ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΟ «ΕΙΔΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ» ΩΣ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΑΧΘΕΣΤΑΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙ ΕΥΘΕΩΣ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΣΥΝΙΣΤΑ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΘΕΤΕΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ.
Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
Το Έκτατο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών (Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε) που θεσπίζεται με τις διατάξεις του άρθρου 53 του ν. 4021/2011 και το οποίο θα αναφέρεται παρακάτω, χάριν συντομίας, ως «ειδικό τέλος ακινήτων»,συνιστά αναντίρρητο φόρο επί της περιουσίας και όχι «τέλος» διότι τα έσοδα που θα εισπραχθούν από την επιβολή του προορίζονται να εξυπηρετήσουν δημοσιονομικούς στόχους και δεν συναρτώνται άμεσα με την παροχή κάποιας ειδικής ωφέλειας στους ιδιοκτήτες των ακινήτων και ως εκ τούτου έρχεται σε πλήρη αντίθεση με βασικές αρχές και κανόνες του Συντάγματος. Ειδικότερα:
1. Η επιβολή του «τέλος ακινήτων» παραβιάζει τις διατάξεις των άρθρων 17 του Συντάγματος και 1 του πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) διότι η φορολόγηση της κατοχής της ακίνητης περιουσίας δεν γίνεται αποκλειστικά στην περίπτωση που αυτή παράγει εισόδημα ώστε και η αναλογούσα σε αυτή φορολογική επιβάρυνση να καταβάλλεται από ένα μέρος των εισοδημάτων αυτών αλλά ο νομοθέτης αρκείται, άνευ ετέρου, στην κατοχή αυτής. Αν μάλιστα στο «τέλος ακινήτων» προσθέσουμε και τις λοιπές φορολογικές επιβαρύνσεις της ακίνητης περιουσίας δημιουργείται υπέρμετρη φορολογική πίεση σε αυτή που καταλήγει σε σταδιακή δήμευσή της.
2. Η φορολογική βάση του «τέλους ακινήτων»δεν καθορίζεται ευθέως από το νόμο αλλά κατά παραπομπή στη μέθοδο υπολογισμού, την οποία χρησιμοποιεί η Δ. Ε. Η και κατ επέκταση οι εναλλακτικοί προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος για το ΤΑΠ γεγονός που συνιστά κατ εξουσιοδότηση προσδιορισμό ενός ουσιώδους στοιχείου του φόρου και, μάλιστα, ούτε καν από την κανονιστική δρώσα διοίκηση, αλλά από νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, με αποτέλεσμα να παραβιάζονται οι συνταγματικές διατάξεις του άρθρου 78, παρ1και 4.
3. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 53, παρ 8-11 του Ν. 4021/2011, τόσο η βεβαίωση, όσο και η είσπραξη του «τέλους ακινήτων» ανατίθεται στη ΔΕΗ και στους λοιπούς εναλλακτικούς προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος και μάλιστα χορηγείται στα πρόσωπα αυτό το δικαίωμα, σε περίπτωση μη καταβολής του, να προβούν σε διακοπή της παροχής του ηλεκτρικού ρεύματος. Με τον τρόπο αυτό όμως μία κατ΄ εξοχήν έκφανση της δημοσίας εξουσίας ανατίθεται σε ιδιωτικές ανώνυμες εταιρίες που δεν συνιστούν όργανα της εκτελεστικής εξουσίας κατά πρόδηλη παραβίαση των διατάξεων των άρθρων 26 παρ 2 και 1 παρ 3 του Συντάγματος.
4. Περαιτέρω πρέπει να σημειωθεί ότι το «τέλος ακινήτων» επιβάλλεται αδιακρίτως σε όλους τους ιδιοκτήτες «δομημένων επιφανειών» χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν η αληθινή φοροδοτική τους ικανότητα κατά παράβαση των συνταγματικών αρχών της φορολογικής ισότητας και της αναλογικότητας (άρθρα 4 παρ 5 και 25 παρ 1 Συντ).
