Του Κατσούλη Παναγιώτη
Η συμμετοχή σε μια εσωκομματική πολιτική διαδικασία δεν συνεπάγεται και την υιοθέτηση αυτής της διαδικασίας καθ΄ ολοκληρίαν. Υπό αυτή την έννοια συμμετέχω στις διαδικασίες που έχει δρομολογήσει το ΠΑΣΟΚ για την ανάδειξη του υποψηφίου δημάρχου του νέου δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου, αλλά ταυτόχρονα αναζητώ και επιζητώ μια εναλλακτική πολιτική διέξοδο.
Μαζί με μια πλειάδα συμπολιτών από σχεδόν ολόκληρο το πολιτικό φάσμα – αιρετοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων της περιοχής και ενεργοί πολίτες – συζητούμε και συνδιαμορφώνουμε μια πολιτική πρόταση, η οποία δίχως να αντιτίθεται, τροποποιεί σε βασικά σημεία την ίδια τη διαδικασία - αυτή που έχουμε συνηθίσει να ονοματίζουμε «ως απονομή κομματικού χρίσματος».
Ποια είναι η πρόταση; Να εκφραστεί πρώτα η κοινωνία, να υπάρξουν πολιτικές συνθέσεις και ακολούθως τα κόμματα ως πολιτικοί φορείς που αφουγκράζονται τις κοινωνικές εξελίξεις να συνδράμουν στην έκφρασή της. Οι ζωντανές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της τοπικής μας κοινωνίας να αναλάβουν την πρωτοβουλία των κινήσεων, χωρίς αποκλεισμούς και χειραφετήσεις τοπικών παραγόντων.
Η πρόταση αυτή προβάλλεται γιατί θεωρούμε πως στην τοπική κοινωνία του διευρυμένου δήμου Μεσολογγίου επικρατούν ιδιόμορφες κοινωνικές συνθήκες, οι οποίες πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν. Ποιες είναι αυτές;
- Η έντονη κοινωνική δυσαρέσκεια, αποτέλεσμα αφ’ ενός μεν των κοινωνικά σκληρών οικονομικών μέτρων και αφετέρου των χωροταξικών διευθετήσεων του «Καλλικράτη» στην περιοχή (γι’ αυτές έχω αναφερθεί δημόσια και αναλυτικά).
- Ο προβληματισμός – σκεπτικισμός, ο οποίος έχει να κάνει με την κομματική διαδικασία που πριν από τέσσερα χρόνια εφαρμόστηκε στο δήμο Μεσολογγίου και η οποία αποδείχθηκε αποτυχημένη, αναποτελεσματική και τραυματική.
- Τα χαρακτηριστικά μιας- εν μέρει - αντικομματικής συμπεριφοράς που διαμορφώνει πλέον ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος στην περιοχή, αφού ο προβληματισμός που προανέφερα βαθαίνει εξαιτίας της αδυναμίας παραγωγής πολιτικής από τα κόμματα τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. H ευρύτερη περιοχή του Μεσολογγίου βιώνει σήμερα συνθήκες στρεβλής πολιτικής υποεκπροσώπησης και αυτό δεν αποτελεί ένα αμελητέο πολιτικό γεγονός.
- Εκτός όμως των προαναφερόμενων κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών, η ίδια η μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη» καθώς και τα οξυμένα οικονομικά και διοικητικά προβλήματα που ταλανίζουν καθημερινά τους τρεις δήμους που συνενώνονται (Μεσολόγγι - Αιτωλίκο, Οινιάδες), απαιτούν τη μέγιστη συσπείρωση πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων γύρω από ένα τολμηρό αλλά και συνάμα ρεαλιστικό δημοτικό πρόγραμμα αναγέννησης και ανατροπής. Η συσπείρωση αυτή ενδεχομένως δεν θα γίνει κατορθωτή - στο βαθμό που απαιτείται – αν ακολουθηθεί ο γνωστός τρόπος υπόδειξης υποψηφίου δημάρχου προς την τοπική κοινωνία.
Μεσολόγγι 17/6/2010
Σκιές στην επένδυση του Αστακού
ΑπάντησηΔιαγραφήΤης ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΣΙΟΥΤΗ
Προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ υποσχόταν πράσινες επενδύσεις στην οικονομία και διαφάνεια στην πολιτική ζωή. Στη μοναδική επένδυση όμως, που έχει να επιδείξει, στον Αστακό της Αιτολωακαρνανίας, υπάρχουν πολλά ερωτήματα και για το πόσο «πράσινη» είναι, αλλά και για τη διαφάνεια στις αποφάσεις.
Την ώρα που ο υφυπουργός Εξωτερικών, Σπ. Κουβέλης, χαρακτηρίζει την επένδυση του Αστακού «απάντηση στο φάντασμα της ύφεσης», αρκετά στελέχη της κυβέρνησης κρατούν αποστάσεις στο παρασκήνιο, όπως η υπουργός Περιβάλλοντος, Τίνα Μπιρμπίλη, της οποίας οι συνεργάτες επισημαίνουν ότι η ίδια έχει υπογράψει μόνο για το ένα από τα δύο σχέδια (τη μονάδα που αφορά το φυσικό αέριο) και ότι το άλλο υπέγραψε ο Σπ. Κουβέλης (τη μονάδα υγροποιημένου αερίου πετρελαιοειδών).
