Δελτίου τύπου..

Ανακοινώθηκαν από τον νεοεκλεγέντα δήμαρχο Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου κ. Παναγιώτη Κατσούλη, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου που θα προταθεί εκ μέρους της πλειοψηφίας κατά τη συνεδρίαση του σώματος την Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011, καθώς και οι πέντε Αντιδήμαρχοι που θα τον πλαισιώσουν στη διοίκηση του διευρυμένου δήμου

Ως Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Ι.Π. Μεσολογγίου, προτείνεται ο κ. Σπανός Ιωάννης.
Οι νέοι Αντιδήμαρχοι, καθώς και οι τομείς ευθύνης που αναλαμβάνουν, είναι οι εξής:
Κοταντάκης Δημήτρης (Τεχνική Υπηρεσία – Προγραμματισμός – Πολεοδομία).
Νούλας Παναγιώτης (Οικονομική Υπηρεσία – Διοίκηση (εκτός των υπηρεσιών της Ποιότητας Ζωής).
Χονδρός Νίκος (Υπηρεσίες Ποιότητας Ζωής).
Φούντα Μαρία (Δημοτική Ενότητα Αιτωλικού).
Καρατσώλης Παντελής (Δημοτική Ενότητα Οινιάδων και Γραφείο Αγροτικής Ανάπτυξης).
Εντός του Ιανουαρίου θα ανακοινωθούν οι Πρόεδροι των νέων Ν.Π.Δ.Δ. και των Δημοτικών Επιχειρήσεων που θα συσταθούν, καθώς και των εντεταλμένων δημοτικών συμβούλων οι οποίοι θα αναλάβουν συγκεκριμένους τομείς ευθύνης.
Διαβάστε περισσότερα »...

Η ομιλία του νέου Δημάρχου Ι.Π. Μεσολογγίου κατά την ορκωμοσία του

Δημοσιεύουμε την ομιλία του νέου Δημάρχου Ι. Π. Μεσολογγίου, Παναγιώτη Κατσούλη, κατά την τελετή ορκωμοσίας του, την Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010.

Οφείλω να σας εκφράσω κατ΄ αρχάς τις ευχαριστίες μου γιατί τιμάτε ιδιαίτερα σήμερα με την παρουσία σας την ορκωμοσία του Δ.Σ. του νέου Δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου. Αφετέρου, και με αφορμή την σημερινή τελετή, θα προσπαθήσω εν συντομία να σας εκφράσω ορισμένες προγραμματικές μου σκέψεις που αφορούν τον νέο δήμο Ι.Π. Μεσολογγίου.
Οι σκέψεις αυτές εκκινούν από τη βασική μου αντίληψη περί ευθύνης. Είναι ιδιαίτερα βαρύ το φορτίο των ευθυνών που οφείλουμε να σηκώσουμε στους ώμους μας, τόσο εγώ ως Δήμαρχος, όσο και το σύνολο της νέας δημοτικής αρχής που σήμερα ορκίστηκε. Και είναι ιδιαίτερα βαρύ το φορτίο αυτό για τρεις κυρίως λόγους :
1ον) Γιατί καλούμαστε να κερδίσουμε ένα μεγάλο στοίχημα. Το στοίχημα της εξυπηρέτησης του πολίτη και της προστασίας του δημόσιου συμφέροντος, στον νέο δήμο των 680.000 στρεμμάτων και των 36.000 ανθρώπων υπό την σκέπη μιας σημαντικής διοικητικής μεταρρύθμισης, που μεταβιβάζει πολλές αρμοδιότητες του κεντρικού κράτους και της Νομαρχίας στο Δήμο, αλλά διαπνέεται σε αυτά τα πρώτα της βήματα από αρκετές ασάφειες, παραλείψεις έως και αστοχίες.
Σε αυτό το νέο δήμο των 4 Δημοτικών κοινοτήτων και των 15 τοπικών διαμερισμάτων, καλούμαστε να αποδείξουμε ότι ο Καλλικράτης και η συνένωση των τριών Δήμων, έγινε για το συμφέρον των πολλών και με σκοπό να βελτιώσει τις ανεπάρκειες που παρουσίασε το προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο, εκείνο του Καποδίστρια.
2ον) Ο δεύτερος λόγος, που καθιστά ιδιαίτερα βαρύ το φορτίο ευθύνης που προανέφερα, έχει να κάνει με την συγκυρία. Αναλαμβάνουμε την τύχη του νέου Δήμου σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, κοινωνικής απαισιοδοξίας και ηθικής κατάπτωσης. Η συγκυρία δεν είναι ευνοϊκή και ίσως για αυτό, το στοίχημα που προανέφερα γίνεται περισσότερο ελκυστικό και προκλητικό, θα έλεγα. Καλούμαστε να μετατρέψουμε τίς τεράστιες δυσκολίες σε ελπίδα και προοπτική και για να το καταφέρουμε αυτό χρειάζεται ΣΚΛΗΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ , ΣΥΝΝΕΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΛΙΣΕΙΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΕΙΟ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ. ΕΙΜΑΣΤΕ -ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ- ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ, ΟΧΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ (ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΟΡΟΥ) ΟΥΤΕ ΑΠΛΟΙ ΔΙΕΚΠΕΡΑΙΩΤΕΣ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ, σε ένα δήμο (που οφείλω να το πω δυστυχώς) αποτελεί οικονομικά , θεσμικά, διοικητικά, μια χειροπιαστή μικρογραφία του ελληνικού προβλήματος και της περιπέτειας που όλοι μας τώρα βιώνουμε.
3ον) Ο τρίτος λόγος έχει να κάνει με την ιστορία. Με το ιδιαίτερο αξιακό φορτίο που κουβαλά ο τόπος τούτος, λόγω της ιστορικής του εξέλιξης. Η πόλη των "Ελευθέρων Πολιορκημένων", το Ανατολικό και οι Οινιάδες, έχουν σημαδέψει με την ιστορική τους παρουσία την αρχαία αλλά και την νεώτερη Ιστορία της χώρας μας και της οικουμένης θα έλεγα. Ζούμε επομένως σε ένα τόπο με σημαντικές ιστορικές καταβολές και καλούμαστε να αποδείξουμε ότι είμαστε άξιοι συνεχιστές μιας σπουδαίας πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιάς.
Όμως ευθύνη και ελευθερία είναι δύο έννοιες που η μία δεν μπορεί να υπάρξει δίχως την άλλη. Η ευθύνη χωρίς ελευθερία μετατρέπεται σε σκλαβιά και η ελευθερία χωρίς ευθύνη σε ασυδοσία.
¨Άρα στον τόπο που κάθε ελεύθερος άνθρωπος είναι και δημότης μας, καλούμαστε με την μέγιστη υπευθυνότητα να συλλογιστούμε, να πράξουμε και να διοικήσουμε τον Δήμο μέσα σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας, που δεν θα μετατρέπεται σε αδράνεια, σε ανομία, σε εφησυχασμό και σε οκνηρία.
Απαιτείται να αγαπήσουμε αυτόν τον τόπο με ένα διαφορετικό τρόπο, με ένα ιδιαίτερο πνεύμα. Ν΄ αφήσουμε στην άκρη τις μεγάλες κουβέντες, τα λεκτικά πυροτεχνήματα, τους εντυπωσιασμούς χωρίς περιεχόμενο, να λειτουργήσουμε επαγγελματικά, με εξωστρέφεια, χωρίς "πατριωτικές φαντασιώσεις" και δίχως να χαϊδεύουμε τα αυτιά όλων. Εμείς, μ' αυτό το πνεύμα πατριωτικής ευσυνειδησίας θα πορευτούμε και σε αυτήν ακριβώς την πορεία θα αναζητήσουμε συγκλίσεις και συνεργασίες.
Με αυτές τις σκέψεις εύχομαι στους δημοτικούς συμβούλους να είναι σιδεροκέφαλοι και σε εσάς και τις οικογένειες σας υγεία και να έχουμε μια δημιουργική χρονιά. Σας ευχαριστώ

Διαβάστε περισσότερα »...

Το Μεσολόγγι για δεύτερη χρονιά σημείο αναφοράς του Κανόε-Καγιάκ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Ο Ναυτικός Όμιλος Μεσολογγίου βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας ενημερώσει ότι το 15ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανάπτυξης Κανόε Καγιάκ Ήρεμων Νερών θα πραγματοποιηθεί τον Αύγουστο του 2011 στα ήρεμα και φιλόξενα νερά της νερά της λιμνοθάλασσας της Κλείσοβας.
Μετά την περσινή επιτυχημένη διοργάνωση το διοικητικό συμβούλιο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Κανόε Καγιάκ αποφάσισε να διοργανώσει σε συνεργασία με το Ν.Ο.Μεσολογγίου για δεύτερη συνεχή χρονιά το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανάπτυξης Κανόε Καγιάκ Ήρεμων Νερών στο Μεσολόγγι με την προοπτική της μόνιμης τέλεσης.
Η εξέλιξη αυτή αποτελεί επιβράβευση των προσπαθειών των μελών του Ν.Ο.Μεσολογγίου που πιστεύουν ότι ο λιμνοθαλασσιακός χώρος του νέου διευρυμένου μας δήμου είναι ιδανικός για ναυταθλητικό – προπονητικό τουρισμό και μοχλός ανάπτυξης της περιοχής.
Επίσης σας ενημερώνουμε ότι επαναλειτουργεί η Σχολή Ιστιοπλοΐας Ανοικτής Θαλάσσης του Ν.Ο.Μ , όσοι ενδιαφέρονται να μάθουν τα μυστικά αυτού του συναρπαστικού αθλήματος – χόμπι ας επικοινωνήσουν μαζί μας.

Το Δ.Σ του Ναυτικού Ομίλου Μεσολογγίου
Διαβάστε περισσότερα »...

Λάβαμε και δημοσιεύουμε..

                                                                 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βροντερή, μαζική και μαχητική απάντηση στην κυβέρνηση της βίας και της εξαθλίωσης του λαού έδωσαν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι και νέοι, στις τεράστιες απεργιακές διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα. Παρά το κλίμα κρατικής και εργοδοτικής τρομοκρατίας, πολλοί τομείς της οικονομίας νέκρωσαν ή υπολειτούργησαν, ενώ οι κεντρικοί δρόμοι της χώρας μετατράπηκαν σε οργισμένα ποτάμια ενάντια στο «σφαγείο» κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Η τεράστια μαζικότητα των διαδηλώσεων, τα πολιτικά συνθήματα και η απαίτηση να φύγουν η κυβέρνηση και η τρόικα, η εμφάνιση ενός μαζικού και οργανωμένου ανεξάρτητου αγωνιστικού ρεύματος με τα πρωτοβάθμια σωματεία, τους φοιτητικούς συλλόγους και τα συνδικάτα που αντιστέκονται και η πρωτοφανής μαχητικότητα και αποφασιστικότητα των σημερινών διαδηλώσεων, αποτελούν τα καινούργια στοιχεία της 15ης Δεκέμβρη και της νέας ανατρεπτικής δυναμικής που αναπτύσσεται.
Λίγες ώρες αφότου ο κυβερνητικός κοινοβουλευτικός λόχος των 156 εναπομεινάντων προθύμων πρωτοκολλητών της τρόικα, του ΣΕΒ και των τραπεζών, ψήφισε το τερατούργημα του πολυνομοσχεδίου και μία ημέρα από τις συναντήσεις του πρωθυπουργού του αίσχους με τους πολιτικούς αρχηγούς αναζητώντας συναίνεση, οι εργαζόμενοι και το κίνημα γέμισαν τους δρόμους ξεκαθαρίζοντας ότι δεν αποδέχονται το πραξικόπημα του Mνημονίου και τους νόμους του, ότι απαιτούν την ανατροπή της κυβέρνησης της τρομοκρατίας και της πτώχευσης του λαού!
Ολοένα και πιο απομονωμένη η κυβέρνηση καταφεύγει στο τελευταίο «επιχείρημα» της εξουσίας, την κρατική βία και καταστολή. Η μεθοδευμένη προσπάθεια διάλυσης της πορείας, η εκτεταμένη χρήση χημικών (ακόμα και μέσα στα μαζικά μπλοκ), οι δολοφονικές επελάσεις των ΜΑΤ και των «μπουραντάδων» της ΔΙΑΣ και της Δέλτα, η χρήση ακόμα και «φλογοβόλων»(!), οι αχαλίνωτες συμμορίες εκατοντάδων ασφαλιτών που προπηλακίζουν, προβοκάρουν, συλλαμβάνουν, δεν μπορούν πλέον να σταματήσουν τα εργατικά κύματα αγώνα. Απλά μεγαλώνουν την οργή και την ορμή τους. Η προσπάθεια να κτυπήσουν ειδικά το μαζικότατο μπλοκ του Συντονισμού των Πρωτοβάθμιων Σωματείων στην Αθήνα, τα μπλοκ των καθηγητών και των δασκάλων, των μεταναστών εργατών, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά και τα μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, έπεσε στο κενό καθώς οι διαδηλωτές αντιστάθηκαν και υπεράσπισαν το δικαίωμά τους στη διαδήλωση. Ήταν τέτοια η τυφλή αγριότητα των χτυπημάτων στο μπλοκ της Επιτροπής αλληλεγγύης συνδικάτων και συνδικαλιστών όπου τραυματίστηκε βαριά με χτύπημα στο κεφάλι και το πρόσωπο η Ελένη Μπούμπουρα, μέλος του ΣΕΚ και υποψήφια με την Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας.

Η σημερινή παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα ορίζει και την απάντηση που πρέπει να δώσει το κίνημα και η Αριστερά. Απαιτείται σήμερα ένα ριζοσπαστικό εργατικό κίνημα, που θα υπερβεί τον υποταγμένο κυβερνητικό συνδικαλισμό της ήττας και της παρακμής των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, οι οποίες περιθωριοποιούνται στη συνείδηση ολοένα και ευρύτερων μαζών. Η μαζική πορεία εργαζομένων στο κτίριο της ΓΣΕΕ για να απαιτήσουν κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, η οποία βρήκε κλειδαμπαρωμένες τις πόρτες και κτυπήθηκε από τις δυνάμεις καταστολής, είναι έκφραση αυτή της τάσης.

Απαιτείται διαρκής πολιτικός αγώνας από το εργατικό, φοιτητικό και ευρύτερο λαϊκό κίνημα για να ανατραπεί αυτή η κυβέρνηση του αίσχους, το αντιλαϊκό πραξικόπημα και το σφαγείο ΣΕΒ, ΕΕ, ΔΝΤ. Χρειαζόμαστε κλιμάκωση των αγώνων με απεργία διαρκείας ιδιαίτερα στους χώρους που βρίσκονται στο στόχαστρο της κυβέρνησης και πανεργατικές απεργίες. Ήδη οι συγκοινωνίες, η Αγροτική Τράπεζα, οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ (που απεργούν για να μην εκδοθούν τα κυριακάτικα φύλλα), οι εργαζόμενοι του Δήμου Αθήνας (παρότι η γνωστή βιομηχανία δικαστικών αποφάσεων κήρυξε την απεργία τους παράνομη), έχουν κάνει το βήμα και χρειάζονται έμπρακτη στήριξη εδώ και τώρα.
Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω! Κλιμάκωση του αγώνα για την αντικαπιταλιστική ανατροπή! Σας καλούμε σε μαζική συμμετοχή στις διαδηλώσεις και στις νέες απεργίες. Διαβάστε περισσότερα »...

ΝΕΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΑΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ –ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ ΜΕ «ARABIAN SPANISH FOOD INDUSTRIES CO»

Πρόσφατα επισκέφθηκαν την περιοχή μας ο πρόεδρος της εταιρείας «ARABIAN SPANISH FOOD INDUSTRIES CO» κ. Al Chamdi και ο Γενικός Διευθυντής κ.Sultan Al Chamdi, καθώς και ο διευθυντής πωλήσεων της ως άνω εταιρείας, οι οποίοι ξεναγήθηκαν στις εγκαταστάσεις της Ένωσης Συνεταιρισμών Μεσολογγίου-Ναυπακτίας από την Διοίκηση. Πρόκειται για την μεγαλύτερη εταιρεία τροφίμων, Σαουδαραβικών συμφερόντων, με έδρα το Ριάντ. Η εταιρεία αυτή εμπορεύεται τρόφιμα σε Ισπανία, Τουρκία, Συρία, Λίβανο, Ινδία και Ταϋλάνδη.
Η ηγεσία της «ARABIAN SPANISH FOOD INDUSTRIES CO» εντυπωσιάστηκε (επισκέφθηκαν ξανά την περιοχή μας το 2004) από την πρόοδο της ΕΑΣ (εγκαταστάσεις και προσωπικό) και προχώρησαν σε νέα συμφωνία, που, μέχρι τον προσεχή Μάρτιο, προβλέπει να φορτωθούν 12 containers ελιές καλαμών (240 τόνοι περίπου). H προοπτική δε είναι, μέχρι τέλους του 2011, να φορτωθούν συνολικά 20 containers (500 τόνοι).
Αξίζει να αναφέρουμε ότι οι Άραβες εισάγουν από την Ελλάδα μακαρόνια (Κορώνα) και μέλι. Η πληρωμή θα γίνει έναντι φορτωτικών εγγράφων, δηλαδή αμέσως. Οι εξαγωγές για το ατομικό αγροτικό εισόδημα, αλλά και το κράτος, στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, είναι μονόδρομος, με προαπαιτούμενα την ποιότητα και την αξιοπιστία μας.
Διαβάστε περισσότερα »...

Λάβαμε και δημοσιεύουμε..

Απόψεις για τη λαθρομετανάστευση

Το θέμα της λαθρομετανάστευσης το γνωρίζουν πια όλοι. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζουν είναι το μέγεθος και η ένταση του προβλήματος. Το κέντρο της Αθήνας είναι υπό «κατάληψη» και το πιο ανησυχητικό είναι ότι έχει πια αλλοιωθεί η σύσταση του πληθυσμού.
Δεν γίνεται να είναι το...κέντρο της πρωτεύουσας απροσπέλαστο για τους Έλληνες. Δεν γίνεται να φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε. Δεν γίνεται όταν δεν υπάρχουν δουλειές, να συνεχίζουμε να ανεχόμαστε την παραμονή λαθρομεταναστών στην χώρα μας.
Αν συμφωνείτε ή συμμερίζεστε τα παραπάνω, αναρτήστε το παρακάτω κείμενο στο ιστολόγιό σας.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων,
Udemand
ΘΕΛΟΥΜΕ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ
ΘΑ ΤΟ ΖΗΤΑΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΘΑ ΑΝΕΒΑΖΟΥΜΕ ΕΝΑ ΔΥΟ ΠΟΣΤ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΙΤΛΟ
ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ
ΑΝ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΝΑ BLOG ΔΕΝ ΤΡΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ
ΑΝ ΤΟ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΥΟ BLOG ΤΟ ΙΔΙΟ
ΣΤΑ ΔΕΚΑ ΙΣΩΣ ΚΑΤΙ ΘΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ
ΣΤΑ ΠΕΝΗΝΤΑ;
ΣΤΑ ΕΚΑΤΟ;
ΚΑΙ ΑΝ ΓΙΝΟΥΝ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ;
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΟΥΜΕ;
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ;
ΑΣ ΜΠΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΑΤΗΦΟΡΟ
ΘΕΛΟΥΜΕ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΤΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ
Να αποφασίσει ο λαός αν θα συνεχίστει η πολιτική του μπάτε σκύλοι αλέστε
να αποφασίσει ο λαός αν θα νομιμοποιείτε όποιος μπαίνει παράνομα
να αποφασίσει ο λαός αν θα δοθεί δικαίωμα ψήφου στους μετανάστες και αν ναι σε ποιούς;..θα δοθεί σε όλους όπως θέλουν κάποιοι ή θα δοθεί μόνο σε αυτούς που πρέπει και μόνο με προυποθέσεις όπως γίνετε στα σοβαρά κράτη
ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ
ΩΡΑΙΑ!!
ΤΟΤΕ ΘΕΛΟΥΜΕ (ΠΟΥ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΠΑΙΤΟΥΣΑΜΕ) ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ
(από udemand) Διαβάστε περισσότερα »...

Λάβαμε και δημοσιεύουμε..

Η τραγωδία της επανάληψης.
Του ιστορικού Κάλλη Κων/νου
Αν η Νέα Τάξη ή καλλίτερα η νέα Ρώμη πετύχει τους σκοπούς της, μέσω της υποτιθέμενης εξυγίανσης και αν τα πολύχρωμα ανδρείκελα πετύχουν τη συναίνεσή μας στην φαινομενική διάσωση και διατήρηση του καθεστώτος και του συστήματος, τότε δεν έχουμε απολύτως καμμιά σωτηρία. Θα καταστραφούμε μέσα σε μια επαναλαμβανόμενη ιστορική βαρβαρότητα, σε μια νέα παγκόσμια δικτατορία, μια παγκόσμια κυβέρνηση ληστών και εξουσιαστών.
Έχουμε γράψει επανειλημμένως, πως η ιστορία επαναλαμβάνεται συνήθως ως κωμωδία αλλά μονίμως ως τραγωδία και ο μόνος λόγος που οφείλουμε να την μελετάμε είναι όχι για να υιοθετούμε τις κατά περίπτωση ιδεολογικές ή κοινωνικές παραμέτρους αλλά για να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη.
Θα παραθέσω και εγώ με τη σειρά μου, μερικά ιστορικά αποσπάσματα μήπως και ευαισθητοποιήσω τους βολεμένους (ή τους καναπεδάτους) με σκοπό να κατανοήσουν το πως και το γιατί κανείς μας δεν θα μείνει αλώβητος από την λαίλαπα που μας ετοιμάζουν.
Από την "Ιστορία των Αθηνών" του Σ. Καργάκου παρατηρούμε: «Μετά την ήττα του 146 π.Χ. η Ελλάς έγινε δορυφόρος της Ρώμης, κωφόν πρόσωπον ενός ιστορικού δράματος. Ο Ελληνικός και Ελληνιστικός κόσμος είχε φτάσει μέσω μιας σειράς πολιτικών αδιεξόδων στην υποταγή. Δεν ηττήθηκε η Ελλάδα από τους Ρωμαίους, αν δεν είχε πρώτα ηττηθεί από τον ίδιο της τον εγωισμό.»…. «Οι Ρωμαίοι, κατά τό σύστημα πού εφάρμοσαν αρχικά στην Ιταλία, επέβαλαν και στην Ελλάδα ένα σύστημα ανισότητας ακόμα και σε ότι άφορα την παραχώρηση κάποιων διοικητικών προνομίων. Και τούτο για να μην ευκολύνεται ή ενότητα μεταξύ των Ελλήνων. Έτσι στο καθεστώς της υποτιθέμενης πλέον ελεύθερης πόλης ενέταξαν μια ελευθερία περιορισμένης εκτάσεως. Ή Αθήνα δεν μπορεί πλέον να χαράσσει, δική της εξωτερική πολιτική και είναι υποχρεωμένη, άρα δέσμια, να είναι πάντα σύμμαχος της Ρώμης αλλά όχι σε επίπεδο ισότητας. Ουσιαστικά εξουσιάζεται από τους Ρωμαίους, έναν αλλόγλωσσο λαό, στον όποιο μάλιστα δεν προέβαλε καμμιά αντίσταση.(!) Σαν έτοιμη από καιρό, κατά περίεργο τρόπο, περίμενε έναν αλλοεθνή λαό να καθορίσει τήν πορεία της προς ένα νέο πολιτικό μέλλον, χωρίς πολιτική ακτινοβολία και μόνο μέ μια ευπρόσωπη αλλά αδύναμη πνευματική παρουσία και μια περιορισμένης εμβελείας και ασήμαντη οικονομική δραστηριότητα. Οι Ρωμαίοι σεβάσθηκαν τις πολιτικές παραδόσεις των Αθηνών, τήν αυτονομία και τους δημοκρατικούς "τύπους" και θεσμούς πού λειτουργούν όμως μόνο για θέματα εσωτερικής κατανάλωσης. Έτσι, παρόλο πού ή Αθήνα ήταν μια μισοελεύθερη πολιτεία μέ παρασιτική οικονομία, δεν κατόρθωσε να ξεφύγει από το γενικότερο κλίμα της παρακμής.»……«Για κάποιο χρονικό διάστημα αξιόλογη αλλά ελεγχόμενη ανάπτυξη έλαβε και το λιμάνι του Πειραιά. Ό Πειραιάς, πού άλλοτε δέσποζε οικονομικά στο εμπόριο Ανατολής και Λύσης, τώρα έχει γίνει ένα απλό λιμάνι πού ζωντανεύει από την άφιξη επισκεπτών πού θέλουν να θαυμάσουν την ομορφιά των Αθηνών, ενώ ο έλεγχος του εμπορίου έχει περάσει σε άλλα χέρια. Τίποτε πια δεν είναι δυνατόν να ζωντανέψει τήν οικονομία των Αθηνών. Απλώς, οι λίγοι πλούσιοι κερδίζουν περισσότερα και οι φτωχοί, πού συνεχώς αυξάνονται, γίνονται ακόμη πιο φτωχοί.
Είναι γεγονός ότι ή ρωμαϊκή Σύγκλητος κολάκευσε τη ματαιοδοξία της άρχουσας τάξης των Αθηνών, απλά γιατί τους …χρησιμοποιούσε. Οι έπαρχοι της Ρώμης φρόντιζαν να διατηρούν καλές σχέσεις με τους εύπορους Αθη¬ναίους, πού συνάμα διαχειρίζονταν και τα κοινά. Το δημοκρατικό πολίτευμα δεν είχε καταργηθεί τυπικά. Είχε αλλάξει όμως ριζικά και είχε μετατραπεί σε φενάκη δημοκρατίας»….. «Η Βουλή εξακολουθούσε να υφίσταται, και οι Ρωμαίοι, αφού παρέλαβαν τους Αθηναίους να κυβερνώνται μέ δημοκρατικό πολίτευμα, διαφύλαξαν προσωρινά την αυτονομία και τήν ελευθερία τους, έως ότου σταδιακά και αυτοί οι ίδιοι οι δημοκρατικοί τύποι να παραμερισθούν. Για τα αξιώματα δεν γινόταν πια κλήρωση άλλα εκλογή, κάτι πού ευνοούσε τους αριστοκράτες πού ρύθμιζαν τήν πολιτική ζωή»….. «Ό Άρειος Πάγος, πού είχε παροπλισθεί χρόνια πριν, και με την ατιμωρησία να βασιλεύει από την ακμή της δημοκρατίας, πήρε και πάλι τήν παλιά του ισχύ. Αυτός έγινε ή υπέρτατη αρχή. Ουσιαστικά όμως οι Ρωμαίοι κυβερνούσαν τήν πόλη τών Αθηνών μέσω του αξιώματος πού δόξασε στο παρελθόν τη δημοκρατία τών Αθηνών: μέσω δηλαδή των αξιωμάτων των ολίγων, πού εκλεγόταν κατά το παλαιό τυπικό, από το σύνολο τών πολιτών, άλλα τώρα συγκέντρωνε το σύνολο σχεδόν τών εξουσιών. (IV αυτό οι Ρωμαίοι φρόντιζαν στο αξίωμα αυτό να προωθείται άνθρωπος της εμπιστοσύνης τους και να είναι όργανο τους.)»….. «Είναι τόσο ριζικές οι μεταβολές που υπέστησαν, πού αλλοίωσαν το ίδιο το δημοκρατικό πνεύμα τών Αθηναίων.
Από τον Αθηναίο στους Δειπνοσοφιστές V, 212 Ε παρατηρούμε: «Ό αθηναϊκός λαός δεν έπαιζε πια κανένα ρόλο ουσιαστικό και γι' αυτό και δεν αντέδρασε στη μετάλλαξη αυτή.»…. «Οί Αθηναίοι μπορούσαν να δρουν σύμφωνα με τη βούληση τους μόνο μέχρι το σημείο όπου οι πράξεις τους δεν προξενούσαν τη δυσαρέσκεια της … συγκλήτου(!)»

Από τον Πολύβιο 2 12 8 αντλούμε: «Όσοι ήθελαν να κατοικήσουν στον Ελληνικό χώρο είχαν πλέον εύκολα τη δυνατότητα να αποκτήσουν πολιτικά δικαιώματα.»
Ο Ρώσος ιστορικός Α. Ράνοβιτς μας λέει: «Από το 166 και μετά η σύνθεση του πληθυσμού άλλαξε. Το μεγάλο εμπορικό κέντρο, η Δήλος έγινε τόπος ποικιλόχρωμου πληθυσμού.»
Η πολυφυλετική πολυπολιτισμική πλέον κοινωνία είναι γεγονός, και σε αυτό δεν μένει αλώβητη και η μέχρι τότε πατρώα θρησκεία.
Από τα γεωγραφικά του Στράβωνα Θ 398 20 αντλούμε: «Οι Ρωμαίοι παραλαβόντες τον έλεγχον διαφύλαξαν την αυτονομίαν και την ελευθερίαν»
Ο Λεοπόλδος φον Ρανκε, ο Γερμανός ιστορικός, που μελέτησε την αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη για να γεννήσει τη φιλοσοφία της ενωμένης μεγάλης Γερμανίας, μετά τη Ναπολεόντεια Ευρώπη, έγραψε: «Η Ρώμη μελετώντας το επί αιώνων Ελληνικό θαύμα, εντόπισε την αιτία της υπεροχής της κοινωνίας αυτής, αλλά και το κενό της λειτουργίας της. Δεν ήταν το πολιτειακό σύστημα, μιας και η Μακεδονία είχε μοναρχία μεν αλλά η Αθήνα είχε δημοκρατία, δεν ήταν το δουλοκτητικό, μιας και η σταδιακή απόδοση της ιδιότητας του πολίτη ήταν και πιο αποδοτική από την εσαεί δουλοκτησία, δεν ήταν η σταδιακή εξασθένηση του αγροτικού πληθυσμού, που διατηρούσε εν πολλοίς την αυτονομία, την ομοτιμία αλλά και την ενότητα, δεν ήταν η εξαγορά της ισχυρής πνευματικής και καλλιτεχνικής μηχανής από τους ανερχόμενους όμορους γείτονες, αλλά γιατί η Ρώμη αντιλήφθηκε πως οι αναρίθμητες εθνοτικές διαιρέσεις των Ελληνιστικών βασιλείων ήταν πιό εύκολο να ενταχθούν σύσσωμοι σε μιά προστατευτική ομπρέλα. Ο παρτικουλαρισμός (τοπικότητα) ενάντια στον ουνιβερσαλισμό (παγκοσμιοποίηση)»
Αλλά η πόλη των Αθηνών δεν ήταν δυνατόν να ξεφύγει από τήν κατάσταση του γενικού μαρασμού πού μαστίζει μετά το 146 π.Χ. όλες τις Ελληνικές περιοχές. Οι Ρωμαίοι μετακίνησαν το κέντρο βάρους της ιστορίας προς άλλες περιοχές. Οι επιστήμονες και οι καλλιτέχνες μεταναστεύουν για βιοποριστικούς λόγους. Ή Ελληνική χερσόνησος χάνει τήν οικονομική σημαντικότητα πού είχε στο παρελθόν. Οι δυσάρεστες οικονομικές συνέπειες γίνονται γρήγορα εμφανείς. Σύγχρονος ιστορικός παρατηρεί: «Ή Αθήνα, απογυμνωμένη από τήν βιομηχανία και το εμπόριο της, ζει με τα δώρα τών Ρωμαίων πού θα τής προμηθεύσουν τακτικά σιτάρι, τρόφιμα, και θα πληρώσουν τους δημόσιους αγώνες και τα θεάματά της. Οι αλαζονικές αγορές τής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας περιφρονούν στο σύνολό τους την αγροτική και βιομηχανική Ελληνική παραγωγή. Ο πλούτος και η αίγλη, δεν επανήλθαν ποτέ. Η Ελληνική χερσόνησος, αυτή πού άλλοτε ακτινοβολούσε από τη χαρά, τήν ευδαιμονία και τη δόξα, σταδιακά … πεθαίνει.»
Ο Ηρακλείδης ο Κρητικός αναφέρει: «Τα ίχνη της οικονομικής καχεξίας είναι εμφανή. Η ένδυα είναι έκδηλη και αν δεν υπήρχαν τα επιβλητικά μνημεία όπως η Ακρόπολη, δεν θα μπορούσε να πειστεί κανείς πως βρίσκεται στη πόλη της Παλλάδας Αθηνάς, στο κλεινόν άστυ του Περικλέους.»…. «Η πόλη μετατράπηκε σε τουριστική. Ξένοι έφθαναν για περιήγηση και διασκέδαση, αλλά και σε λοιπές τέρψεις που άρχισε να υιοθετεί η άλλοτε συντηρητική Αθηναϊκή κοινωνία, που όμως και αυτό ελέγχονταν από την αριστοκρατία »…. «Η οικονομική ανισότητα γινόταν όλο και πιο έντονη, μιας και ο πλούτος δεν καθοριζόταν από την παραγωγικότητα αλλά από την παραοικονομία και το δουλεμπόριο.»

