Άρθρο του Νικήτα Φιλιππόπουλου

Το άρθρο μου, θα ήθελα να το αφιερώσω, στη Δημοτική Αρχή και στους επί των πολιτιστικών της πόλης, υπεύθυνους.

Οι πρόγονοί μας Έλληνες, είχαν θεοποιήσει το ΚΑΛΛΟΣ που έχει ως ομόρριζη λέξη το καλό, εξ ου καλαίσθητος – καλαισθησία – καλόψυχος – καλλίφωνος – κ.λ.π. Το κάλλος συν - υπάρχει με τη ΜΟΡΦΗ ως ψυχική ανάταση ενός πολιτισμένου λαού. Η μορφή ως εξωτερική παρά-σταση εκφράζεται από τις λέξεις ΟΜΟΡΦΟΣ – ΟΜΟΡΦΙΑ - ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΣ που χαρακτηρίζουν το σύνολο των συναισθημάτων των κατοίκων και την ΚΑΛΛΙτεχνική όψη της πόλης, από την οποία προέρχονται οι λέξεις: πολιτισμός - πολίτης πολίτευμα – πολιτική – πολιτικός – politesse (ευγένεια - ευ - γένος) police (Αστυ - νομία) κ.λπ. Οι πόλεις που δεν διαθέτουν αυτά τα χαρακτηριστικά χαρακτηρίζονται ως Α - πολί - τιστες με νοοτροπία αγριάννα (αγροίκου) Οι Ευρωπαίοι ως απόγονοι της Ανα - γέννησης και του Δια - φωτισμού και ως συνεχιστές της κλασικής ελληνικής σκέψης, γνωρίζουν και κρίνουν την κάθε υποψηφιότητα ως ευρωπαϊκή πρωτ(εύ)ουσα (βλ. μετοχή ειμί, ον - ούσα - ων) με μέτρο την ΕΥ – ΤΑΞΙΑ (καλή - τάξη) που στην τρέχουσα γλώσσα εκφράζεται με το εντάξει (εν - τάξη). Ερωτώ, λοιπόν, εγώ ο «αγράμματος περιθωριακός», την επί των πολιτιστικών αντιπρόεδρο φιλόλογο, που ο κ. δήμαρχος για μια χούφτα μποχωρίτικων ψήφων επέλεξε, προφανώς!!! Από την ενασχόλησή της με την παρουσίαση CD στην εφημερίδα «ΔΙΑΥΛΟΣ» που εξέδιδε η μητέρα της με καθοδηγητές τους «επαναστάτες! χι… χι» θεός φυλάτου με την επί κάρας τους Κατσούλα, του Παναή, και επαναστατικό τριαντάφυλλο στη μπουτονιέρα την κουμπάρα, με ποιες προϋποθέσεις κάλλους - μορφής ευταξίας υποβάλλουμε υπο – ψηφ(ι)ό - τητα, με ποιες! Εκτός κι αν είναι ένα επικοινωνιακό παλαιόθεν τέχνασμα, made by katsoulis καθότι η προβολή, τέχνας κατεργάζεται. Τι θα δείξει στους Ευρωπαίους αξιολογητές η άλλοτε πόλη του πολιτισμού και των γραμμάτων; Ότι δεν σεβάστηκε το κορυφαίο πνεύμα των φιλελλήνων* διανοητών και καλλιτεχνών όπως για παράδειγμα Ουγκώ, Λαμαρτίνου, Σίλλερ, Γκαίτε, Μύλλερ (του αποκαλούμενου Έλληνα) Πούσκιν, Μπροφέριο, Ντε Λασάνκ, Ντε Λακρουά, Ντ’ Ανζέ, Βρυζάκη, Ευνάρδου και τόσων άλλων και δε βρέθηκε ούτε ένας δρομάκος που θα αποθανάτιζε την τεράστια πνευματική τους προσφορά στην Ιερή μας πόλη, που οι δημοτικές της εκφράσεις έβρισκαν για ψήφους προς ονοματοθεσία για τόσους και τόσους ασήμαντους, υπό την άκρα σιωπή των μορφωμένων!! επιτροπών ονοματοθεσίας (φωτεινή εξαίρεση η κ. Σπ. Αλεξανδροπούλου).

