Ερώτηση του Βουλευτή Γ.Βαρεμένου για το θέμα του βελανιδοδάσους Ξηρομέρου

Με δεύτερη ερώτησή του προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Βαρεμένος, επαναφέρει το θέμα του βελανιδοδάσους Ξηρομέρου και την επείγουσα ανάγκη μακροπρόθεσμης προστασίας, διαχείρισης και αξιοποίησής του με την κήρυξή του σε προστατευόμενη περιοχή.

Με την προηγούμενη ερώτησή του, τον Δεκέμβριο 2012, ο βουλευτής είχε θέσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το δάσος Ξηρομέρου ως το μεγαλύτερο δάσος ήμερης βελανιδιάς στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια, ως οικοσύστημα με πλούσια βιοποικιλότητα και σημαντικός πλουτοπαραγωγικός πόρος που καθόρισε διαχρονικά την εξέλιξη των οικισμών της περιοχής. Και είχε ζητήσει να πληροφορηθεί, ποια μέτρα προτίθενται να λάβουν οι συναρμόδιοι υπουργοί τόσο για την επείγουσα προστασία του από παράνομες δραστηριότητες, όσο -και κυρίως- για τη μακροπρόθεσμη διαχείριση και ανάδειξή του, με την κήρυξή του σε προστατευόμενη περιοχή, με την αναζωογόνηση παραδοσιακών και την ανάπτυξη νέων, καινοτόμων δραστηριοτήτων, που θα ενισχύουν τη βιώσιμη ανάπτυξη και απασχόληση στην περιοχή.

Οι απαντήσεις που έλαβε, αναφέρονταν αποκλειστικά στα προγράμματα αντιμετώπισης της λαθροϋλοτομίας και της παράνομης διακίνησης δασικών προϊόντων που εφαρμόζονται τους τελευταίους μήνες, με περιορισμένα μάλιστα αποτελέσματα όπως βεβαιώνουν οι επίμονες καταγγελίες για συνεχιζόμενη καταστροφή, τόσο στο συγκεκριμένο δάσος, όσο και σε άλλα δασικά συστήματα της χώρας, ακόμη και σε αστικά άλση. Γι’ αυτό και επανέρχεται στο θέμα, επισημαίνοντας την ανάγκη λήψης ουσιαστικών μέτρων για τη μακροπρόθεσμη προστασία, διαχείριση και ανάδειξη του μοναδικού αυτού φυσικού, περιβαλλοντικού, πολιτισμικού και πλουτοπαραγωγικού πόρου.

Όπως επισημαίνει, «προκειμένου το δάσος να διατηρηθεί, να προστατευθεί, να αναδειχθεί και να αξιοποιηθεί με βιώσιμο τρόπο, είναι αναγκαίο να ενταχθεί το ταχύτερο σε καθεστώς προστασίας, στο πλαίσιο του νόμου 1650/1986. Συγκεντρώνει όλες τις προϋποθέσεις για να κηρυχθεί σε προστατευόμενη περιοχή, με τον κεντρικό πυρήνα του ως Προστατευόμενο Τοπίο και την περιφερειακή ζώνη ως Περιοχή Οικοανάπτυξης. Αυτή άλλωστε ήταν και η εισήγηση, επείγουσα μάλιστα, της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής που επισκέφθηκε την περιοχή το 2009 και διαπίστωσε ότι ‘’οι οικολογικές ισορροπίες στο βελανιδοδάσος βρίσκονται σε οριακό σημείο’’…».

Ο Γιώργος Βαρεμένος τονίζει ότι «ως προστατευόμενη περιοχή, το δάσος Ξηρομέρου μπορεί να αποτελέσει μοχλό κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης για την ευρύτερη περιοχή, δημιουργώντας βιώσιμες δραστηριότητες και θέσεις εργασίας στην υπαίθρια αναψυχή και την περιβαλλοντική εκπαίδευση, τον οικοτουρισμό και τον αγροτουρισμό, τη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία, την καλλιέργεια της τρούφας που αφθονεί στο δάσος, αλλά και την αναζωογόνηση της συλλογής και εμπορίας του βελανιδιού».

Ήδη, όπως σημειώνει, «εκδηλώνεται διεθνώς στροφή προς την οικολογική βυρσοδεψία και τη χρήση οικολογικών βαφών, ενώ και στην Ελλάδα αναπτύσσονται πρωτοβουλίες για την καινοτομική αξιοποίηση των συστατικών του βελανιδιού στον χώρο των καλλυντικών, της αρτοποιίας και της ζαχαροπλαστικής».

Επισημαίνει, τέλος, ότι η παρουσία στο Αγρίνιο του Τμήματος Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας, που ήδη έχει ασχοληθεί με το θέμα, «μπορεί να εξασφαλίσει την αναγκαία επιστημονική έρευνα, τεκμηρίωση και υποστήριξη στην προσπάθεια αυτή».