ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

www.cinemes.gr

ΚΥΡΙΑΚΗ  27 -11-2011  ΩΡΕΣ: 7 - 9   &  9 – 11  μ.μ.

ΔΕΥΤΕΡΑ  28 -11-2011  ΩΡΕΣ: 7 - 9   &  9 – 11  μ.μ.

ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΟ ΓΕΥΜΑ ΣΤΗ ΡΩΜΗ
PRANZO DI FERRAGOSTO

Κωμωδία, Κοινωνική

Διανομή: Filmtrade

Διάρκεια: 75'

Σκηνοθεσία: Τζάνι Ντι Γκρεγκόριο
Ηθοποιοί: Βαλέρια ντε Φραντσίσις, Μαρίνα Κατσότι, Μαρία Καλί, Γράτσια Τσεζαρίνι Σφόρτσα, Αλφόνσο Σανταγκάτα και Τζάνι ντι Γκρεγκόριο

Ο Τζοβάνι είναι ένας ανύπαντρος πενηντάρης με μόνη υποχρέωση να προσέχει τη χήρα μητέρα του με την οποία ζει σε ένα διαμέρισμα στο κέντρο της Ρώμης. Με τις απαιτήσεις της ξεπεσμένης αριστοκράτισσας Βαλέρια να τον κατατρέχουν, βρίσκει διέξοδο στις δουλειές του σπιτιού και στις συναντήσεις με το φίλο του "Βίκιγκ" στο συνοικιακό μπαρ. Την εβδομάδα πριν την αργία του Δεκαπενταύγουστου, ο Λουίτζι, ο διαχειριστής της πολυκατοικίας, ζητά από τον Τζοβάνι να φιλοξενήσει για λίγες ημέρες και τη δική του μητέρα για να μπορέσει να φύγει με την οικογένειά του. Σε αντάλλαγμα υπόσχεται να καλύψει ένα μέρος από τα κοινόχρηστα που του χρωστά. Ο Τζοβάνι βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση και δεν μπορεί να αρνηθεί. Όταν όμως ο Λουίτζι εμφανίζεται στην πόρτα έχει δολίως φέρει μαζί εκτός από τη μητέρα του Μαρίνα και τη θεία του Μαρία. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο προσωπικός του γιατρός και φίλος του Μαρτσέλο τον παρακαλεί να προσέχει και τη δική του μητέρα!

Λίγα λόγια για την ταινία

Στη χαμηλότονη δραματική κομεντί του Τζάνι ντι Γκρεγκόριο «Αυγουστιάτικο γεύμα στη Ρώμη» η ιταλική πρωτεύουσα θυμίζει την Αθήνα στις «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου» του Παντελή Βούλγαρη.

Ο Τζάνι ντι Γκρεγκόριο ξεκινάει από την κοινότοπη σχέση εξάρτησης μητέρας - γιου για να κλιμακώσει αργά μια τρυφερή ταινία γύρω από την «ομηρία» του ήρωά του, που είναι περικυκλωμένος από τις τέσσερις ιδιότροπες κυρίες. Αυτός ο μικρόκοσμος μετά τις πρώτες εντάσεις θα συγκεντρωθεί γύρω από το τραπέζι της κουζίνας και θα αποκτήσει ζωντάνια. Ο Τζοβάνι, που κάνει θαύματα στη μαγειρική, θα δώσει χαρά και ευχαρίστηση σε ανθρώπους που αποσύρονται στο περιθώριο της ζωής μαζί με τον πλούτο που έχουν μέσα τους.