Τι θα δείξουμε στους Ευρωπαίους αξιολογητές ως ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ; Ότι η ΑΓΙΑ ΜΟΡΦΗ του Ιωσήφ Ρωγών και Κοζύλης περιορίστηκε σε μια ταφική γωνιά 1Χ2 τ.μ. κοντά στον Άγιο Παντελεήμονα, όταν ο Denis Auguste αποθανάτιζε την τελευταία μετάληψή του, στο Μεσολόγγι, σε περικαλή πίνακα όπως έκανε και ο Alexis - Nicolas ο νεότερος στον εξαίσιο πίνακά του, το τέλος του Μεσολογγίου. Μήπως θα δείξουμε τον καταπατημένο Ανεμόμυλο προς δόξα του νεοιμπραήμ καταπατητή; Τι θα δείξουμε στους ξένους, από την ηρωική μορφή του Καψάλη που κι αυτός ανατινάχθηκε για τη δική μας λευτεριά; Ότι δε βρέθηκε ούτε μια πλατειούλα και ένας ανδριάντας για την Άγια μορφή του, ενώ βρέθηκαν για τόσους και τόσους άλλους, για τις ψήφους του φασουλή πολι - τικάντη.

Τι θα δείξουμε από το ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ της Ιερής μας Πόλης, τις καταπατημένες του ΝΤΑΠΙΕΣ (προμαχώνες), τους πεζόδρομους της ανωμαλίας, που άλωσαν τα νάυλον των καρεκλόδρομων της ασυδοσίας, τη νάυλον κουρελαρία των περιπτέρων υπό τα βλέμματα της Δημοτικής Αρχής και της ΑΣΤΥ-ΝΟΜΙΑΣ, την Α –ΝΟΜΙΑ των πεζοδρομίων και πεζοδρόμων επί των οποίων η ασυδοσία σταθμεύει τα αυτοκίνητά της, χωρίς να σέβεται απολύτως τίποτα, οποίον μορφωτικό επίπεδο στην πόλη που την σήμερον ημέρα η κουλτούρα της είναι «χέστα και κατούρα».

Εύλογα ο Ευρωπαίος αξιολογητής θα διερωτηθεί, είναι αυτή η πόλη που έβγαλε 5 πρωθυπουργούς και τόσους πνευματικούς ανθρώπους εκ των οποίων ο μέγιστος Παλαμάς που παγκόσμια ακόμα μνημονεύεται με τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ύμνο, ενώ κινδυνεύει να καταρρεύσει το πατρικό του σπίτι και να γίνει έξωση από τους καταπατητές της προτομής του, που άλλοτε έβλεπε στη Λιμνοθάλασσα που τόσο αγάπησε και τραγούδησε.

Ίσως δε οι κουτόφραγκοι (!) αξιολογητές να ρωτήσουν τους υπεύθυνους, αν στην πόλη μας εφαρμόζονται οι Διεθνείς συμβάσεις PAMSAP – NATURA 2.000 κ’ Βέρνης, για την προστασία του Λιμνοθαλάσσιου Περιβάλλοντος που έχει υπογράψει και κυρώσει η Ελλάδα. Τι, θα τους απαντήσουμε τι; Ότι τις γράψαμε στις νεοραγιάδικες καταπατητικές σόλες των υποδημάτων μας!!! Κι αν ίσως επηρεασμένοι από την ιδέα του οικο – τουρισμού θελήσουν ιδίοις όμμασιν να δουν το λιμναίο πολιτισμό της πλουμιστής εστίας πελάδας των εκ του πελάγους Πελασγών, τι θα τους δείξουμε; Τις αυθαίρετες παραθεριστικές κατοικίες με τα συρματοπλέγματα, το ελλενίτ, τα κλιματιστικά και τους ηλιακούς (!!!); Θα κουνήσουν θλιμμένα το κεφάλι τους και ευλόγως θα σκεφτούν ότι η χώρα που γέννησε τη λογική, την αισθητική και το μέτρο καβάλησε το καλάμι της απρέπειας και της διαφθοράς και φτύνοντας τον κόρφο τους θα απέλθουν οικτιρίζοντάς μας. Και ως Ευρωπαίοι, ίσως πουν: δεν επισκεφτόμεθα το Palais de Justice (Δικαστικό παλάτι – μέγαρο) να διαβουλευθούμε μετά των λειτουργών της θέμιδας. Φθάνοντας θα καραφλιάσουν αντικρίζοντας τον αύλειο χώρο που έχει καταντήσει βρώμικος χώρος στάθμευσης για κάθε τροχοφόρο και τραβώντας τα όσα μαλλιά τους έχουν απομείνει θα σκοντάψουν πάνω σ’ εκείνο το ακαλαίσθητο κουρελονάυλον περίπτερο, που είναι πάνω στην ιδιοκτησία του Υπουργείου Δικαιοσύνης και καθημερινά το βλέπουν οι λειτουργοί της ΝΕΜΕΣΗΣ και ξύνοντας την κούτρα τους οι Ευρωπαίοι, θα ανακράξουν: ποιος έδωσε την ΑΔΕΙΑ κι ενώ το σκέφτονται, φεύγει ένα άβαφο εκ αμνημονεύτων χρόνων παράθυρο, αναγκάζοντάς τους να το βάλουν στα πόδια κι όπου φύγει, φύγει, αφού δεν είχαν κατορθώσει να δουν τ’ αρχοντικά, τις πλατείες και τα αγάλματα των Βάλβηδων – Δεληγιώργηδων – Μαλακάση – Λυμπεράκη – Δροσίνη – Τραυλαντώνη – Γκόλφη και τόσων άλλων που καταβρόχθισε η φθορά του χρόνου και η απληστία του νεοραγιά. Νοιώθω ντροπή για την κατάντια της πόλης που με γέννησε και της οποίας αγάπησα τους καημούς της Λιμνοθάλασσάς της και την ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ της, ως σύμβολο ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ. Ως δε «αμόρφωτο» ψαρόπαιδο της αμπολιάς και της φουφούς που δεν κρατεί από τζάκι σκέφτομαι να μιμηθώ τον Μολιέρο και να γράψω κι εγώ για την αρχοντοχωριάτικη νοοτροπία του ακαλαίσθητου νεοραγιαδισμού, που προσβάλλει βάναυσα το αλλοτινό Μεσολόγγι των γραμμάτων και του πολιτισμού.

Επιμύθιο: αναλογίζομαι ερίτιμη κυρία φιλόλογος τι; Θα σκεφτούν οι Ευρωπαίοι αξιολογητές, όταν αντικρίσουν το άγαλμα του Χαρίλαου Τρικούπη που μετέθεσε η α - Σοφί - α των υπευθύνων του πνευματικού Κέντρου ομού μετά του πολυμήχανου συγγραφέα!! Πρώην Δημάρχου κ. Κατσούλη, από το φυσικό του χώρο, στο τρίγωνο με τα οπίσθιά του προς τον κήπο των ΗΡΩΩΝ. Εκτός κι αν ως δημωδώς λέγεται τι!! Πάνος τι; Καρα… Πάνος, χάριν της προβολής και της επί – δειξης, όπερ έδει δείξε και αφεωνταί σοι, οι πολιτιστικές σας αμαρτίες…

Έρρωσθε

Νικήτας Χρ. Φιλιππόπουλος

Πολίτης της πόλης των Ελεύθερων Πολιορκημένων