Απ’ το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ τι ίδιο συνδικάτο», στο δίλημμα ΔΝΤ ή πτώχευση

Μέχρι πότε θα μας εξαπατά η οικογένεια Παπανδρέου;

Ο Γιωργάκης και ο βαψομαλλιάς Παπακωνσταντίνου, ανηψιός του μακαρίτη «Jack Daniels», ομολόγησαν κυνικώς ότι τα μέτρα που μας επέβαλαν είναι εξοντωτικά και άδικα. Άφησαν ανενόχλητους όλους αυτούς που λεηλάτησαν την χώρα και έστειλαν τον λογαριασμό στους μη προνομιούχους, σ’ αυτούς δηλαδή που θεοποίησαν τον μπαμπά του, τον Αντρέα, που κυριολεκτικώς διέλυσε την χώρα. Ο διπλής υπηκοότητος Γιωργάκης δεν αμφισβητεί και αποδέχεται την υποβάθμιση της εθνικής μας κυριαρχίας, ενώ παραπέμπει ως Πρωθυπουργός (ποιος θα το πίστευε;) τους συνδικαλιστές να παραπονεθούν απ’ ευθείας στο …ΔΝΤ. Οι κατ’ ευφημισμόν σοσιαλιστές μάς εκφοβίζουν με το δίλημμα ΔΝΤ ή πτώχευση, παρουσιάζοντάς το ως μονόδρομο. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Όχι, λέει ο βρεττανικός Guardian: «Σε απελπιστικώς δύσκολες καταστάσεις το να κηρύξει κάποιος στάση πληρωμών και να φεσώσει τους πιστωτές του είναι προτιμότερο απ’ το να διαλύσει τον κοινωνικό ιστό της χώρας του». Και συνεχίζει η ίδια εφημερίδα: «Αντί να υποταχθεί η Ελλάδα στις θηριώδεις απαιτήσεις του ΔΝΤ και της Γερμανίας, μπορεί να επαναδιαπραγματευθεί το χρέος της». Οι New York Times έγραψαν: «Οι βαθειές περικοπές μισθών δεν είναι πολιτικώς βιώσιμες καθώς ο αποπληθωρισμός θα καταστήσει αδύνατον τον απεγκλωβισμό της Ελλάδος από το χρέος…». Ο Γάλλος οικονομολόγος, Ζαν Πωλ Φιτουσί, θεωρεί ότι «ο αποπληθωρισμός διογκώνει το χρέος και αυτός ο φαύλος κύκλος μας οδηγεί στην κόλαση». Ο ίδιος θεωρεί για τον δανεισμό μας από το ΔΝΤ και την ΕΕ ότι «πρόκειται για έμμεσο τρόπο επιδότησης των Γερμανικών και Γαλλικών Τραπεζών». Ο δε Γερμανός συντηρητικός, Νόμπερτ Μπάρτε, υπεύθυνος προϋπολογισμού τής Άνγκελα Μέρκελ, προτού υπάρξει η συμφωνία μας για τον δανεισμό, τάχθηκε υπέρ τής επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους μας , ώστε να πληρώσουν μέρος τού κόστους οι Γερμανικές Τράπεζες, οι οποίες έχουν προεισπράξει υπέρογκα ποσά από τους Έλληνες, με τα τοκογλυφικά επιτόκιά τους. Μόνο το απολύτως διεφθαρμένο Ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν τολμάει να ψηφίσει ούτε τον όρο «επαναδιαπραγμάτευση» του χρέους, για να μην χαλάσει την ζαχαρένια των πιστωτών μας, οι οποίοι δεν αποκλείεται να μοιράζουν και μίζες (αυτό θα το διαπιστώσουμε στο απώτερο μέλλον). Το 1933, ο Φράνκλιν Ρούσβελτ, τόνιζε και το έκανε πράξη: «…Πρόοδος δεν είναι να προσθέσουμε περισσότερη αφθονία σε αυτούς που ήδη έχουν πάρα πολλά, αλλά να προσφέρουμε αρκετά σε αυτούς που έχουν πολύ λίγα». Το 2010, υπάρχουν ακόμη πάρα πολλοί Έλληνες που φωνάζουν «Αντρέα, ζεις, εσύ μας οδηγείς» και εκλέγουν τον γόνο Πρωθυπουργό, οπότε…

Σ.Σ.1: Ο πρώην διοργανωτής καλλιστείων και θεματοφύλακας της εθνικοφροσύνης και της ορθοδοξίας, Καρατζαφέρης, κάνει πως δεν καταλαβαίνει τα περί περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας, ως συνεταίρος του Γιωργάκη.
Σ.Σ.2: Αυτά τα ζητήματα αποτελούν εθνική πολιτική, Αντώνιε Σαμαρά, και όχι η αγωνία για την φορολογία στα ποτά και τα τσιγάρα. Μπορείς να εκφέρεις τέτοιο πολιτικό λόγο;