Ποιοι θα υλοποιήσουν, όμως, την πολυδιαφημισμένη επένδυση; Βασικός επενδυτής είναι η QPI (Qatar Petroleum International) που συμμετέχει, ωστόσο, μόνο με 33%, ενώ με το ίδιο ποσοστό (33%) συμμετέχει και η Shabbagh & Khoury SAL, του κατασκευαστικού κολοσσού της CCC - δύο εταιρείες με διεθνή φήμη.
Ο τρίτος εταίρος (με το άλλο 33%) αποτελεί μάλλον έκπληξη, καθώς πρόκειται για μία άγνωστη εταιρεία, με την επωνυμία Rosebud Energie Deutschland GmbH και εκπρόσωπό της τον, επίσης όχι γνωστό επιχειρηματία, Ιωάννη Αντωνιάδη Σπορίδη. Πρόκειται για μία εταιρεία που δεν διαθέτει ιστοσελίδα και τη μόνη πληροφορία που μπορεί να βρει κανείς για το επενδυτικό παρελθόν της είναι ένα πρότζεκτ για καύσιμα από φύκια στο Ισραήλ.
Ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη αποτελεί η εμφάνιση του πρώην επικοινωνιακού συμβούλου του Γ. Παπανδρέου και φίλου του αδελφού του Νίκου, Γιώργου Σεφερτζή, ως εκπροσώπου της κοινοπραξίας.
Ο Γ. Σεφερτζής μιλώντας στην «Κ.Ε.» δήλωσε ότι τον επέλεξαν οι άραβες επενδυτές και όχι η ελληνική κυβέρνηση, καθώς πρόκειται για ιδιωτικό έργο. «Οι άνθρωποι του Κατάρ ήθελαν κάποιον που να γνωρίζει το ελληνικό πολιτικό τοπίο για να τους βοηθήσει και για να μην υπάρξουν αντιδράσεις στην τοπική κοινωνία». Αντιδράσεις όμως, αν και όχι ιδιαίτερα έντονες, υπάρχουν. Η Κίνηση Πολιτών Αστακού αμφισβητεί έντονα την «οικολογική» πλευρά της επένδυσης και όχι μόνο. Οπως παραδέχονται οι Σεφερτζής και Αντωνιάδης, η μονάδα ηλεκτροπαραγωγής δεν αφορά το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG), αλλά το υγροποιημένο πετρελαϊκό αέριο, LPG, που «περισσεύει» από την επεξεργασία πετρελαίου στο Κατάρ. Σήμερα αναγκάζονται να το καίνε, προκαλώντας τεράστιο πρόβλημα ρύπων (το οποίο από το 2013 θα επιφέρει και πρόστιμα).
Οι αντιρρήσεις των οικολόγων
Με την επένδυση του Αστακού θα μεταφέρουν το LPG στην Ελλάδα, για να μετατραπεί σε ηλεκτρική ενέργεια και να εξαχθεί (κυρίως) στην Ιταλία, γλιτώνοντας ρύπους και πρόστιμα. Οσοι εγείρουν περιβαλλοντικές ενστάσεις για το LPG, αναφέρουν ότι «πρόκειται για μείγμα βουτανίου με προπάνιο και άλλα αέρια, που αποφεύγονται στην ηλεκτροπαραγωγή μεγάλης κλίμακας στην Ευρώπη, γιατί απαιτούνται πολύ αυστηρές προφυλάξεις με ιδιαίτερα υψηλό κόστος επένδυσης». Ο Ι. Αντωνιάδης Σπορίδης επιμένει ότι η επένδυση είναι ασφαλής και «πράσινη». Αναφέρει, μάλιστα, ότι μελλοντικά θα φτιάξουν και μονάδα παραγωγής βιοκαυσίμων (με τα οποία θα μπορούν να πετούν αεροπλάνα), από άλγη (φύκια) στα χωράφια πέριξ του Αστακού απορροφώντας έτσι και τους ρύπους του CO2.
Ο Ηλίας Γεωργαλής, από την Κίνηση Πολιτών, εκφράζει τις αντιρρήσεις του: «Στη μελέτη αναφέρεται η μονάδα βιοκαυσίμων, σε δέκα γραμμές, που θα δεσμεύει υποτίθεται το διοξείδιο του άνθρακα. Δεν υπάρχει καμία τεκμηρίωση σχετικά με το πώς γίνεται και αυτό είναι λογικό αφού δεν υπάρχει πουθενά ασφαλής και οικονομικά συμφέρουσα μέθοδος δέσμευσης του CO2. Αλλά αν η συγκεκριμένη εταιρεία έχει αυτή την τεχνογνωσία, γιατί την περιορίζει στον Αστακό και δεν τη διαθέτει σε παγκόσμια κλίμακα;». Τα μέλη της Κίνησης Πολιτών Αστακού αναφέρονται, μεταξύ πολλών άλλων, στους «επικίνδυνους αέριους ρύπους (καρκινογόνους) που παράγει το LPG και τα μεγάλα ατυχήματα από εκρήξεις τέτοιων μονάδων που έχουν καταγραφεί διεθνώς».
http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=174951