Η λάμψη του Ελληνισμού σκεπάστηκε συν τω χρόνο με λάσπη. Έχασε την αυτονομία του αλλά διατήρησε στα κατάβαθα της ψυχής του την πνευματική του υπεροχή και στους αιώνες που ακολούθησαν, όποτε η ανθρωπότητα έφτανε σε τέλμα, αντλούσε από το Ελληνικό παρελθόν τις παραμέτρους εκείνες για να ανασυσταθεί.
Έχει μιά τραγωδία η επανάληψη της ιστορίας και γιαυτό επιμένω πως πρέπει να κινηθούμε με ενωτικά κριτήρια για τη διατήρηση της ιστορικής και πολιτισμικής μας συνέχειας. Δεν πρέπει σε καμμιά περίπτωση να αφήσουμε ατιμώρητους αυτούς που μας οδήγησαν εδώ, δεν πρέπει σε καμμιά περίπτωση να τους επιτρέψουμε να επαναλάβουν και να μας επιβάλουν έναν μακραίωνο μαρασμό.
Δεν πρέπει σε καμμιά περίπτωση να καταδικάσουμε τις επόμενες γενεές.
Είμαστε όλοι συμμέτοχοι λόγω αδράνειας άρα και συνένοχοι.
Διαβάστε περισσότερα »...

Λάβαμε και δημοσιεύουμε..

Συγκέντρωση στο Αγρίνιο για την κλιματική αλλαγή

Συγκέντρωση στο Αγρίνιο για την κλιματική αλλαγή θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 11 Δεκεμβρίου στις 11 το πρωί στην κεντρική πλατεία Αγρινίου. Την εκδήλωση διοργανώνουν:
• Οι Οικολόγοι Πράσινοι
• Η Πανελλήνια κίνηση ενάντια στην εκτροπή του Αχελώου
• Η Οικολογική Δυτική Ελλάδα
• Ο Όμιλος φίλων του σιδηροδρόμου δυτικής Ελλάδας ‘’Χαρίλαος Τρικούπης΄΄
• Ο Ναυτικός Όμιλος Αγρινίου
• Ο Αθλητικός Όμιλος ΄΄Αχελώος΄΄ Τμήμα ποδηλασίας
• Ο Πολιτιστικός σύλλογος ΄΄Αχελωίς΄΄
• Ο Σύλλογος προστασίας περιβάλλοντος Νεοχωρίου
• Η Ποδηλατομάδα Κοκκινοσκουφίτσα
• Η Οικολογική εφημερίδα
• Η Οικολογική κίνηση Αγρινίου
Με το κλίμα, δεν γίνεται να παζαρέψουμε…
Η περσινή Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα στην Κοπεγχάγη, με τη μεγαλύτερη συνάθροιση αρχηγών κρατών στην ιστορία, κατέληξε σε ναυάγιο. Ήταν τα αποκαλυπτήρια για την απουσία πολιτικής βούλησης να αντιμετωπιστεί η μεγαλύτερη πρόκληση της εποχής μας, η κλιματική αλλαγή.
Ένα χρόνο αργότερα, η Συνδιάσκεψη στο Κανκούν του Μεξικού ξεκίνησε στις 29 Νοεμβρίου, με μηδενικές σχεδόν προσδοκίες για επίτευξη δεσμευτικής Συμφωνίας.
Στο μεταξύ η Κλιματική Αλλαγή δεν περιμένει, ούτε μπορούμε να παζαρέψουμε μαζί της!
Πρώτη προτεραιότητα, λοιπόν, είναι να ζητήσουμε ευθύνες από τις κυβερνήσεις για τη μέχρι τώρα αποτυχία τους να δράσουν, και να πιέσουμε όσο πιο ασφυκτικά μπορούμε για να υπάρξει επιτέλους η αναγκαία πολιτική βούληση.
Από τη Συνδιάσκεψη στο Κανκούν, τα ελάχιστα που απαιτούμε άμεσα, είναι:
 Συγκεκριμένο Οδικό Χάρτη για μια παγκόσμια δεσμευτική Συμφωνία στη Συνδιάσκεψη του 2011, με στόχους μείωσης εκπομπών ικανούς να αποτρέψουν την κλιματική αλλαγή
 Άμεση αναβάθμιση του στόχου μειώσεων της ΕΕ από 20% σε 30% ως πρώτο βήμα για την αναζωογόνηση των διαπραγματεύσεων
 Επέκταση του Πρωτοκόλλου του Κιότο χωρίς παράθυρα για εικονικές μειώσεις εκπομπών
 Δεσμευτικό και δίκαιο μηχανισμό μεταφοράς πόρων και τεχνολογίας προς τις φτωχότερες χώρες, χωρίς μείωση της χρηματοδότησης για ανθρωπιστικούς-αναπτυξιακούς σκοπούς
 Κατάργηση των μηχανισμών «αντιστάθμισης εκπομπών» μετά το 2013
 Ενισχύσεις για τον τερματισμό της αποψίλωσης δασών, με σεβασμό στην προστασία της βιοποικιλότητας και των δικαιωμάτων των ιθαγενών κοινοτήτων
 Περιορισμούς στις εκπομπές από τις διεθνείς αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές

Η κλιματική αλλαγή αφορά και την Ελλάδα.
Με την αλλαγή του κλίματος, η χώρα μας αναμένεται να πληγεί έντονα: μείωση βροχοπτώσεων, εντονότεροι καύσωνες, διάβρωση παράκτιων ζωνών, ανεξέλεγκτες πυρκαγιές, σοβαρές ζημιές στη γεωργία και τον τουρισμό. Το ελληνικό «κλιματικό αποτύπωμα» είναι ήδη πολύ μεγάλο, ενώ διαθέτουμε την πιο βρώμικη οικονομία στην Ευρώπη των 15.
Δεν μπορούμε να κρύβουμε άλλο το κεφάλι μας στην άμμο!
 Πέρα από τα κούφια λόγια της κυβέρνησης για «πράσινη ανάπτυξη», χρειαζόμαστε ουσιαστικά μέτρα και στη χώρα μας, για απεξάρτηση από το πετρέλαιο και το λιγνίτη.
 Να σταματήσουν τα σχέδια για νέα λιγνιτωρυχεία και για κλείσιμο των 2/3 του σιδηροδρομικού δικτύου.
 Προωθούμε τις απαραίτητες αλλαγές και στις δικές μας καθημερινές συνήθειες.

ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΟ ΚΛΙΜΑ,
ΓΙΑΤΙ Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ

Διαβάστε περισσότερα »...

Λάβαμε και δημοσιεύουμε..

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ Κου ΣΑΛΜΑ

ΔΗΛΩΣΗ
Πληροφορήθηκα ότι ο βουλευτής της ΝΔ κ. Μάριος Σαλμάς, κατέθεσε ερώτηση στη Βουλή προς τον Υπουργό Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, σχετικά με την εφαρμογή του νόμου 3870/2010 που αφορούσε τη διαφάνεια των εκλογικών δαπανών των συνδυασμών που συμμετείχαν στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου.
Σε αυτή γίνεται ειδική αναφορά στο δήμο Ι.Π. Μεσολογγίου και στον επιτυχόντα συνδυασμό του, το συνδυασμό «ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΡΕΙΑΣ» του οποίου είμαι επικεφαλής, ερωτάται δε ο Υπουργός «αν θα δεχθεί το Υπουργείο σας την ανάληψη καθηκόντων δημάρχων που θα έχουν εκλεγεί με πλήρη αδιαφάνεια και με εκπεφρασμένη εμπράκτως την περιφρόνηση τους στις διατάξεις του νόμου».
Προκειμένου ο αγωνιών για τη διαφάνεια βουλευτής του κόμματος «των ομολόγων και του Βατοπεδίου», να μην περιμένει την απάντηση του Υπουργού, τον ενημερώνω ώστε την επομένη φορά να κάνει σωστές ερωτήσεις κοινοβουλευτικού ελέγχου και να μην εκτίθεται:
Υπεύθυνοι για τον έλεγχο που υπαινίσσεστε δεν είναι το Υπουργείο και ο Υπουργός. Έχει θεσπιστεί μαζί με τη δημοσίευση του σχετικού νόμου, ανεξάρτητη αρχή ως «ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΛΕΓΧΟΥ ΔΑΠΑΝΩΝ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΒΑΣΕΩΝ». Αυτή θα αποφανθεί αν υπάρχουν παραβάσεις και ποιες θα είναι οι προβλεπόμενες από το νόμο ποινές. Επομένως δεν κρίνει ο Υπουργός και ούτε δύναται «να με απαλλάξει ως πολιτικά δικό του» , όπως από τα συμφραζόμενά σας διαφαίνεται, κάτι βέβαια που ουδέποτε συνέβαινε επί των ημερών που κυβερνούσε το κόμμα σας και κυριαρχούσε η αξιοκρατία…
Αν διαβάσετε ολόκληρο το νόμο και όχι επιλεκτικά και κατά το δοκούν, θα διαπιστώσετε πότε εκπίπτει ένας συνδυασμός και πότε δέχεται μικρότερες ποινές. Εμείς επειδή δεν περιφρονήσαμε το νόμο, όπως αναφέρεται στην ερώτησή σας, διαθέτουμε θεωρημένα εγκαίρως από την οικονομική εφορεία βιβλία, τραπεζικό λογαριασμό στην Εθνική τράπεζα και φυσικά δεν υπερβαίνουμε το όριο των εκλογικών δαπανών που θεσπίστηκε και αποτελεί την κύρια διάταξη του νόμου.
Διαθέτουμε όμως και κάτι ακόμη που ως κοινοβουλευτικός άνδρας το ξεχάσατε. Τη λαϊκή ετυμηγορία που κανένας νόμος και καμία δική σας ερμηνεία δεν μπορεί να την σπιλώσει με αστήρικτες και αβάσιμες θεωρήσεις. Ο λαός του νέου διευρυμένου δήμου Μεσολογγίου με εξέλεξε δήμαρχο και όχι ό κ. Υπουργός, ούτε φυσικά εσείς, ο οποίος θα μείνετε στην ιστορία ως ο μοναδικός εκπρόσωπος στα κοινοβουλευτικά δεδομένα του νομού μας, που με επερώτηση στρέφεται εναντίον νεοεκλεγμένου δημάρχου και αμφισβητεί την εκλογή του. Γι’ αυτό σας εύχομαι και εις ανώτερα…


ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Α. ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ
Νεοεκλεγείς Δήμαρχος νέου δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου Διαβάστε περισσότερα »...

Τίτλοι τέλους για την Δημοτική Επιχείρηση Αλυκών Τουρλίδος

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Α. ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ

Νεοεκλεγείς Δήμαρχος νέου δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου

Σχετικά με το κλείσιμο της Δημοτικής Επιχείρησης Αλυκών Τουρλίδας

Συμπατριώτισσες – Συμπατριώτες
Δυστυχώς μια πλουτοπαραγωγική πηγή του τόπου μας, οι Αλυκές της Τουρλίδας, οδηγήθηκαν επιχειρησιακά στο κλείσιμο. Αιτία η αμέλεια – στην καλύτερη περίπτωση – του απερχόμενου δημάρχου να εφαρμόσει τις οδηγίες του νόμου 3463/2006 και να μετατρέψει εδώ και περίπου δύο χρόνια τη δημοτική επιχείρηση σε Ανώνυμη Εταιρεία.
Τον Απρίλιο του 1982, με μια ιστορικού χαρακτήρα απόφαση του συμπατριώτη μας τότε Υπουργού Βιομηχανίας Αναστάση Πεπονή, παραχωρήθηκε κατ’ αποκλειστική κυριότητα, νομή και κατοχή στο δήμο μας η Αλυκή της Τουρλίδας, έκτασης 1750 στρεμμάτων, μαζί με τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις, τα κτίρια και το μηχανολογικό εξοπλισμό. Η δημοτική επιχείρηση που συστάθηκε το 1988, έπρεπε μέχρι τις 31/12/2007 να μετατραπεί σε ανώνυμη εταιρεία, ώστε να μπορεί να λειτουργεί ως τέτοια από το 2011 και μετά.
Τον Δεκέμβριο του 2010, με μια εξ ίσου ιστορικού χαρακτήρα απόφαση της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου, έγινε πράξη η διάλυση της επιχείρησης και δηλώθηκε εμπράκτως η αδυναμία μας και η μη θέληση να αξιοποιήσουμε παραγωγικά μια ακόμη πηγή του τόπου μας.
Βέβαια οι ευθύνες δεν είναι μόνο τωρινές. Τα τελευταία έξι χρόνια έγιναν απανωτά λάθη, που οδήγησαν την επιχείρηση σε οικονομικό αδιέξοδο. Η αρχή έγινε με το δάνειο των 531.440 χιλ. € και επιτόκιο 5,9% του 2005. Το ίδιο χρονικό διάστημα η επιχείρηση συσσώρευσε μεγάλη οφειλή στο ΙΚΑ της τάξης των 418.968 €, ενώ χρωστά ακόμη φόρους και τέλη αξίας 98 χιλ. €. Στις 31/8/2006 υπογράφτηκε σύμβαση με την εταιρεία «ΚΑΛΑΣ Α.Ε.» για τη διάθεση όλης της παραγωγής αλατιού μέχρι το 2011, με σταθερή τιμή 23,50 € τον τόνο.
Σύμφωνα με τους δικούς μας υπολογισμούς – διότι οικονομικά στοιχεία για την επιχείρηση, αν και τα έχουμε ζητήσει εγγράφως από την 25η Νοεμβρίου, δεν έχουμε λάβει ακόμη – αυτή την τετραετία φαίνεται πως εισπράχθηκαν μέσω αυτής της συμφωνίας 1.204.516 € από την «ΚΑΛΑΣ Α.Ε.» , αλλά χάθηκαν και 411.173 € που θα είχαν εισπραχθεί αν η δημοτική επιχείρηση πωλούσε το αλάτι στην εκάστοτε τιμή της αγοράς. Ταυτόχρονα ο αριθμός τού εποχιακά απασχολούμενου προσωπικού παρέμενε ετησίως μεγάλος, στο ύψος της κατάστασης που επικρατούσε πριν γίνει ο μηχανολογικός εκσυγχρονισμός.
Φυσικά όλα αυτά αφορούν το παρελθόν. Το ζήτημα είναι τι μπορούμε να κάνουμε από την 1η Ιανουαρίου του 2011. Η απάντηση δεν είναι εύκολη γιατί υπάρχει απαγορευτικό θεσμικό κενό στον «Καλλικράτη». Δεν θα μείνουμε όμως με σταυρωμένα τα χέρια. Ήδη ξεκινήσαμε συζητήσεις, όχι μόνο για τη σωτηρία των σημαντικών περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης αλλά και για την αξιοποίησή τους. Με την ανάληψη των καθηκόντων μας, θα είμαστε σε θέση να ενημερώσουμε το Δημοτικό Συμβούλιο, ώστε εκείνο να λάβει την τελική και πλέον πρόσφορη απόφαση υπεράσπισης του δημοσίου συμφέροντος.
Διαβάστε περισσότερα »...

Λάβαμε και δημοσιεύουμε..

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Πάτρας καταγγέλλει την προκλητική αντιδημοκρατική και αντεργατική απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να προβεί σε πολιτική επιστράτευση των απεργών ναυτεργατών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο η κυβέρνηση του Μνημονίου, που έχει υπογράψει την ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, που έχει απαγορεύσει τις αυξήσεις των μισθών, που θεωρεί εχθρική κάθε εργατική κινητοποίηση και «νόμο» τα αιτήματα των εργοδοτών, να προχωρά στη «νέα εποχή» με το σκουριασμένο οπλοστάσιο των πλέον αντιδραστικών πλευρών του ελληνικού κράτους.

Το μαχόμενο εργατικό κίνημα, όλοι οι εργαζόμενοι και οι νέοι πρέπει να σταθούν αποφασιστικά στο πλευρό των ναυτεργατών: Για να μην περάσει, να ακυρωθεί στην πράξη, η πολιτική επιστράτευση, να συνεχιστεί η απεργία στα καράβια. Για να υπογραφεί συλλογική σύμβαση εργασίας, με αυξήσεις στους μισθούς, να σπάσει το «απαγορευτικό» του Μνημονίου, που επιδιώκει να καταργήσει κάθε μισθολογική αύξηση. Διαβάστε περισσότερα »...

