειάζεται ανάπτυξη. Δεν μπορεί όμως να υπάρξει ανάπτυξη, χωρίς να έχει ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας.

Καταλήγουμε οπότε ότι η γραφειοκρατία σε συνάρτηση με την έλλειψη ενός σταθερού φορολογικού, εργασιακού και ασφαλιστικού καθεστώτος, επιβαρύνουν την επιχειρηματικότητα, άρα καθυστερούν την ανάπτυξη, στερώντας ταυτόχρονα θέσεις εργασίας.

Με την επάνοδο της Τρόικας (αλλά και των μέτρων που αρχίζουν να συζητούν), δυστυχώς, για άλλη μια φορά θύματα και εύκολη λεία του «γρίφου» αποδεικνύονται οι δημόσιοι υπάλληλοι. Λες και έλυσαν όλα αυτά τα διαρθρωτικά προβλήματα που απαιτούνται, λες και παρουσιάσανε το σχέδιο της εθνικής ανασυγκρότησης και επανίδρυσης του κράτους και το μόνο που απέμεινε, είναι οι απολύσεις στο δημόσιο τομέα. Αλλάξτε κύριοι το θεσμικό πλαίσιο, το σύνολο όσων (Νόμων, Προεδρικών Διαταγμάτων, Υπουργικών αποφάσεων, Εγκυκλίων) ρυθμίζουν τις διαδικασίες λειτουργίας του κράτους και ύστερα περνάμε στα επιμέρους.

Χρειάζονται ολοκληρωμένες παρεμβάσεις, που θα αντιμετωπίζουν με συστημικό – μεθοδικό τρόπο το σύνολο της λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης, όπου θα κρίνεται και η αποτελεσματικότητα αυτών των ρυθμίσεων, αλλά και η επίτευξη των πολιτικών στόχων.
Χρειάζεται δέσμευση της Ελληνικής Τρόικας (κυβέρνησης) για τις αναγκαίες αυτές αλλαγές.

Χρειάζεται διαρκής αξιολόγηση και διαβούλευση με όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες, τους εκπροσώπους τους, αλλά και τους χρήστες των υπηρεσιών στις όποιες αλλαγές, ώστε να υπολογίζεται και το διοικητικό βάρος που θα επιφέρει στον πολίτη ή την επιχείρηση, καθώς και στις δημόσιες υπηρεσίες. Το όποιο σχέδιο δράσης όμως και επιχειρούμενης μεταρρύθμισης πρέπει να έχει και ένα στόχο, τριετίας π.χ., ώστε η αξιολόγηση να επιφέρει διορθωτικά τυχόν αναγκαίες αλλαγές ή προσαρμογή ή ακόμα και αντιστροφή στόχων.

 Για να υπάρξει το επιθυμητό, η επιτάχυνση και η απλούστευση της λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης προς όφελος πάντα του πολίτη.

Φωτάκης Βασίλης