5. Σε περίπτωση που ο φορολογούμενος δεν προβαίνει σε καταβολή του «τέλους των ακινήτων» προβλέπεται ως πρόσθετη «κύρωση» ή διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος στο ακίνητο, στο οποίο αφορά ο φόρος. Πρόκειται για μία μορφή ψυχολογικής βίας η οποία προσλαμβάνει μείζονες διαστάσεις όταν απευθύνεται σε πρόσωπα οικονομικώς εξαθλιωμένα ή που αντιμετωπίζουν άλλους αντικειμενικούς λόγους αδυναμίας καταβολής όπως για παράδειγμα οι ασθενείς. Με την προδήλως αντισυνταγματική και επαχθέστατη αυτή φορολογική επιβάρυνση προσβάλλεται ευθέως η ίδια η αξία του ανθρώπου, καθώς τίθεται προ του κινδύνου να στερηθεί ενός ζωτικού αγαθό, απαραίτητο για την διαβίωσή του. Έτσι όμως υποβιβάζεται το επίπεδο του κάτω των ορίων του στοιχειώδους ανεκτού και τίθεται σε κίνδυνο ακόμη και η υγεία του αλλά και η ίδια η επιβίωσή αυτού. Δηλαδή θίγεται ουσιωδώς ο ίδιος ο πυρήνας της διατάξεως του άρθρου 2 παρ 1του Συντάγματος για την διατήρηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Τους παραπάνω λόγους ανέπτυξε, μεταξύ άλλων, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών σε σχετική Αίτηση Ακυρώσεως που κατέθεσε ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) για την ακύρωση του «τέλος ακινήτων» ως παράνομου και αντισυνταγματικού. Κατά του δυσβάσταχτου αυτού μέτρου έχουν επίσης προσφύγει ο Δικηγορικός Σύλλογος Καλαμάτας, το Σωματείο «Έλληνες Φορολογούμενοι», η Πανελλήνια Ένωση Πυροτεχνών Επιστημόνων και μεμονωμένοι πολίτες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πρωτοβουλίες κατά του ανωτέρω επαχθούς και παράνομου μέτρου έχουν αναλάβει ήδη και αρκετοί Δήμοι στην χώρα μας, είτε αναρτώντας ειδικές οδηγίες για το πώς να πληρώνουν οι δημότες, στα μηχανήματα αυτόματων συναλλαγών (ΑΤΜ), τους λογαριασμούς της Δ.Ε.Η αφαιρώντας το «ειδικό τέλος ακινήτων» είτε αναλαμβάνοντας για λογαριασμό των δημοτών ομαδικές προσφυγές. Φαίνεται μάλιστα ότι το «δίκτυο»των δήμων που αναζητούν τρόπους αντίστασης κατά «ειδικού τέλους ακινήτων» επεκτείνεται και ότι μπορεί να διαμορφωθεί ένα ΜΕΤΩΠΟ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ για την στήριξη των πολιτών που αδυνατούν να πληρώσουν. Άλλωστε με βάση το άρθρο 75 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (Κ.Δ.Κ-ν.3463/2005 τομέας Ε΄) και τις αρμοδιότητες που προστέθηκαν σε αυτό με το άρθρο 94 του ν.3852/2010 (ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ) οι δημοτικές αρχές πρέπει να έχουν ως στόχο την προστασία, την ανάπτυξη και την βελτίωση των συμφερόντων και την ποιότητα ζωής της τοπικής κοινωνίας. Ειδικότερα στις αρμοδιότητες του Δήμου, μεταξύ άλλων, είναι η προώθηση της κοινωνικής αλληλεγγύης και η μέριμνα για την στήριξη των οικονομικά αδυνάτων δημοτών. Σήμερα μάλιστα που το κράτος πρόνοιας κατεδαφίζεται, το βάρος για την άσκηση μιας κοινωνικής πολιτικής πέφτει στους ώμους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Συνεπώς υπό τις παρούσες συνθήκες οικονομικής ασφυξίας, που οι δημότες και κυρίως οι νέοι, οι συνταξιούχοι, οι υπάλληλοι, οι εργαζόμενοι, οι πιο ευπαθείς κοινωνικές ομάδες βιώνουν τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης υφιστάμενοι μία πρωτοφανή και δραματική συρρίκνωση του εισοδήματός τους, μία βίαιη υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου και αδυνατούν να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες τους που σχετίζονται με την ίδια την επιβίωση τους, θεωρώ, ως Δημότης του Δήμου Αγρινίου, ότι ο Δήμος μπορεί και πρέπει να σταθεί στο πλευρό τους, αρωγός και συμπαραστάτης και σε συνεργασία με τον Δικηγορικό Σύλλογο Αγρινίου, μετά και από σχετική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, να αναλάβει με την νομική υπηρεσία του, τη νομική υποστήριξη των δημοτών που δεν μπορούν να πληρώσουν το «ειδικό τέλος ακινήτων».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΡΑΠΕΖΙΩΤΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Στον Άρειο Πάγο και στο Συμβούλιο της Επικρατείας
τ. Δήμαρχος Θεστιέων
ΤΟ «ΕΙΔΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ» ΩΣ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΑΧΘΕΣΤΑΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙ ΕΥΘΕΩΣ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΣΥΝΙΣΤΑ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΘΕΤΕΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ.
Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
Το Έκτατο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών (Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε) που θεσπίζεται με τις διατάξεις του άρθρου 53 του ν. 4021/2011 και το οποίο θα αναφέρεται παρακάτω, χάριν συντομίας, ως «ειδικό τέλος ακινήτων»,συνιστά αναντίρρητο φόρο επί της περιουσίας και όχι «τέλος» διότι τα έσοδα που θα εισπραχθούν από την επιβολή του προορίζονται να εξυπηρετήσουν δημοσιονομικούς στόχους και δεν συναρτώνται άμεσα με την παροχή κάποιας ειδικής ωφέλειας στους ιδιοκτήτες των ακινήτων και ως εκ τούτου έρχεται σε πλήρη αντίθεση με βασικές αρχές και κανόνες του Συντάγματος. Ειδικότερα:
1. Η επιβολή του «τέλος ακινήτων» παραβιάζει τις διατάξεις των άρθρων 17 του Συντάγματος και 1 του πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) διότι η φορολόγηση της κατοχής της ακίνητης περιουσίας δεν γίνεται αποκλειστικά στην περίπτωση που αυτή παράγει εισόδημα ώστε και η αναλογούσα σε αυτή φορολογική επιβάρυνση να καταβάλλεται από ένα μέρος των εισοδημάτων αυτών αλλά ο νομοθέτης αρκείται, άνευ ετέρου, στην κατοχή αυτής. Αν μάλιστα στο «τέλος ακινήτων» προσθέσουμε και τις λοιπές φορολογικές επιβαρύνσεις της ακίνητης περιουσίας δημιουργείται υπέρμετρη φορολογική πίεση σε αυτή που καταλήγει σε σταδιακή δήμευσή της.
2. Η φορολογική βάση του «τέλους ακινήτων»δεν καθορίζεται ευθέως από το νόμο αλλά κατά παραπομπή στη μέθοδο υπολογισμού, την οποία χρησιμοποιεί η Δ. Ε. Η και κατ επέκταση οι εναλλακτικοί προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος για το ΤΑΠ γεγονός που συνιστά κατ εξουσιοδότηση προσδιορισμό ενός ουσιώδους στοιχείου του φόρου και, μάλιστα, ούτε καν από την κανονιστική δρώσα διοίκηση, αλλά από νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, με αποτέλεσμα να παραβιάζονται οι συνταγματικές διατάξεις του άρθρου 78, παρ1και 4.
3. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 53, παρ 8-11 του Ν. 4021/2011, τόσο η βεβαίωση, όσο και η είσπραξη του «τέλους ακινήτων» ανατίθεται στη ΔΕΗ και στους λοιπούς εναλλακτικούς προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος και μάλιστα χορηγείται στα πρόσωπα αυτό το δικαίωμα, σε περίπτωση μη καταβολής του, να προβούν σε διακοπή της παροχής του ηλεκτρικού ρεύματος. Με τον τρόπο αυτό όμως μία κατ΄ εξοχήν έκφανση της δημοσίας εξουσίας ανατίθεται σε ιδιωτικές ανώνυμες εταιρίες που δεν συνιστούν όργανα της εκτελεστικής εξουσίας κατά πρόδηλη παραβίαση των διατάξεων των άρθρων 26 παρ 2 και 1 παρ 3 του Συντάγματος.
4. Περαιτέρω πρέπει να σημειωθεί ότι το «τέλος ακινήτων» επιβάλλεται αδιακρίτως σε όλους τους ιδιοκτήτες «δομημένων επιφανειών» χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν η αληθινή φοροδοτική τους ικανότητα κατά παράβαση των συνταγματικών αρχών της φορολογικής ισότητας και της αναλογικότητας (άρθρα 4 παρ 5 και 25 παρ 1 Συντ).