Ουσιώδεις παρεμβάσεις από την ΕΑΣ Μεσολογγίου-Ναυπακτίας

Στην δύσκολη οικονομική συγκυρία που βιώνουμε, η αγροτική οικονομία έχει τα τεράστια προβλήματά της. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να εξαιρεθεί λόγω των χρόνιων διαθρωτικών αδυναμιών της αλλά και της πρόσφατης οικονομικής κρίσης.
Ο αγροτικός μας τομέας, στις νέες παγκόσμιες οικονομικές συνθήκες, θα υπάρξει μόνο με νέα στρατηγική και στοχευόμενη προσπάθεια.
Αυτό έγινε αντιληπτό εγκαίρως στην Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Μεσολογγίου-Ναυπακτίας, της οποίας η διοίκηση, με γνώμονα πάντα τα συμφέροντα των αγροτών της περιοχής μας, παρενέβη σε όλη την παραγωγική δραστηριότητα. Συγκεκριμένα: Όσον αφορά το καλαμπόκι (στην φωτο το ξηραντήριο καλαμποκιού στην "Βάλισσα" Λεσινίου), παρέλαβε 10 χιλιάδες τόνους προς 0,22 Ευρώ το κιλό, τιμή που χαρακτηρίζεται ίσως η υψηλότερη πανελλαδικώς. Για την εξυπηρέτηση των βαμβακοπαραγωγών της Παραχελωίτιδας και της Παραευήνιας περιοχής, η ΕΑΣ νοίκιασε ιδιωτικό εκκοκκιστήριο, με στόχο την μείωση του κόστους μεταφοράς κτλ. Εξασφαλίστηκε έτσι η απολαυστική τιμή 0,54 Ευρώ ανά κιλό (σύσπορου). Η στρατηγική συμφωνία με την γαλλική πολυεθνική αλυσίδα τροφίμων Bonduelle άρχισε να αποδίδει .
Εφέτος φυτεύτηκαν, πιλοτικά και τμηματικά, 100 στρέμματα μαρουλιού, ώστε να υπάρχει συγκομιδή από τον Ιανουάριο μέχρι τον Μάιο. Με συμβολαιϊκή δε καλλιέργεια, την επόμενη χρονιά θα φυτευτούν 1000 στρέμματα. Υπενθυμίζουμε ότι το συγκεκριμένο μαρούλι (iceberg) αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες και είναι καθαρά εξαγωγικό προϊόν. Στους παραγωγούς ελιάς «καλαμών», η ΕΑΣ απευθύνεται με 1,20 Ευρώ ανά 200 τεμ. Η τιμή είναι η υψηλότερη από όλες τις περιοχές που καλλιεργούν ελιές «καλαμών» . Η προσπάθεια εξαγωγής που ξεκίνησε το 2009-10 αποδίδει και οι ποσότητες προς εξαγωγή για την επόμενη σεζόν θα είναι πολύ καλλίτερες.
Διαβάστε περισσότερα »...

Λάβαμε και δημοσιεύουμε..

Γενιά του Πολυτεχνείου… Η πιο άχρηστη γενιά Ελλήνων όλων των εποχών
Η γενιά, που τα «έφαγε» όλα και χρεωκόπησε το κράτος.
Η γενιά, που, για να σωθεί η ίδια, ...«πούλησε» τα παιδιά της στο ΔΝΤ.
…"Ξέρεις ποιος είναι αυτός ρεεεε; Ρε...ξέρεις ποιον έσπρωξες; Ρε...ξέρεις ποιου τα στοιχεία ζήτησες για εξακρίβωση;" …φώναξε ένας "δημοκράτης" των Εξαρχείων σε κάποιον νεαρό αστυνομικό, ο οποίος τόλμησε να ελέγξει τον προκλητικό Παπαχρήστο. Ένας εμφανώς κρατικοδίαιτος και άρα επαγγελματίας "δημοκράτης" έκανε αυτό, το οποίο κάνουν συνήθως όλοι οι όμοιοί του στη μεταπολίτευση. Άσκησε το πιο δημοφιλές σπορ των "αριστερών" στην "αριστερή" μεταπολίτευση. Το σπορ της εκ του ασφαλούς "απείθειας" προς την εξουσία.
Posted: 29 Nov 2010 08:44 AM PST

Γενιά του Πολυτεχνείου… Η πιο άχρηστη γενιά Ελλήνων όλων των εποχών
Η γενιά, που τα «έφαγε» όλα και χρεωκόπησε το κράτος.
Η γενιά, που, για να σωθεί η ίδια, ...«πούλησε» τα παιδιά της στο ΔΝΤ.
…"Ξέρεις ποιος είναι αυτός ρεεεε; Ρε...ξέρεις ποιον έσπρωξες; Ρε...ξέρεις ποιου τα στοιχεία ζήτησες για εξακρίβωση;" …φώναξε ένας "δημοκράτης" των Εξαρχείων σε κάποιον νεαρό αστυνομικό, ο οποίος τόλμησε να ελέγξει τον προκλητικό Παπαχρήστο. Ένας εμφανώς κρατικοδίαιτος και άρα επαγγελματίας "δημοκράτης" έκανε αυτό, το οποίο κάνουν συνήθως όλοι οι όμοιοί του στη μεταπολίτευση. Άσκησε το πιο δημοφιλές σπορ των "αριστερών" στην "αριστερή" μεταπολίτευση. Το σπορ της εκ του ασφαλούς "απείθειας" προς την εξουσία.
"Έβγαλε γλώσσα" στην εξουσία. Στην εξουσία του χωροφύλακα. Στη δήθεν εξουσία του δήθεν χωροφύλακα, τον οποίο οι ίδιοι διορίζουν από το 81' και πέρα και τον χρησιμοποιούν κατά βούληση. Όταν δεν τον βρίζουν στον δρόμο κάποιες πολύ συγκεκριμένες "ηρωικές" ημερομηνίες, τον έχουν έξω από τα σπίτια τους, είτε για να τους φυλάει είτε για να τον στείλουν στο σούπερ μάρκετ και να κουβαλήσει τα ψώνια τους.
Σ' αυτόν απευθύνθηκε ο επαγγελματίας "αριστερός", προφανώς για να τον ακούσει ο λαός και όχι ο ίδιος ο "χωροφύλαξ". Ο "χωροφύλαξ" έτσι κι αλλιώς πάντα γνώριζε ποιος είναι ο Παπαχρήστος και ο κάθε Παπαχρήστος. Ο "χωροφύλαξ" πάντα γνώριζε ποιοι είναι όλοι αυτοί, γιατί αναλάμβανε πάντα να τους προστατεύσει. Ο "χωροφύλαξ" πάντα τους γνώριζε, γιατί γνώριζε το χαφιεδαριό, το οποίο περιφερόταν στα γραφεία της ασφάλειας. Ο λαός είναι αυτός, ο οποίος έχει αρχίσει να "ξεχνάει" ποιος είναι ο Παπαχρήστος και αυτό είναι που τους ενοχλεί. Ο λαός μπορεί να μην "ξεχνάει" τι σημαίνει "Δεξιά", αλλά τελευταία με τους Αλαβάνους και τους Κουβέληδες έχει αρχίσει και "θυμάται" τι σημαίνει "Αριστερά". Ο λαός έχει αρχίσει να μην θυμάται αυτά που "πρέπει" και αυτό είναι που μειώνει τα κέρδη των "ηρώων" της Αριστεράς. Μειώνει την "κληρονομιά" τους …και έχουν παιδιά ν' αποκαταστήσουν. Έτσι λοιπόν, για ν' ακούσει ο λαός, μας εξήγησε ο εξοργισμένος "δημοκράτης" ότι ο Παπαχρήστος είναι η "φωνή". "Η ΦΩΝΗ του Πολυτεχνείου". Η μισή ΦΩΝΗ του Πολυτεχνείου, για να είμαστε δίκαιοι, εφόσον την άλλη μισή την ταΐζουμε τώρα στην Ευρώπη και είναι η διαβόητη Δαμανάκη.
Δαμανάκη και Παπαχρήστος. Το δίδυμο της "επιτυχίας" του Πολυτεχνείου. Η μία φώναζε …"Εδώ Πολυτεχνείο" με τον στόμφο και την ένταση που κάποιος πλανόδιος καντινιέρης φωνάζει …"εδώ μεζεδοπωλείο" και ο άλλος παρίστανε τον Ταμτάκο της κοινωνικής αντίστασης. Πραγματικός Ταμτάκος. Ο Μήτσος ο Ταμτάκος. Ούτε "Μολών Λαβέ" ως αρχαίος Έλληνας ούτε "Ελεύθερος Πολιορκημένος" ως νεώτερος. Δεν χρειάστηκε, εφόσον στο Πολυτεχνείο δεν στήθηκαν ούτε Θερμοπύλες ούτε Μεσολόγγια. Φάμπρικα στήθηκε και στις φάμπρικες δεν γίνονται μάχες, αλλά παζάρια. Γι' αυτόν τον λόγο οι "ήρωες" φώναζαν προς πάσα κατεύθυνση. Φώναζαν σε υποψήφιους "πελάτες", είτε για "βοήθεια" είτε για "έλεος".
"Ήρωες", που για τη δική τους ασφάλεια να ζητούν την "ασπίδα" του άμαχου κόσμου ή να εκλιπαρούν για το έλεος των αντιπάλων τους, μόνο στο ελληνικό Πολυτεχνείο υπήρξαν. Στο πρώτο εξειδικευόταν η Δαμανάκη και στο δεύτερο ο Παπαχρήστος. Αυτός μάλιστα θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν ένας Ταμτάκος κανονικός …"Καλέ μου κύριε Φαντάρε. Μη μου κάνεις κακό. Αντέλφι σου είμαι. Ντεν έχω τίποτες απάνω μου. Να… ντες και μόνος σου. Τώρα τα πω και τον ετνικό ύμνο. Ίντιοι είμαστε. Για το μεροκάματο πολεμάμε. Να ζήσουμε κι εμείς αντέλφια".
Να ζήσουν ήθελαν τα μετέπειτα golden boys της μεταπολίτευσης. Να ζήσουν άκοπα και πλούσια. Ξεκίνησαν τις ζωές τους χωρίς κεφάλαιο και θέλησαν να το αποκτήσουν πίσω από τα κάγκελα του Πολυτεχνείου. Στην "αυλή" του φύτεψαν ένα "δένδρο" και παίρνουν κάθε χρόνο τη "σοδειά" τους. Τα πιο golden boys απ' όλα. Τα boys και τα girls που πήραν το πιο πλούσιο μεροκάματο που δόθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Πάρα πολύ πλούσιο, αν σκεφτεί κάποιος ότι εκείνο το "μεροκάματο" της Δαμανάκη εξακολουθεί ακόμα να της αποδίδει χιλιάδες ευρώ μηνιαίως. Κι όμως. Ένα απλό μαρούλι διατηρεί τη φρεσκάδα του για πολύ περισσότερο χρόνο απ' όσο διήρκησε ο αγώνας της Δαμανάκη και του Παπαχρήστου ...μαζί.
Εδώ μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης τι σημαίνει Golden Boy. Να καταλάβει αυτά, τα οποία γνώριζαν από τότε οι "ήρωες" του Πολυτεχνείου. Αυτά, τα οποία όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, για να τα καταλάβουν, έπρεπε να περάσουν δεκαετίες και αφού πρώτα δουν τη Goldman Sachs. Να καταλάβουν οι άνθρωποι του μόχθου και του μεροκάματου τις αναλογίες κόπου και αμοιβής, που καθιστούν κάποιον Golden. Για μια βραδιά υποτιθέμενης αντίστασης κάποιοι ζούνε για πάνω από τριανταπέντε χρόνια σαν βασιλείς. Χιλιάδες ώρες έχουν καταναλώσει από τις ζωές τους, για να μας περιγράψουν ένα συγκεκριμένο εικοσάλεπτο της μίζερης ζωής τους. Συνεχώς επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια, ενώ με το ίδιο βίντεο θα μπορούσαν να καλύψουν τριανταπέντε χρόνια αναλύσεων. Ελλείψει αδημοσίευτων ηρωικών περιστατικών ή άλλων δεδομένων, έχουν φτάσει σε σημείο ν' αναζητούν τις συνθήκες ατμοσφαιρικής πίεσης και υγρασίας εκείνης της "ηρωικής" βραδιάς.
…Κι όμως, αυτοί είναι από τους "κορυφαίους" μιας ολόκληρης γενιάς. Τόσο "κορυφαίοι", που έδωσαν στη γενιά τους τη δική τους "ταυτότητα". Τόσο "κορυφαίοι", που πάνω τους άρχισε να "χτίζεται" το σταρ σύστεμ μιας ολόκληρης γενιάς. Πριν περιγράψουμε ακριβώς τι "χτίστηκε" πάνω τους, χρήσιμο είναι να πούμε μερικά γενικά πράγματα και τα οποία αφορούν όλες τις γενιές. Οι κορυφαίοι άνθρωποι της κάθε γενιάς είναι αυτοί που την χαρακτηρίζουν. Αυτούς θυμούνται οι επόμενοι και αυτοί λειτουργούν ως χαρακτηριστικό της. "Η Αθήνα του Περικλή" …λέμε. "Η Ελλάδα του Αλεξάνδρου". Οι κορυφαίοι λοιπόν της κάθε γενιάς λειτουργούν όπως οι "χρωστικές" στη χημεία. Δίνουν "χρώμα" στη γενιά τους. Μπορεί να μην εκφράζουν ή ν' αντιπροσωπεύουν απόλυτα τα χαρακτηριστικά τής κάθε γενιάς, αλλά είναι αυτοί, οι οποίοι της δίνουν "ταυτότητα".
Είτε για καλό είτε για κακό, αυτό συμβαίνει πάντα. Δεν είναι απαραίτητο δηλαδή να είναι όμοιοι οι λίγοι, οι οποίοι δίνουν το "χρώμα", με τη μεγάλη μάζα, που "χρωματίζεται". Δεν είναι απαραίτητο να ταυτίζονται. Δεν ήταν όλοι οι αρχαίοι Αθηναίοι ίδιοι με τον Περικλή, όπως δεν ήταν και όλοι οι αρχαίοι Μακεδόνες ίδιοι με τον Αλέξανδρο.Κάποιες φορές οι πολλοί ευνοούνται από αυτές τις ταυτίσεις και κάποιες άλλες φορές αδικούνται. Το "χρώμα" είναι αυτό το οποίο φαίνεται και από αυτό δεν ξεφεύγει ολόκληρη η γενιά. Το "χρώμα", το οποίο δεν είναι ακίνδυνο, αν συνδυάζεται με δηλητηριώδεις ιδιότητες. Δεν είναι ακίνδυνο, όταν μετατρέπει σε ομόχρωμο δηλητήριο τεράστιες ποσότητες όγκου νερού. Αρκεί ένα φιαλίδιο αρσενικού, για να δηλητηριαστεί μια ολόκληρη πισίνα. Ξαφνικά δεν μετατράπηκε το νερό σε αρσενικό, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτε, όταν δεν μπορεί να εξυπηρετήσει ως νερό.
Εξαιτίας των άθλιων και βρομερών "χρωστικών" της, είναι η χειρότερη γενιά Ελλήνων στο σύνολο της ιστορίας. Είναι η χειρότερη, άσχετα αν ο μέσος Έλληνας αυτής της γενιάς δεν διέφερε σε τίποτε από τους παλαιότερους. Η γενιά του όμως δεν παύει να είναι η χειρότερη της ελληνικής ιστορίας. Γιατί; Γιατί είχε τους χειρότερους ανθρώπους επικεφαλής της. Είχε το κατακάθι της κοινωνίας. Είχε το ίζημα του κοινωνικού βόθρου. Ως "χρωστική" είχε το χρώμα των βοθρολυμάτων. Ως παθογόνος παράγοντας είχε την τοξικότητα "αρσενικού". Το αποτέλεσμα είναι καταδικαστικό για ολόκληρη τη γενιά της μεταπολίτευσης.
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης τι λέμε. Να καταλάβει μέσω ποιας σύγκρισης προκύπτει αυτό το αποτέλεσμα. Για να γνωρίζεις ποιος είναι ο χειρότερος, θα πρέπει να γνωρίζεις τον λόγο που οι υπόλοιποι είναι καλύτεροι. Από την εποχή λοιπόν του πολέμου μέχρι σήμερα τρεις γενιές Ελλήνων έχουν περάσει από αυτήν τη χώρα και τώρα έρχεται η τέταρτη. Η γενιά του πολέμου του 40, η μεταπολεμική γενιά και η γενιά του Πολυτεχνείου. Η ποιότητα της κάθε γενιάς κρίνεται από την ποιότητα αλλά και τον όγκο της κληρονομιάς που αφήνει πίσω της. Κρίνεται από την περιουσία που αφήνει στα παιδιά της. Άλλες γενιές αφήνουν πίσω τους μεγάλο όγκο κληρονομιάς και άλλες αφήνουν πίσω τους υψηλής ποιότητας κληρονομιές.
Όλες οι γενιές των Ελλήνων ήταν άξιες, γιατί κατά κανόνα άφηναν μια Ελλάδα ισχυρότερη από αυτήν που παραλάμβαναν οι ίδιες. Ακόμα και η γενιά της Μικρασιατικής Καταστροφής άφησε πίσω της μια Ελλάδα σε διπλάσιο μέγεθος από αυτήν που παρέλαβε. Μπορεί σε ένα γενικό επίπεδο, που αφορά τον ελληνισμό, να ήταν πράγματι καταστροφική, αλλά στο στενό εθνικό και κρατικό επίπεδο άφησε μια σημαντική κληρονομιά στους επόμενους. Όλες οι γενιές ήταν άξιες …εκτός από μία. Τη γενιά του Πολυτεχνείου …Τη γενιά της Μεταπολίτευσης …Την πιο σάπια γενιά Ελλήνων.
Δεν χρειάζεται να γνωρίζει κάποιος πολλές λεπτομέρειες, για να καταλάβει ποιος είναι σημαντικός και ποιος όχι. Η "λογιστική" της ιστορίας είναι πάντα απλή. Ο σημαντικός "φωνάζει" και τον ακούνε κι οι κουφοί. Ο Λεωνίδας ήταν σημαντικός και δεν απαιτείται κάποιος καθηγητής της ιστορίας, για να μας το εξηγήσει. Ο Κολοκοτρώνης ήταν επίσης σημαντικός. Οι ασήμαντοι είναι αυτοί οι οποίοι έχουν ανάγκη την ανάλυση για τον ίδιο λόγο που χρειάζεται επιστημονική γνώση και τεχνολογικά μέσα, για να καταλάβουμε πόσο είναι το λίπος του κουνουπιού. Ο Σημίτης είναι αυτός ο οποίος έχει ανάγκη την επιστήμη, για να μας εξηγήσει αυτά, τα οποία δεν καταλαβαίνουμε και είναι η σημαντικότητά του. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις γενιές. Οι σημαντικές γενιές "φωνάζουν", γιατί πάνω στα κατορθώματά τους ζουν οι επόμενες. Ζούνε καλύτερα απ' ό,τι έζησαν αυτοί, οι οποίοι θυσιάστηκαν γι' αυτούς. Ο σημαντικός είναι αυτός ο οποίος θυσιάζεται και όχι αυτός που απολαμβάνει το κέρδος της θυσίας.
Από την εποχή λοιπόν του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και εντεύθεν, τρεις ήταν οι γενιές που έχουν περάσει. Η γενιά του πολέμου του 40, η μεταπολεμική γενιά και η γενιά του πολυτεχνείου. Η γενιά της αντίστασης. Η γενιά της αναγέννησης και της δημιουργίας. Η γενιά του ξεπουλήματος. Η γενιά του πολέμου του 40 ήταν μια γενιά αξιοθαύμαστη. Μια γενιά, η οποία κέρδισε τον παγκόσμιο θαυμασμό. Αντιστάθηκε γενναία σε μια αυτοκρατορία και νίκησε. Θυσιάστηκε για την ελευθερία της και κέρδισε. Άφησε την Ελλάδα μεγαλύτερη από ποτέ. Κέρδισε με το αίμα της και την επανένωση με τα Δωδεκάνησα. Άφησε την Ελλάδα στους επόμενους στη μεγαλύτερή της μορφή.
Η επόμενη γενιά ήταν εξίσου ηρωική. Τόσο ηρωική, που η ειρηνική θυσία της ομοιάζει με πραγματική θυσία πολέμου. Δούλεψαν τόσο πολύ, που, όταν ίδρωναν, άφηναν αίμα και όχι ιδρώτα. Η πιο εργατική γενιά Ελλήνων όλων των εποχών. Η γενιά, που το έργο της μπορεί άνετα να συναγωνιστεί το γερμανικό "θαύμα". Παρέλαβαν μια Ελλάδα πλήρως ισοπεδωμένη από τον πόλεμο και την "έχτισαν" από την αρχή. Την έχτισαν σε σημείο να την ευθυγραμμίσουν σχεδόν με το σύνολο της ανεπτυγμένης Ευρώπης. Έχτισαν εκ του μηδενός τις υποδομές της. Δημιούργησαν ένα τεράστιο δημόσιο κεφάλαιο, το οποίο παρήγαγε υπέρ του λαού όλα τα αγαθά, τα οποία θεωρούνται στρατηγικού χαρακτήρα. Ενέργεια, ύδρευση, τηλεπικοινωνίες κλπ.. Άφησαν ένα σύστημα παιδείας, το οποίο "παρήγαγε" επιστημονικό δυναμικό ευπρόσδεκτο σε όλα τα διάσημα πανεπιστημιακά ιδρύματα αυτού του Πλανήτη. Άφησαν νοσοκομεία, όπου οι γιατροί κοιτούσαν τα συμπτώματα των αρρώστων και όχι τις τσέπες τους. Άφησαν ασφαλιστικά ταμεία γεμάτα. Δεν άφησαν σχεδόν καθόλου εξωτερικό χρέος.
Αυτές τις δύο ταλαιπωρημένες αλλά άξιες γενιές ακολούθησε η γενιά του Πολυτεχνείου. Η γενιά η οποία κληρονόμησε μια Ελλάδα μεγάλη και προπάντων "χτισμένη". Η πιο πλούσια κληρονόμος γενιά στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Η γενιά, η οποία είχε τον πιο εύκολο ρόλο. Μόνον σωστή διαχείριση επέβαλε ο ρόλος της να κάνει, εφόσον τα δύσκολα τα είχαν κάνει οι προηγούμενοι. Όμως, η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί και αυτή η γενιά δεν είχε καλό "πρωινό". Με το "καλημέρα" αυτή η γενιά έγινε η αιτία να "χαθεί" η Κύπρος. Η πρώτη "υποθήκη" που έβαλε, για να ανέλθει ακόπως στην εξουσία και να διαδεχθεί την προηγούμενη. Αφού κάποιοι αποφάσισαν προκαταβολικά για την "ηγεσία" αυτής της γενιάς, της ζήτησαν επίσης προκαταβολικά το αντίτιμο. Τα αφεντικά θα έπαιρναν την Κύπρο και η γενιά του Πολυτεχνείου θα έπαιρνε τη "σκυτάλη" στην Ελλάδα …Καλή μοιρασιά.
Δεν έχασε η μεταπολεμική γενιά την Κύπρο. Την Κύπρο την έχασε η γενιά της μεταπολίτευσης. Η νέα τότε γενιά, η οποία δέχθηκε να μην αντιδράσει στην εισβολή, γιατί οι "ήρωές" της είχαν προκαταβολικά καταλάβει τις θέσεις τους. Όταν μια νέα γενιά έχει "ήρωες" πριν ακόμα αγωνιστεί ηρωικά για έναν υψηλό στόχο, τότε υπάρχει πρόβλημα. Το κυπριακό ζήτημα εξακολουθεί ακόμα να σέρνεται, γιατί αυτή η ίδια γενιά το "σέρνει". Δεν λύνεται, γιατί η κυρίαρχη γενιά το "χρωστάει". Όταν δηλαδή κάποιοι μεθόδευαν την εισβολή στην Κύπρο, γνώριζαν εκ των προτέρων ότι δεν θα αντιδρούσε η Ελλάδα. Γιατί; Γιατί πάντα αυτοί, οι οποίοι αντιδρούν, είναι οι νέοι και στην περίπτωση εκείνη οι νέοι ήταν ήδη "καπελωμένοι" από "ήρωες". "Ήρωες" γενναίους και πατριώτες όσο η Δαμανάκη και ο Παπαχρήστος. "Ήρωες", που, για "ξεκάρφωμα", διαδήλωναν για τη Νικαράγουα και την Παλαιστίνη, αλλά όχι για την Κύπρο. "Ήρωες", που, για "ξεκάρφωμα", πετούσαν πέτρες και μολότοφ στην αστυνομία …Στην αστυνομία των κοινών αφεντικών.
Όλα αυτά έγιναν, γιατί κατόρθωσαν τα ντόπια και ξένα αφεντικά της Ελλάδας να "καπελώσουν" τη γενιά της μεταπολίτευσης …Να βάλουν τους χειρότερους ανθρώπους επικεφαλής της. Για να το κατορθώσουν αυτό, έπαιξαν παιχνίδια βίας τύπου Πολυτεχνείου. Τότε έγινε κάτι το πρωτοφανές. Δεν έγινε φυσιολογική αλλαγή φρουράς μεταξύ των γενιών. Δεν συγκρούστηκαν οι δυνατοί και οι γρήγοροι της νέας γενιάς με τους ισχυρούς της προηγούμενης, ώστε να διεκδικούν σιγά-σιγά μερίδιο στη διαχείριση της εξουσίας. Με τις πλάτες των ξένων και των υπηρεσιών τους η γενιά του Πολυτεχνείου ανέλαβε τη διαχείριση τους συνόλου της εξουσίας, χωρίς να αξιολογηθεί το ανθρώπινο δυναμικό της σε ένα ικανοποιητικό "βάθος" χρόνου, όπως συμβαίνει συνήθως.
Για λόγους που γνωρίζουν οι προδότες και κάποιες ξένες μυστικές υπηρεσίες, η μεταπολεμική γενιά, η οποία εργάστηκε σαν τους "σκύλους", φορτώθηκε όλα τα κακά. Μια τίμια και εμφανέστατα αγαθή γενιά της δυστυχίας και της ορφάνιας φορτώθηκε τον εμφύλιο, τη Χούντα, αλλά και την καταστροφή της Κύπρου. Για όλα έφταιγαν εκείνοι. Έφταιγαν εκείνοι οι δυστυχείς, οι οποίοι βίωσαν όλες τις τραγικές συνέπειες του πολέμου και του εμφυλίου που τον ακολούθησε. Έφταιγαν εκείνοι οι αφελείς, γιατί δεν μπόρεσαν ν' αντισταθούν στις αποφάσεις των αφεντικών. Απέναντί τους στεκόταν όλες οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και η νέα γενιά εκείνης της εποχής. Η γενιά, η οποία, μέσω του "στημένου" Πολυτεχνείου, είχε προκαταβολικά ορίσει τη χαφιεδοηγεσία της. Η γενιά, η οποία θα τα αναλάμβανε όλα και μάλιστα αυτόματα, έχοντας τεράστια "πίστωση". Πίστωση πατριωτισμού, γενναιότητας και δημοκρατικότητας, εφόσον δεν είχε προηγούμενο έργο, προκειμένου να κριθεί με ασφάλεια. Με τις "πλάτες των" αφεντικών του Ανδρέα τα "θεία βρέφη" ανέλαβαν τα πάντα.
Αυτό ήταν το ζητούμενο για τους ιμπεριαλιστές. Στην κυριολεξία έβαλαν το κατακάθι στην κορυφή. Τον πάτο τον έκαναν "κορυφή". Πώς γίνεται αυτό; Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη συνωμοτική γνώση και μεθόδευση. Είναι το κόλπο, που γνωρίζει η κάθε νοικοκυρά. Ας φανταστεί ο αναγνώστης ότι η κοινωνία μοιάζει με ένα "τσουβάλι". Ένα "τσουβάλι" γεμάτο με πολύτιμα και όλων των ειδών τα υφάσματα. Ένα "τσουβάλι" όμως, που στον πάτο του είναι βρόμικο. Ένα "τσουβάλι", που στον πάτο του έχει σκατά. Τι πρέπει να κάνεις, όταν θέλεις αυτά τα "σκατά" να τα φέρεις στην κορυφή; Το ίδιο πράγμα που κάνεις, για να γυρίσεις ένα ρούχο από την ανάποδη. Μέσα από μια τρύπα βάζεις το χέρι σου μέχρι τον πάτο και αφού πιάσεις τα "σκατά", τα τραβάς προς τα έξω και στη συνέχεια τα βαστάς στην κορυφή.
Αυτό έκανε και το σύστημα στην Ελλάδα. Έβαλε το "χέρι" του και τράβηξε τα "σκατά" στην κορυφή. Από μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων έπιασε τους χειρότερους και τους τοποθέτησε αυθαίρετα για μια στιγμή στην κορυφή. Από εκεί και πέρα γνώριζε τον τρόπο, ώστε αυτήν τη στιγμή να την κάνει πολύχρονη. Η "τρύπα", που χρησιμοποίησε, για να βάλει το "χέρι" του, ήταν το Πολυτεχνείο. Ένα αόρατο ιμπεριαλιστικό "χέρι" μπήκε από την "τρύπα" του Πολυτεχνείου στην ελληνική κοινωνία και τη "γύρισε" ανάποδα. Την τράβηξε με τέτοιον τρόπο, που το "μέσα" έγινε "έξω". Το "πάνω" έγινε "κάτω". Από εκεί και πέρα το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να σταθεροποιήσει την κατάσταση.
Για τη σταθεροποίηση αυτού του παράδοξου φαινόμενου επιστρατεύτηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ο Παπανδρέου ήταν η "πινέζα" του πάτου, που καρφώθηκε στην "κορυφή" της κοινωνίας, προκειμένου να διατηρεί την ανάποδη δομή της σταθερή. Ο Παπανδρέου ήταν ο "πατέρας" της γενιάς του Πολυτεχνείου. Αυτός, δηλαδή, πήρε πάνω του την εξουσία της προηγούμενης γενιάς και παρέδωσε τη "σκυτάλη" στην επόμενη. Αυτός "έθαψε" τη δική του γενιά και "αγιοποίησε" την επόμενη. Αυτός εξουδετέρωσε με συνοπτικές διαδικασίες την προηγούμενη γενιά. Πήρε το σύνολο της εξουσίας των συνομήλικών του και την παρέδωσε στους νεότερους, οι οποίοι λειτούργησαν ως "παιδιά" του …Στα "θεία" και άλλα "βρέφη". Στην πραγματικότητα την παρέδωσε εκεί, όπου του υπέδειξαν τα αφεντικά του. Ο Παπανδρέου, ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ. Ο Εβραίος ιδρυτής του πρώην ΠΑΚ, το οποίο ιδρύθηκε με χρήματα του Ρότσιλντ και του Ροκφέλερ.
Αν καταλάβει κάποιος τι ακριβώς ήταν ο Ανδρέας, θα καταλάβει τι ακριβώς σημαίνει "ανάποδα" για μια κοινωνία. Τι θα πει ν' ανέβει ο πάτος της στην κορυφή της και να τη δηλητηριάσει στο σύνολό της. Να τη δηλητηριάσει, γιατί τα "βαρίδιά" της εμφανίζονται να "επιπλέουν" στην κορυφή και ο "αφρός" της να μην κινείται με βάση τη φυσική και αντί να πηγαίνει προς τα "επάνω" να πηγαίνει προς τα "κάτω". Αυτό έγινε καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει η κυρίαρχη γενιά αυτής της εποχής, πήγαινε στον "πάτο", γιατί απλούστατα η "κορυφή" ήταν κατειλημμένη. Απλά πράγματα. Σε κανονικές συνθήκες το κατακάθι πηγαίνει —λόγω βαρύτητας— στον πάτο και οι άξιοι με κόπο στην κορυφή. Όταν γυρίσεις ανάποδα την κοινωνία, η βαρύτητα εμφανίζεται σαν άνωση και το κατακάθι κατευθύνεται προς την κορυφή της. Οι άξιοι με κόπο και θυσίες προχωράνε διαρκώς προς τα τάρταρα της κοινωνίας. Μέχρι να καταλάβουν τι συμβαίνει, μπαίνουν στον χώρο της απαξίας και του περιθωρίου.
Αυτό συνέβη με τη γενιά της μεταπολίτευσης. Η κορυφή της ήταν μόνιμα κατειλημμένη από τους άχρηστους. Κατειλημμένη από τα σκουπίδια της κοινωνίας. Τα σκουπίδια σε όλους τους χώρους, εφόσον το κοινωνικό σταρ-σύστεμ αφορούσε μια κοινωνία απόλυτα ανεστραμμένη. Σε όλους τους χώρους υπήρχαν τα ίδια προβλήματα με τα ίδια πρόσωπα. Όλα αυτά είναι "χτισμένα" πάνω στο ίδιο πρόσωπο …Το πρώτο από τα σκουπίδια, που κυριάρχησαν στη μεταπολίτευση. Το σκουπίδι με το όνομα Ανδρέας Παπανδρέου. Αυτόν ανέλαβαν να "φτιάξουν" οι μυστικές υπηρεσίες των ισχυρών σαν τον "πρώτο" και αυτός ήταν που καταδίκασε την κοινωνία στην περίεργη λειτουργία της. Όταν μια κοινωνία έχει σαν "πρώτο" έναν άνθρωπο όπως ο Ανδρέας, είναι θέμα χρόνου να την "πατήσει". Γιατί; Γιατί αυτός, προκειμένου να διατηρήσει τα "πρωτεία", θα πλαισιωθεί από ομοίους του, οι οποίοι θα δημιουργήσουν συνθήκες συμμορίας. Όμως, συμμορία με την ισχύ των ξένων ιμπεριαλιστών και του κρατικού μηχανισμού, είναι ανίκητη.
Αυτό, το οποίο πρέπει να δούμε, είναι το πώς ο Ανδρέας εμφανίστηκε σαν "πρώτος". Εμφανίστηκε σαν "πρώτος", γιατί απλά ήταν ασυναγώνιστος. Κανένας δεν μπορούσε να τον συναγωνιστεί, γιατί απλά έπαιζε μια παράσταση σε συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες των ισχυρών. Ακόμα και ο πιο γενναίος Έλληνας δεν μπορούσε να πει αυτά, τα οποία έλεγε ο "θεατρίνος". Ακόμα και ο πιο δημοκράτης Έλληνας δεν μπορούσε να πει αυτά, τα οποία έλεγε ο "αντιδεξιός" Ανδρέας. Ακόμα και ο πιο αντι-ιμπεριαλιστής Έλληνας δεν μπορούσε να πει αυτά, τα οποία έλεγε ο "σοσιαλιστής" Ανδρέας. Ακόμα και ο πιο αντιαμερικανός Έλληνας δεν μπορούσε να πει αυτά, τα οποία έλεγε ο Αμερικανός υπήκοος Ανδρέας. Ακόμα και ο πιο φιλοπαλαιστίνιος Έλληνας δεν μπορούσε να πει αυτά, τα οποία έλεγε ο Σιωνιστής Ανδρέας. Δεν υπήρχε Έλληνας τόσο γενναίος και ταυτόχρονα τόσο ριψοκίνδυνος, που να μπορεί να πει ό,τι έλεγε εκ του ασφαλούς ο δειλός και υποταγμένος Εβραίος.
Να τα κάνουμε όλα αυτά μια "σούμα", για να δούμε τι θα βγει; Ένας λαός κατά κανόνα δημοκρατικός, αντι-ιμπεριαλιστικός, αντιαμερικανικός και φιλοπαλαιστήνιος ποιον θα είχε ως "πρώτο"; Αυτόν, ο οποίος θα τον εξέφραζε απόλυτα. Άρα; Άρα τον Ανδρέα. Τον Ανδρέα, ο οποίος είχε συνεννοηθεί με την τοπική αμερικανική πρεσβεία να λέει ό,τι θέλει, προκειμένου να μην απειλείται το "πρωτείο" του. Ο "πρώτος" των Ελλήνων της μεταπολίτευσης με αυτόν τον τρόπο "κατασκευάστηκε". Ο "πατέρας" της γενιάς του Πολυτεχνείου. Ο πιο πατριώτης, ο πιο μάγκας, ο πιο γενναίος, ο πιο γενναιόδωρος, ο πιο... …Ο πιο "Έλληνας", που ήταν γνήσιος Εβραίος. Γνήσιος Εβραίος, εφόσον οι Εβραίοι ακολουθούν τη γραμμή της μητέρας και αυτός ήταν γιος της Μινέικο. Ο γιος της Εβραίας είναι γνήσιος Εβραίος, ακόμα κι αν ο πατέρας του είναι εξωγήινος.
Γύρω από αυτό το "σκουπίδι" των αμερικανικών και ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών χτίστηκε το μεταπολιτευτικό σταρ-σύστεμ. Το σταρ-σύστεμ, που χρησιμοποίησε ως συνεκτικό του στοιχείο το "Πολυτεχνείο". Το "Πολυτεχνείο", το οποίο είναι γνωστό ότι "κατασκευάστηκε" από υπηρεσίες όπως η Μοσάντ ή η CIA. Τον "ήρωα" Ανδρέα πλαίσιωσαν οι "ήρωες" του Πολυτεχνείου και από εκεί συνδέθηκαν φίλοι και κολλητοί όλοι σε μια ενιαία δομή. Τον "χέστη", που έκλαιγε, όταν τον συνέλαβαν στο σπίτι του οι αστυνομικοί της Χούντας, τον πλαίσιωσαν οι "χέστες", που έκλαιγαν, για να μην τους συλλάβουν στο Πολυτεχνείο οι ίδιοι Αστυνομικοί. Τον "χέστη", ο οποίος κρυβόταν στη σοφίτα του σπιτιού του σαν τη γάτα, τον πλαίσιωσαν οι "χέστες", οι οποίοι κρυβόταν σαν τα ποντίκια πίσω από τα κάγκελα του Πολυτεχνείου.
Το ατομικό "πρωτείο" με αυτόν τον τρόπο έγινε συλλογικό "πρωτείο" …Το "πρωτείο" της συμμορίας του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα …Το πρωτείο της συμμορίας, που κυβερνά τη χώρα σχεδόν στο σύνολο της μεταπολίτευσης …Το πρωτείο της συμμορίας, που δηλώνει αυθαίρετα "σοσιαλιστική" και "αριστερή", γιατί αυτό επιβάλει το πολιτικό μάρκετινγκ του τύπου …"ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά". Γι' αυτόν τον λόγο ακόμα και σήμερα η νεολαιίστικη οργάνωση του ΠΑΣΟΚ αντιλαμβάνεται το Πολυτεχνείο και το σύμβολό του, που είναι μια ελληνική σημαία, ως ιδιοκτησία του. Σε μπαούλα της ΠΑΣΠ βρίσκεται η δήθεν "ηρωική" σημαία του Πολυτεχνείου.
Αυτή η συμμορία ήταν το απόλυτο κατακάθι της κοινωνίας. Παλιοί χαφιέδες της χουντικής ασφάλειας, οι οποίοι παρίσταναν τους αντιχουντικούς αγωνιστές. Παλιοί λακέδες του παρακράτους, οι οποίοι παρίσταναν τους "δημοκράτες" δημοσιογράφους. Παλιοί περιθωριακοί της τράκας και της ξεφτίλας. Χασικλήδες, οι οποίοι κινούνταν στα όρια της εμπορίας για τα έξοδά τους. Κοινά τεμπελόσκυλα, που λαθροβιούσαν στους τεκέδες και στα χαμαιτυπεία της Πρωτεύουσας. Κολομπαράδες, οι οποίοι, προκειμένου να ανελιχθούν στο σύστημα, εξυπηρετούσαν "δημοκράτες" εκδότες και άλλους ανώμαλους μεγαλοαστούς της πρωτεύουσας. Πούστηδες, οι οποίοι, προκειμένου να εξασφαλίσουν εραστές, αναλάμβαναν τις πιο βρόμικες αποστολές. Πόρνες πρόθυμες να κοιμηθούν με τον "μεγάλο τιμονιέρη", προκειμένου να διακριθούν στην πολιτική. Ζιγκολό της συμφοράς, οι οποίοι εξυπηρετούσαν πλούσιες γραίες. Ό,τι σκουπίδι υπήρχε στην Αθήνα, αφέθηκε ελεύθερο μετά την "πλημμύρα" που ακολούθησε της πτώσης της Χούντας. Ό,τι λύμα υπήρχε στην επαρχία, "αποστραγγιζόταν" κι αυτό στη μεγάλη "λεκάνη" της Πρωτεύουσας. Καθάρματα με την αρχαία σημασία του όρου …Σκουπίδια δηλαδή.
Αυτά όλα τα σκουπίδια, τα οποία αφέθηκαν να κατακλύσουν την πρωτεύουσα, ήταν που συνέθεσαν το ΠΑΚ του κακοποιού Ανδρέα. Το ΠΑΚ, το οποίο στη συνέχεια μετεξελίχθηκε στον σκληρό κομματικό πυρήνα του ΠΑΣΟΚ. Η Σάρα η Μάρα και το κακό συναπάντημα όλης της χώρας. Με αυτούς τους ανθρώπους του υποκόσμου στήθηκε η μεταπολίτευση. Αυτούς δυστυχώς ακολούθησαν οι φτωχοί και αναξιοπαθούντες της κοινωνίας. Με "θεμέλιο" τον Ανδρέα και "ακρογωνιαίους" λίθους τους "ήρωες" του Πολυτεχνείου "χτίστηκε" το άθλιο "οικοδόμημα" της μεταπολίτευσης. Με τη βοήθεια του παρακράτους, των ξένων ιμπεριαλιστών και των ντόπιων χαφιέδων τους, όλοι αυτοί σταδιακά κατέλαβαν όλους τους ζωτικούς μηχανισμούς της κοινωνίας. Με "μαγνήτη" τον Ανδρέα όλοι αυτοί άρχισαν να μονοπωλούν τους ευαίσθητους χώρους της κοινωνικής λειτουργίας. Αυτοί αυτοαναγορεύτηκαν "Αριστεροί" και "Σοσιαλιστές" και προσπαθούσαν να ζήσουν με το σύνθημα ο "λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά". Αυτοί ήταν η "Αριστερά" της μεταπολίτευσης.
Απλό κόλπο, στο οποίοι οι πάντες ήταν "μιλημένοι". Όσο "Αριστεροί" ήταν αυτοί, άλλο τόσο "Δεξιοί" ήταν οι απέναντί τους. Όλοι στο κόλπο. Θωράκισε το "μαγαζί" του ο Καραμανλής με το δήθεν "αντιδεξιό" παπανδρεϊκό σύνθημα. Θωράκισε το "μαγαζί" του ο Παπανδρέου με τη δήθεν "αντικομμουνιστική" άμυνα της Δεξιάς απέναντί του. Ο υπόδικος παιδεραστής έδειχνε τον καταδικασμένο βιαστή, για να εμφανιστεί σαν "καθαρός". Το παιχνίδι είχε ήδη στηθεί αριστοτεχνικά. Μέχρι να μάθει ο λαός τι σημαίνει "Αριστερά", θα έπρεπε να ζει, "μη ξεχνώντας" τι σημαίνει "Δεξιά". Για να μην του βάλουν "χέρι" οι "Δεξιοί", θα τον έσπρωχναν λίγο από "πίσω" οι "Αριστεροί".
Η επιτυχία αυτού του σχεδιασμού οφείλεται στην "ιδιοσυχνότητα" του παπανδρεϊσμού, τον οποίο εξέφραζε με τον πιο απόλυτο τρόπο ο ίδιος Ανδρέας. Ο παπανδρεϊσμός μοιάζει με ιδεολογία σ' ό,τι αφορά τον διαχωρισμό τόσο των φίλων και των εχθρών του όσο και των στόχων του. Είναι η "ιδεολογία" του ανίκανου, ο οποίος θέλει να προοδεύσει εις βάρος του ικανού. Είναι η "ιδεολογία" του τεμπέλη, ο οποίος θέλει να προοδεύσει εις βάρος του εργατικού. Είναι η "ιδεολογία" του βλάκα, ο οποίος θέλει να "καπελώσει" τον έξυπνο. Είναι η "ιδεολογία" του δειλού, ο οποίος θέλει να δοξαστεί εις βάρος του γενναίου. Είναι η "ιδεολογία" του "μη χειρότερου" Ανδρέα, που θέλει να "καπελώσει" μια κοινωνία αξίων ανθρώπων. Ανθρώπων, οι οποίοι είναι πιο έξυπνοι, πιο τίμιοι, πιο γενναίοι, πιο πατριώτες, πιο αξιόλογοι, πιο.... από αυτόν. Ανθρώπων που, αν ήταν λίγο πιο γενναίοι απ' ό,τι συνήθως, θα αρκούσε ένα ατύχημα στη Βουλιαγμένης, για τους "ξεφορτωθούν".
Ακριβώς εδώ βρίσκεται το μυστικό του παπανδρεϊσμού. Επειδή αναζητά το δύσκολο σε μια σύγκρουση και το οποίο είναι η νίκη του "αδύναμου" απέναντι στον δικαίως πιο ισχυρό, είναι "συμπαθές" στους αναξιοπαθούντες της κοινωνίας. Ο δικαίως ικανός ταυτίζεται με τον αδίκως ισχυρό και αυτό προκαλεί παρανοήσεις. Προκαλεί τα ένστικτα της κοινωνίας και δημιουργεί μια παράλογη ταύτιση μεταξύ των ανίκανων της κοινωνίας και των αδυνάμων της. Ταύτιση ανάμεσα σ' αυτούς που θέλουν να διακριθούν χωρίς προσόντα και σ' αυτούς που βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό. Επειδή αυτοί οι δεύτεροι μοιάζουν "επιφανειακά" με τους πρώτους, τους "ακολουθούν". Ενώ οι φτωχοί και οι αποκλεισμένοι είναι αδύναμοι για άλλους λόγους, εντούτοις ευθυγραμμίζονται με τους τεμπέληδες, τους δειλούς και τους ανίκανους, όταν μάχονται υπό δυσμενείς συνθήκες. Αυτό είναι όλο το μυστικό.
Το ΠΑΣΟΚ είχε μόνιμη επαφή με την εξουσία, γιατί κατόρθωνε και έπειθε τους φτωχούς και τους κοινωνικά αποκλεισμένους ότι θα τους βοηθήσει να "σπάσουν" τα "στεγανά" της κοινωνίας. Ότι θα τους βοηθήσει να "νικήσουν" στη ζωή τους. Το ΠΑΣΟΚ είχε μόνιμη επαφή με την εξουσία, γιατί ο παπανδρεϊσμός δημιουργούσε μαζικά συνενόχους σε ομόκεντρους "κύκλους". Στον έναν ανάξιο "ήρωα", που ο παπανδρεϊσμός εξασφάλιζε μεγάλη καριέρα, ερχόταν το ΠΑΣΟΚ και έδινε σε αρκετούς φτωχούς μια ταπεινή θέση στο δημόσιο. Στον έναν δειλό "ήρωα", που ο παπανδρεϊσμός εξασφάλιζε μεγάλη δόξα, ερχόταν το ΠΑΣΟΚ και έδινε σε ανθρώπους χωρίς μέσον μια καλή προαγωγή ή μια προνομιακή μετάθεση. Στον έναν τεμπέλη "ήρωα", που ο παπανδρεϊσμός εξασφάλιζε ένα καλό δάνειο, ερχόταν το ΠΑΣΟΚ και έδινε σε ταλαίπωρους μια αυθαίρετη σύνταξη. Τζάμπα πράμα… και μάλιστα με έξοδα του δημοσίου, αν σκεφτεί κάποιος τα κέρδη των πονηρών.
Αυτή η πυραμίδα συμφερόντων είναι εκείνη, που δίνει στο ΠΑΣΟΚ τη μακροβιότητα και την ισχύ του. Ο μικρός "κύκλος" βολεμένων γύρω από τον "πατέρα" του Πολυτεχνείου δημιουργεί μεγαλύτερους "κύκλους" βολεμάτων, οι οποίοι φτάνουν στα απώτατα όρια της κοινωνίας. Έτσι εξασφαλίζονται για την οικογένεια Παπανδρέου κοινωνικοί σύμμαχοι, που την καθιστούν πανίσχυρη. Οι λίγοι "παπανδρεϊκοί", οι οποίοι έχουν γίνει διάσημοι και πλούσιοι εξαιτίας της και χρωστάνε πολλά στην οικογένεια Παπανδρέου, ταυτίζονται με τους πολλούς "πασόκους", οι οποίοι απλά φάγανε λίγο "ψωμάκι" εξαιτίας του κόμματος. Το ένα συντηρεί το άλλο και η πορεία μέσα στον χρόνο είναι εξασφαλισμένη. Η οικογένεια βρίσκει "ορκισμένους" πανίσχυρους οπαδούς να την υπερασπιστούν ό,τι κι αν κάνει και παράλληλα δεν χάνεται, γιατί την στηρίζει μια μεγάλη μάζα φουκαράδων, που αισθάνεται μια ηθική "υποχρέωση" απέναντί της.
Όλοι οι Παπανδρέου είχαν τις δυνατότητες να συντηρήσουν αυτήν την "ιδεολογία". Ο καθένας για τους δικούς του λόγους και εξαιτίας των δικών του χαρακτηριστικών διαιώνισαν την κατάσταση. Έτσι γεννήθηκε ο παπανδρεϊσμός του δειλού Γεωργίου, ο οποίος ήθελε να διακριθεί σε μια γενναία κοινωνία, που είχε αντισταθεί στους Ναζί κατακτητές. Έτσι επέζησε ο παπανδρεϊσμός του τεμπέλη Ανδρέα, ο οποίος ήθελε να διακριθεί σε μια κοινωνία σκληρά εργαζομένων, που είχε ρίξει μια Χούντα. Έτσι φιλοδοξεί να επιβιώσει ο παπανδρεϊσμός του βλάκα Γιωργάκη, ο οποίος θέλει να διακριθεί σε μια σύγχρονη κοινωνία, η οποία —δεν γνώρισε την ανέχεια και έχει μορφωθεί— αναζητά το "βήμα" της.
Με αυτόν τον τρόπο συντηρείται ακόμα και σήμερα η κοινωνική "πυραμίδα", που διατηρεί τον πάτο στη κορυφή. Με αυτόν τον τρόπο η ελληνική κοινωνία λειτουργεί ανάποδα και βασιλεύει η αναξιοκρατία. Η αναξιοκρατία, η οποία θίγει την κοινωνία και άρα τους πολλούς και δυστυχώς διαιωνίζεται πολλές φορές με ψήφους των πολλών. Αυτή ήταν η επιτυχία του παπανδρεϊσμού, που "διαπότισε" τη γενιά του Πολυτεχνείου. Στήριζε ο κόσμος με την ψήφο του αυτήν την αθλιότητα. Μια γενιά "καμένη" από την κορυφή μέχρι τη βάση. Μια γενιά, η οποία ποτέ δεν κατάλαβε τι πραγματικά είναι κορυφή και τι πάτος. Μια γενιά, η οποία έστησε μια κοινωνική "πυραμίδα" και η οποία στην πραγματικότητα είναι ένα χωνί βυθισμένο στα κοινωνικά "σκατά". Εκεί όπου αναζητά τους "κορυφαίους".
Τα αποτελέσματα ήταν αυτά, τα οποία "απολαύσαμε" καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Το "κατακάθι" εγκαταστάθηκε μόνιμα στην κορυφή της κοινωνίας. Οι "τελευταίοι" ανέλαβαν σαν "πρώτοι" να "ηγηθούν" της κοινωνίας. Οι προδότες ανέλαβαν να εκφράσουν τους πατριώτες. Οι τεμπέληδες και οι άεργοι ανέλαβαν να διεκδικήσουν δικαιώματα για λογαριασμό των εργαζομένων. Οι δημόσιοι υπάλληλοι ανέλαβαν να "προστατεύσουν" τους ιδιωτικούς υπάλληλους. Οι αστοί ανέλαβαν να εκφράσουν τα "δίκια" της αγροτιάς.
Άνθρωπος, ο οποίος δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τη φασολιά από τη μηλιά μιλούσε, σαν εκπρόσωπος των αγροτών, επειδή είχε επαναστατικό "μπακγράουντ", άσχετα αν η μόνη τσάπα που είχε ποτέ στη ζωή του ήταν σε επάργυρο μπρελόκ της ΠΑΣΕΓΕΣ. Ό,τι μέχρι τότε απαγόρευε η λογική, έγινε μια καθημερινότητα. Γιατί; Γιατί επικεφαλής δεν ήταν οι κοινοί εκπρόσωποι των κοινωνικών τάξεων. Επικεφαλής αυτών των τάξεων ήταν οι "ήρωες". Ο "Όλυμπος" είχε κατέβει στην Ελλάδα και οδηγούσε την ελληνική κοινωνία στη "θέωση". Οι "ήρωες" του Πολυτεχνείου που θα οδηγούσαν την γενιά τους στον "παράδεισο".
Δεν μιλάμε για απλή επιβίωση. Μιλάμε για υψηλούς στόχους. Οι άνθρωποι ήταν "ημίθεοι". Δεν θα άλλαζαν μόνον την Ελλάδα, αλλά και όλο τον κόσμο. Ο "ήρωας" Ανδρέας θα έσωζε τον Τρίτο Κόσμο και οι "ήρωες" του Πολυτεχνείου θα έσωζαν την Ελλάδα. Δεν ήταν κοινοί δημόσιοι υπάλληλοι ή αστοί ή τεμπέληδες …Ήταν "ήρωες". Ο "ηρωισμός" τους τραγουδιόταν κάθε χρόνο. Το κράτος είχε αργία στην επέτειο του ηρωισμού τους. Τα σχολεία στολίζονταν σαν επαρχιακές ταβέρνες και έκαναν εκδηλώσεις. Όλοι οι επίδοξοι "διάδοχοί" τους έκαναν "πρόβες" ηρωισμού και πετροπόλεμου εκείνη την ημέρα με την αστυνομία. Κάθε χρόνο την ίδια μέρα καίγονταν η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, για να "θυμάται" ο λαός τη μεγάλη "πυρκαγιά".
Ο ένας χώρος μετά τον άλλο "αλώνονταν" από τους "ήρωες". Στον συνδικαλισμό κυριαρχούσαν σκουπίδια τύπου Πρωτόπαπα, Πολυζωγόπουλου και Παναγόπουλου. Στη δημοσιογραφία κυριαρχούσαν σκουπίδια τύπου Φυντανίδη, Ψυχάρη και Κωστόπουλου. Στην πολιτική κυριαρχούσαν σκουπίδια τύπου Τσοχατζόπουλου, Σιφουνάκη και Μαντέλη, Στην τέχνη κυριαρχούσαν σκουπίδια τύπου Μελίνας, Ταχτσίδων και Θεοδωράκηδων. Στην πνευματική κοινότητα κυριαρχούσαν σκουπίδια τύπου Βερέμη, Βέλτσου και Μεταξόπουλου. Όλοι αυτοί είχαν συνθέσει μια συμμορία ανίκητη.
Όποιον και να αμφισβητούσες, έρχονταν οι υπόλοιποι και σε "σακάτευαν". Όποιον και να πολεμούσες, είχες απέναντί σου ένα πανίσχυρο μπλοκ με άπειρα μέσα και δύναμη να αμυνθεί και να σου προκαλέσει ζημιά. Ένα μπλοκ, το οποίο απειλούσε ακόμα και με βία, εφόσον συνδεόταν άμεσα με παρακρατικές και δήθεν τρομοκρατικές οργανώσεις. Ένα μπλοκ, το οποίο αντιλήφθηκε γρήγορα την αξία της "διαπλοκής" και φρόντισε να δημιουργήσει και να συνδεθεί με μια οικονομική ελίτ όμοιας καταγωγής και ανάλογης ποιότητας. Ποιότητας του χειρίστου είδους τύπου Κόκκαλη, Μπόμπολα και Λαμπράκη. Όλοι "δημοκράτες", "αριστεροί" φίλοι του Ανδρέα και βέβαια κλέφτες του δημοσίου πλούτου.
Αυτή η γενιά είναι που σήμερα χρεοκόπησε. Η γενιά, που αφού συμμετείχε σε ένα πρωτοφανές πλιάτσικο τριάντα και πλέον χρόνων, αφήνει πίσω της "συντρίμμια". Η γενιά, η οποία μας έβαλε στο ΔΝΤ. Η γενιά, η οποία παρέδωσε το ελληνικό κράτος σε ξένους κατακτητές. Η γενιά, η οποία κληρονόμησε τα πάντα και αφήνει στους κληρονόμους της μόνον χρέη. Όχι απλά δεν αφήνουν ως γενιά τίποτε ως "κληρονομιά" για τους επόμενους, αλλά υποθηκεύουν τα πάντα εις βάρος όλων των μελλοντικών γενιών. Κατέστρεψαν ό,τι παρέλαβαν και άρα τις διαδοχικές κληρονομιές πολλών γενιών Ελλήνων και ταυτόχρονα "κληροδοτούν" απίστευτα χρέη στους επόμενους.
Τίποτε δεν έχουν αφήσει. Ακόμα κι αυτά που θεωρούνται ως αδύνατον να πειραχθούν, τα έχουν πειράξει. Μοιράζουν υπηκοότητες χωρίς κριτήρια και απειλούν με αλλοίωση το ίδιο το ελληνικό έθνος. Έχουν συμφωνήσει με τους ξένους ν' αλλάξουν την ελληνική γραμματική, για να μην "μπερδεύονται" οι λαθρομετανάστες. Έχουν συμφωνήσει με τους ξένους να δώσουν στους Έλληνες και δεύτερη επίσημη γλώσσα. Έχουν συμφωνήσει με τους ξένους να "αμβλύνουν" τις "γωνίες" της ελληνικής ιστορίας, για να μην ενοχλούνται οι γείτονες. Έχουν συμφωνήσει να παραδώσουν το κεφάλαιο "Μακεδονία" στους σκοπιανούς χασισέμπορους του Σόρος. Στο μέλλον δεν θα υπάρχουν αυθεντικοί Έλληνες στο νότιο άκρο των Βαλκανίων. Θα υπάρχουν κάποιοι περίεργοι φτωχοί "σερβιτόροι" των ισχυρών, οι οποίοι δεν θα μιλάνε κανονικά ελληνικά και θα σκοτώνονται σε συνωστισμούς, όπως κάποιοι πρόγονοί τους. Όταν δεχόμαστε σήμερα οι "Μακεδόνες" να μιλάνε σλαβικά, γιατί να μιλάνε στο μέλλον οι Έλληνες ελληνικά;
Αυτά έχουν συμφωνήσει με τα αφεντικά τους. Με τους "δανειστές" μας. Εκτελώντας τις εντολές αυτών των δανειστών, έχουν αρχίσει να δημιουργούν συνθήκες μη αναστρέψιμες. Συνθήκες, οι οποίες δεν θα μπορούν ν' ανατραπούν από τους Έλληνες, ακόμα κι αν το θέλουν. Με τον προδοτικό Καλλικράτη και τα δικαιώματα που έδωσαν αυθαίρετα στη μωαμεθανική μειονότητα και στους λαθρομετανάστες, στην πραγματικότητα "παγιδεύουν" με "δυναμίτες" το σύνολο του εθνικού κρατικού "οικοδομήματος". Ακυρώνουν τον κόπο και τη θυσία της γενιάς του πολέμου. Ταυτόχρονα με την αθλιότητά τους ακυρώνουν τον κόπο και τη θυσία της γενιάς της ανασυγκρότησης. Έχουν ξεπουλήσει το σύνολο των μεγάλων κερδοφόρων και ζωτικής σημασίας για την κοινωνική λειτουργία ΔΕΚΟ. Έχουν αδειάσει τα ασφαλιστικά ταμεία και έχουν φτάσει στο σημείο να ενοχλούνται που ζουν οι προηγούμενοι και πρέπει να εισπράξουν τις συντάξεις τους.
Όμως, ως γνήσια παράσιτα, δεν αρκούνται στο να λεηλατήσουν τις προηγούμενες γενιές …Λεηλατούν και τις επόμενες. Δεν ξεπούλησαν τα πάντα και κατέφαγαν τα πάντα …Υποθήκευσαν τα πάντα. Δεν έφαγαν μόνον τα υπάρχοντα …Τρώνε και τα μη υπάρχοντα. Παίρνουν διαρκώς νέα δάνεια, υποθηκεύοντας και το μέλλον της νέας γενιάς. Υποθήκευσαν τα πάντα γι' αυτά τα δάνεια. Γι' αυτόν τον λόγο μπήκαν στο ΔΝΤ. Γι' αυτόν τον λόγο μας έβαλαν στο ΔΝΤ. Προκειμένου οι ίδιοι ν' αποφύγουν το κόστος της καταστροφής, την οποία οι ίδιοι προκάλεσαν, μετακινούν την εκδήλωσή της. Προκειμένου να εισπράξουν τις δικές τους συντάξεις, θα ξεπουλήσουν και τη λιγοστή κληρονομιά, η οποία απέμεινε για την επόμενη γενιά. Προκειμένου να εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων στο "βάθος" του χρόνου, που αφορά μόνον τους ίδιους, βάζουν το μέλλον του ελληνισμού στο "σφαγείο".
Η επόμενη γενιά αυτής του Πολυτεχνείου προβλέπεται να εργάζεται αποκλειστικά και μόνον, για να εισπράξει τη σύνταξή της η γενιά του Πολυτεχνείου. Δεν προβλέπεται σύνταξη γι' αυτήν τη γενιά. Ακόμα όμως κι αυτό δεν φτάνει. Σε μια καταστραμμένη οικονομία δεν φτάνουν ούτε οι εισφορές των λίγων εργαζομένων για τις "ρυθμισμένα" πολύ πλούσιες συντάξεις της γενιάς των "ηρώων". Την ώρα που γράφεται το κείμενο αυτό, κάθονται και καταγράφουν το εναπομείναν δημόσιο κεφάλαιο. Το καταγράφουν, για να το πουλήσουν. Να το πουλήσουν για "ψίχουλα", για να εξασφαλίσουν τις συντάξεις τους. Να εξασφαλίσουν το "σαρκίο" τους. Παραπέρα δεν τους ενδιαφέρει τι θα γίνει. Το σκατοσάκουλό τους να γεμίζει, για όσο διάστημα υπάρχει. Το θηριώδες σκατοσάκουλο, αν κρίνουμε από τα μεγέθη των Πάγκαλων και των Βενιζέλων. Καμία μελλοντική γενιά Ελλήνων δεν πρόκειται να επιβιώσει, αν φορτωθεί τα χρέη, τα οποία μεθοδεύουν να της φορτώσουν οι άχρηστοι.
Αυτά είναι τα τελικά κατορθώματα της γενιάς του Πολυτεχνείου. Τα κατορθώματα των "ηρώων". Τα κατορθώματα αυτών, οι οποίοι ανέβηκαν στην κορυφή της κοινωνίας, πετώντας την ημέρα πέτρες και καδρόνια στην αστυνομία και κυκλοφορώντας με αυτοκίνητα ξένων πρεσβειών τη νύχτα. Τα κατορθώματα αυτών, οι οποίοι "πολέμησαν" τους ιμπεριαλιστές με τα "σκονάκια" που έπαιρναν από την αμερικανική πρεσβεία. Η γενιά, η οποία τα έφαγε όλα και επειδή τελείωσαν όλα, βιάζεται να βγει στην πρόωρη σύνταξη, που εξασφαλίζει η διαχείριση του ΔΝΤ. Η γενιά, η οποία μας παρέδωσε ένα χάος …και έναν Γιωργάκη να μας κυβερνά. Τον Εβραίο εισπράκτορα της Goldman Sachs.
Αυτά είναι τα "μεγάλα" και "θαυμαστά", που μας παρέδωσε η γενιά του Πολυτεχνείου. Η γενιά της χρεοκοπίας. Η γενιά, η οποία κατάφερε και χρεοκόπησε, παρ’ όλο που είχε τη μεγαλύτερη "πίστωση" στην ελληνική ιστορία. Η γενιά, η οποία μας παρέδωσε μια κατεστραμμένη πατρίδα και έναν γνήσιο Παπανδρέου, για να γίνει "πατέρας" της επόμενης γενιάς. Στο ίδιο έργο θεατές. Επιχειρούν να ξανατραβήξουν τα "σκατά" από τον πάτο της κοινωνίας, ώστε να διαιωνιστεί η κατάσταση. Τα "παιδιά" του Ανδρέα αποφάσισαν να βάλουν επικεφαλής της κοινωνίας μας το γνήσιο παιδί του Ανδρέα. Μαζί μ' αυτόν όλα τα φυσικά παιδιά των πρωταγωνιστών και συνεταίρων του Ανδρέα. Ο Κωστάκης του Καραμανλή και η Ντορούλα του Μητσοτάκη.
Σκαλίζουν στον "πάτο" της κοινωνίας, για να επαναλάβουν και στη νέα γενιά την ίδια επιτυχία. Προσπαθούν να μετατρέψουν τον άχρηστο Γιωργάκη σε "καρφί" του πάτου της κοινωνίας, αλλά δεν μπορούν. Προσπαθεί ο φουκαράς να δημιουργήσει τη νέα "συμμετοχική" δημοκρατία της παγκόσμιας διακυβέρνησης, αλλά κανένας δεν τσιμπάει. Τον έντυσαν με κολλάν, πορτοκαλί παπούτσια και Mp3, για να τον εμφανίσουν σαν τον μοντέρνο "πατέρα" μιας μοντέρνας και σύγχρονης γενιάς, αλλά αυτός τούς βγήκε λίγο σαν gay σε εκδηλώσεις "υπερηφάνειας". Τίποτε δεν τους πιάνει με τον Γιωργάκη. Ενώ είναι μια αυθεντική "κουράδα" του πάτου, δεν τους κολλάει εύκολα στο "ταβάνι", ώστε να γυρίσουν ανάποδα την επόμενη γενιά. Δεν στέκεται με τίποτε όρθιο το ανάποδο "τσουβάλι" της Νέας Εποχής.
Τα ανάλογα προβλήματα έχουν και στην πλαισίωσή του. Προσπάθησαν τα αφεντικά του να βάλουν το χέρι τους στα "σκατά" μέσω των Δεκεμβριανών, αλλά ούτε αυτό τους έπιασε. Αμόλησαν τη νεολαία στους δρόμους, για ν' αρπάξουν και να δοξάσουν τους χειρότερους, αλλά δεν κατάφεραν πολλά πράγματα. Αμόλησαν, όπως αποδείχθηκε —από τους συλληφθέντες— τα δικά τους φυσικά παιδιά, για να τους μιμηθούν στην εύκολη "επιτυχία". Δυστυχώς όμως γι' αυτούς δεν πέτυχε η μεθόδευση. Δεν έφτασαν τα "καδρόνια", οι "μολότωφ" και οι "πέτρες", για να δημιουργήσουν ανάμεσα στα δικά τους παιδιά νέες Δαμανάκησες και Παπαχρήστους. Ό,τι κι αν έκαναν μέχρι τώρα, για να επαναλάβουν το "θαύμα" του Πολυτεχνείου, δεν τους "έπιασε". Ό,τι κι αν έκαναν, για να μεταφέρουν την παθογένεια της γενιάς του Πολυτεχνείου στην επόμενη γενιά, δεν λειτούργησε. Προώθησαν νεότερους Ραγκούσηδες και Πεταλωτήδες, αλλά αυτοί δεν μπορούν να τραβήξουν στον "πάτο" τη γενιά τους.
Ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται πλέον τι συμβαίνει. Αντιλαμβάνεται τον λόγο, που αυτή η γενιά των πονηρών και αθλίων έβαλε επικεφαλής της έναν βλάκα όπως τον Γιώργο. Γιατί; Για να την εξασφαλίσει. Για να εξασφαλίσει την επιβίωσή της και την ατιμωρησία της. Στο ΔΝΤ μπήκαμε για πολύ απλούς λόγους. Μπήκαμε, για να εξακολουθήσει ο Ανδρέας ή ο Θεοδωράκης να "ζουν" και μας "φωτίζουν" με το σκότος τους. Μπήκαμε, για να εξασφαλίσει ο κάθε Τσοχατζόπουλος τα σπίτια του και να μην τιμωρηθεί. Μπήκαμε, για να εξασφαλίσει ο Λαλιώτης το "σπιτάκι" που κληρονόμησε από τον παππού του. Μπήκαμε, για να εξασφαλίσει ο κάθε Μαντέλης τις χορηγίες του, χωρίς να τιμωρηθεί. Μαζί μ' αυτούς να εξασφαλίσουν τα τεμπελόσκυλα και τα παράσιτα των ξεπουλημένων ΔΕΚΟ τα όσα "πρόωρα" εξασφάλισαν στις συμφωνίες τους με τους δανειστές μας …Τους γενναιόδωρους μόνο μ' αυτούς δανειστές μας. Γι' αυτό μπήκαμε στο ΔΝΤ.
Η γενιά, η οποία με τις "πλάτες" των αφεντικών ανέλαβε τη διαχείριση εις βάρος της προηγούμενης, εκμεταλλεύεται τις ίδιες "πλάτες", για να μην παραδώσει κανονικά τη διαχείριση στην επόμενη γενιά. Αυτή η παράδοση είναι που την τρομοκρατεί τώρα. Αυτήν φοβούνται τώρα και γι' αυτό είναι τόσο υπάκουα παιδιά στους δανειστές μας. Γι' αυτόν τον λόγο έχουν ανοίξει εσπευσμένα όλους τους επικίνδυνους φακέλους που τους αφορούν. Με δικές τους εξεταστικές προσπαθούν να κλείσουν όλα τα δικά τους θέματα. Εξεταστική για την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας, εξεταστική για το "μαγείρεμα" οικονομικών στοιχείων, εξεταστική για τα δομημένα ομόλογα, Βατοπέδια και Siemens κλπ.. Προσπαθούν να αυτοαπαλλαγούν και να δημιουργήσουν δεδικασμένα, τα οποία θα απαγορεύουν στην επόμενη γενιά να τους κρίνει και άρα και να μπορεί να τους τιμωρήσει. Οι σημερινοί διαχειριστές "αυτοκρίνονται", για ν' αναγκάσουν τους επόμενους ν' αναλάβουν διαχείριση χωρίς να τους κρίνουν. Όλα αυτά βέβαια και πάλι με τις "πλάτες" των αφεντικών τους.
Φιλοδοξούν να παραδώσουν την πραγματική διαχείριση στους ξένους του ΔΝΤ, ώστε η επόμενη γενιά να κυβερνηθεί από υπαλλήλους του ΔΝΤ. Υπαλλήλους, οι οποίοι ποτέ δεν θα τολμήσουν να πειράξουν τα κοπρόσκυλα της γενιάς του Πολυτεχνείου. Υπαλλήλους, οι οποίοι ποτέ δεν θ' ανοίξουν τους "φακέλους" της διαφθοράς και της προδοσίας των "ηρώων". Γι' αυτόν τον λόγο βλέπουν σαν θεό τους έναν βλάκα όπως τον Γιώργο. Ο Γιώργος είναι ο εκλεκτός του ΔΝΤ και ο μόνος που μπορεί να τους υποσχεθεί σωτηρία. Γι' αυτόν τον λόγο τούς υπόσχεται άπειρες εξεταστικές επιτροπές για τα θέματα που τους απειλούν. Θα γίνει με τις εξεταστικές ό,τι έγινε με τον "φάκελο" της Κύπρου. Όσα μάθαμε τριανταπέντε χρόνια για την Κύπρο άλλα τόσα θα μάθουμε και για τα σκάνδαλα. Η γενιά, η οποία μας κόστισε μισή Κύπρο για να "διοριστεί", θα μας κοστίσει μισό Αιγαίο για να "συνταξιοδοτηθεί", χωρίς να κινδυνεύσουν τα κλοπιμαία της.
Όμως, λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Ο κόσμος, έστω και την τελευταία στιγμή, δείχνει ότι δεν θα πιαστεί εκ νέου θύμα. Στις πρόσφατες εκλογές με την τεράστια αποχή τούς έστειλε το μήνυμα. Ο λαός τούς έδειξε ότι δεν θέλει να τους βλέπει ούτε "ζωγραφιστούς", άσχετα αν αυτοί εξακολουθούν να επιμένουν να τον "σώσουν". Βέβαια —και για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι— δεν πρέπει να παραβλέψουμε και τα σωστά, που έκανε αυτή η γενιά. Είναι σχεδόν βέβαιο, για παράδειγμα, ότι οι Έλληνες δεν θα πεθάνουν από το παθητικό κάπνισμα. Μπορεί να πεθάνουν από την πείνα ή από κανέναν συνωστισμό, αλλά όχι από τον καπνό. Φροντίζει γι' αυτό η γενιά του Πολυτεχνείου. Είναι αποφασισμένοι να μας σώσουν από το παθητικό κάπνισμα. Θα μας σώσουν, ακόμα και χωρίς να το θέλουμε. Ακόμα και επιβάλλοντάς μας πρόστιμα. Να μείνει και λίγο επιπλέον κέρδος και στους ίδιους.
Αυτό, το οποίο έχει σημασία, είναι ότι το "έργο" της Μεταπολίτευσης τελειώνει. Καλώς ή κακώς, εύκολα ή δύσκολα, τελειώνει. Τελειώνει, όχι γιατί "ξύπνησε" απότομα ο κόσμος, αλλά γιατί τελείωσαν τα "υπνωτικά" του συστήματος. Δεν έχουν άλλα περιθώρια.
Διαβάστε περισσότερα »...

Μας φτώχυναν για να μας κλέψουν...(Μήπως έχει δίκαιο ο Χαρδαβέλας?)

Η διαπίστωση αυτή βγαίνει από την έρευνα του newsbomb.gr για την εκμετάλλευση του ελληνικού χρυσού στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής.
Για πρώτη φορά αποκαλύπτεται η σφιχτή οικονομική σχέση της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» με την αγγλοκαναδική εταιρεία EUROPEAN GOLDFIELDS ( η οποία θα κάνει την εξόρυξη του χρυσού), την ΑΚΤΩΡ Α.Ε. (συμφερόντων Μπόμπολα), την DEUTSCHE BANK (το εργαλείο της Μέρκελ για να εκβιάζει την Ελλάδα), την ROTCHILD BANK και την ROYAL BANK OF CANADA.
Η εταιρεία European Goldfields, που διαθέτει απόθεμα 10 εκατομμυρίων ουγγιών χρυσού, παίρνει άδειες για όλα τα σχέδια της για το 2010, μεταξύ αυτών και ένα πρόγραμμα εξόρυξης χρυσού στην Ελλάδα, έπειτα από χρόνια καθυστερήσεων.
Η εταιρεία σκοπεύει μα ξοδέψει 15 εκατομμύρια δολάρια στην έρευνα προκειμένου φέτος να αυξήσει το απόθεμα χρυσού της, δήλωσε ο οικονομικός διευθυντής της εταιρείας Τιμ Μόργκαν-Γουάιν σε συνέντευξή του στο Ρόιτερ.
Μέχρι το τέλος του μήνα, η European Goldfields αναμένεται να ανακοινώσει τη χρηματοδότηση ενός προγράμματος στη Ρουμανία και του προγράμματος Ολυμπίας στην Ελλάδα, πρόσθεσε η ίδια πηγή.
Η εταιρεία έλαβε στο τέλος του προηγούμενου χρόνου προέγκριση για ένα πρόγραμμα εξόρυξης στις Σκουριές και την Ολυμπιάδα, περισσότερο από τρία χρόνια έπειτα από την πρώτη αίτηση που είχε υποβάλει και σκοπεύει να υποβάλλει την τελική περιβαλλοντική μελέτη μέχρι το τέλος Μάιου.
Σύμφωνα με τον Μόργκαν-Γουάιν τα δημοσιονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα ίσως επιταχύνουν τη διαδικασία αδειοδότησης του προγράμματος εξόρυξης. «Η Ελλάδα πρέπει να μειώσει τα έξοδά της και να δημιουργήσει ΑΕΠ και γι αυτό το λόγο προσπαθεί να προωθήσει και να διευκολύνει προγράμματα προκειμένου να βοηθήσει αυτή την εξέλιξη. Η επιθυμία της να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να προωθήσει την οικονομική ανάπτυξη είναι ακόμα μεγαλύτερη».
Η συμφωνία με την καναδική εταιρεία είναι απίστευτα αρνητική και ετεροβαρής για την Ελλάδα, στην οποία θα αφήνονται μόνο… ψήγματα χρυσού από αυτά που θα βγάζει από τα μεταλλεία Κασσάνδρας.
Πηγή www.newbomb.gr Διαβάστε περισσότερα »...

Η Ελλάδα ξεκινά έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο προανήγγειλε ο υφυπουργός Περιβάλλοντος

Την κατάθεση νομοσχεδίου, πολύ σύντομα, με το οποίο θα ιδρύεται Εθνικός Φορέας Έρευνας Υδρογονανθράκων, προανήγγειλε στη Βουλή ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Γιάννης Μανιάτης. Ο Φορέας θα προκηρύξει δημόσιους διαγωνισμούς ώστε να γίνουν έρευνες στη χώρα και στο βαθμό που αυτές αποδειχθούν θετικές στη συνέχεια θα προχωρήσει η αξιοποίηση και εκμετάλλευση κοιτασμάτων είτε πετρελαίου, είτε φυσικού αερίου.Απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή του ΛΑΟΣ, Κ. Βελόπουλου σχετικά με τα κοιτάσματα πετρελαίου στο Ιόνιο Πέλαγος και αλλού, ο κ. Μανιάτης παρότι ξεκαθάρισε ότι δεν θα τοποθετηθεί για το που και πόσο πρέπει να προχωρήσουν οι έρευνες - καθώς πρόκειται για ένα πολύ σύνθετο θέμα - όμως, είπε πως υπάρχει αμεσότατη ανάγκη να προχωρήσουμε, ιδιαίτερα στην περιοχή του Ιονίου και της Δυτικής Ελλάδας, στον εμπλουτισμό των ερευνητικών δεδομένων που υπάρχουν.
Γιατί - όπως εξήγησε - τα στοιχεία είναι αρκετά αισιόδοξα ότι μπορούμε να έχουμε πολύ θετικά αποτελέσματα. Ο ερωτών βουλευτής από την πλευρά του είπε πως η Ελλάδα βρίθει πετρελαίων σε τέτοιο βαθμό ώστε η αξιοποίηση του ορυκτού της πλούτου να αποσβέσει το δημόσιο χρέος της χώρας κι όμως ουδέποτε οι κυβερνήσεις διαχρονικά ασχολήθηκαν με το τόσο σοβαρό αυτό θέμα αν και τόνισε πως το ΥΠΕΚΑ έχει κάνει σημαντικά βήματα. Διαβάστε περισσότερα »...

Επανέναρξη τμήματος για τον Ναυτικό Όμιλο Μεσολογγίου

ΣΧΟΛΗ ΙΣΤΙΟΠΛΟΪΑΣ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ

Η Σχολή Ιστιοπλοΐας Ανοιχτής Θαλάσσης του Ν.Ο.Μ. επαναλειτουργεί.

Τα μαθήματα της νέας σειράς ξεκινούν στις 4/12/10 και ολοκληρώνονται στις 30 Ιανουαρίου 2011. Οι  εγγραφές συνεχίζονται κανονικά. Ο κύκλος μαθημάτων κάθε σειράς θα έχει διάρκεια 2 μήνες. (Διάρκεια σχολής 40 ώρες).

                       

                        ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

1)  Έναρξη 04/122010  Ώρα 11.00 – 16.00

Θεωρία –  ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ & ΕΙΔΩΝ ΤΟΥ ΣΚΑΦΟΥΣ

2)  11/12/2010  Ώρα 11.00 – 16.00

    Πλεύση- ΑΕΡΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΡΙΜΑΡΙΣΜΑ

    3) 18/12/2010  Ώρα 11.00 – 1600

        Πλεύση – ΝΑΥΤΙΛΙΑ- ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΑ

4)  08/01/2010  Ώρα 11.00 – 16.00

 Πλεύση - Δ.Κ.Α.Σ ΝΑΥΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ, ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

5)  15/01/2010  Ώρα 11.00 – 16.00

        Πλεύση - ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ, ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ

6)  22/01/2010  Ώρα 18.00 – 21.00

    Νυχτερινή πλεύση - ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΣΚΑΦΩΝ

7)  29/01/2010

    Ημερήσιο ταξίδι - ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΙΣΤΙΟΦΟΡΟΥ ΣΚΑΦΟΥΣ -  ΑΓΚΥΡΟΒΟΛΙΑ

8)  30/01/2010  Ώρα 18.00 – 19.00

    Εξετάσεις

Επίσης θα πραγματοποιηθούν και ιστιοπλοϊκές κρουαζιέρες στους αγώνες του Ιονίου, το καλοκαίρι του 2011.

Το πτυχίο αποκτάται στο τέλος των μαθημάτων. Ο κάτοχος πτυχίου ιστιοπλοΐας μπορεί να κυβερνήσει (ή να νοικιάσει) ιστιοπλοϊκό σκάφος έως 20 μέτρα !

ΠΛΗΡΟΦΟΡΊΕΣ     τηλ. 6979476155       www.nommes.gr

Διαβάστε περισσότερα »...