5. Σε περίπτωση που ο φορολογούμενος δεν προβαίνει σε καταβολή του «τέλους των ακινήτων» προβλέπεται ως πρόσθετη «κύρωση» ή διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος στο ακίνητο, στο οποίο αφορά ο φόρος. Πρόκειται για μία μορφή ψυχολογικής βίας η οποία προσλαμβάνει μείζονες διαστάσεις όταν απευθύνεται σε πρόσωπα οικονομικώς εξαθλιωμένα ή που αντιμετωπίζουν άλλους αντικειμενικούς λόγους αδυναμίας καταβολής όπως για παράδειγμα οι ασθενείς. Με την προδήλως αντισυνταγματική και επαχθέστατη αυτή φορολογική επιβάρυνση προσβάλλεται ευθέως η ίδια η αξία του ανθρώπου, καθώς τίθεται προ του κινδύνου να στερηθεί ενός ζωτικού αγαθό, απαραίτητο για την διαβίωσή του. Έτσι όμως υποβιβάζεται το επίπεδο του κάτω των ορίων του στοιχειώδους ανεκτού και τίθεται σε κίνδυνο ακόμη και η υγεία του αλλά και η ίδια η επιβίωσή αυτού. Δηλαδή θίγεται ουσιωδώς ο ίδιος ο πυρήνας της διατάξεως του άρθρου 2 παρ 1του Συντάγματος για την διατήρηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Τους παραπάνω λόγους ανέπτυξε, μεταξύ άλλων, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών σε σχετική Αίτηση Ακυρώσεως που κατέθεσε ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) για την ακύρωση του «τέλος ακινήτων» ως παράνομου και αντισυνταγματικού. Κατά του δυσβάσταχτου αυτού μέτρου έχουν επίσης προσφύγει ο Δικηγορικός Σύλλογος Καλαμάτας, το Σωματείο «Έλληνες Φορολογούμενοι», η Πανελλήνια Ένωση Πυροτεχνών Επιστημόνων και μεμονωμένοι πολίτες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πρωτοβουλίες κατά του ανωτέρω επαχθούς και παράνομου μέτρου έχουν αναλάβει ήδη και αρκετοί Δήμοι στην χώρα μας, είτε αναρτώντας ειδικές οδηγίες για το πώς να πληρώνουν οι δημότες, στα μηχανήματα αυτόματων συναλλαγών (ΑΤΜ), τους λογαριασμούς της Δ.Ε.Η αφαιρώντας το «ειδικό τέλος ακινήτων» είτε αναλαμβάνοντας για λογαριασμό των δημοτών ομαδικές προσφυγές. Φαίνεται μάλιστα ότι το «δίκτυο»των δήμων που αναζητούν τρόπους αντίστασης κατά «ειδικού τέλους ακινήτων» επεκτείνεται και ότι μπορεί να διαμορφωθεί ένα ΜΕΤΩΠΟ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ για την στήριξη των πολιτών που αδυνατούν να πληρώσουν. Άλλωστε με βάση το άρθρο 75 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (Κ.Δ.Κ-ν.3463/2005 τομέας Ε΄) και τις αρμοδιότητες που προστέθηκαν σε αυτό με το άρθρο 94 του ν.3852/2010 (ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ) οι δημοτικές αρχές πρέπει να έχουν ως στόχο την προστασία, την ανάπτυξη και την βελτίωση των συμφερόντων και την ποιότητα ζωής της τοπικής κοινωνίας. Ειδικότερα στις αρμοδιότητες του Δήμου, μεταξύ άλλων, είναι η προώθηση της κοινωνικής αλληλεγγύης και η μέριμνα για την στήριξη των οικονομικά αδυνάτων δημοτών. Σήμερα μάλιστα που το κράτος πρόνοιας κατεδαφίζεται, το βάρος για την άσκηση μιας κοινωνικής πολιτικής πέφτει στους ώμους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Συνεπώς υπό τις παρούσες συνθήκες οικονομικής ασφυξίας, που οι δημότες και κυρίως οι νέοι, οι συνταξιούχοι, οι υπάλληλοι, οι εργαζόμενοι, οι πιο ευπαθείς κοινωνικές ομάδες βιώνουν τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης υφιστάμενοι μία πρωτοφανή και δραματική συρρίκνωση του εισοδήματός τους, μία βίαιη υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου και αδυνατούν να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες τους που σχετίζονται με την ίδια την επιβίωση τους, θεωρώ, ως Δημότης του Δήμου Αγρινίου, ότι ο Δήμος μπορεί και πρέπει να σταθεί στο πλευρό τους, αρωγός και συμπαραστάτης και σε συνεργασία με τον Δικηγορικό Σύλλογο Αγρινίου, μετά και από σχετική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, να αναλάβει με την νομική υπηρεσία του, τη νομική υποστήριξη των δημοτών που δεν μπορούν να πληρώσουν το «ειδικό τέλος ακινήτων».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΡΑΠΕΖΙΩΤΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Στον Άρειο Πάγο και στο Συμβούλιο της Επικρατείας
τ. Δήμαρχος Θεστιέων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου