Ομολογία του Προέδρου του Δημοτ. Συμβουλίου της Ι.Π. Μεσολογγίου

Στο έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο που πραγματοποιήθηκε στο Τρικούπειο, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. Χρήστος Σούφρας, ομολόγησε ότι η Δημοτική Αρχή δέχεται συνεχώς «χαστούκια», από την κεντρική εξουσία και όχι μόνο, σ’ όλα τα μεγάλα θέματα της πόλης. Να ’ταν αυτός ο λόγος που φάνταζε λίγο πρησμένος ο Πρόεδρος; Δεν είναι όμως εκεί το θέμα… Κουραστήκαμε να το λέμε!! Τα τελευταία 15 χρόνια το Μεσολόγγι δεν έχει ισχυρό πολιτικό λόγο. Θα λέγαμε, ούτε καν λόγο. Και πώς να έχει άλλωστε, όταν όλες οι Δημοτικές Αρχές αυτό το διάστημα εξυπηρετούσαν και συνεχίζουν να εξυπηρετούν κομματικές σκοπιμότητες. Σταχυολογούμε: Ο πρώην Δήμαρχος Ρεπάσος παραιτήθηκε της διεκδίκησης του Προέδρου της ΤΕΔΚ, ως Δήμαρχος της πρωτεύουσας, υπέρ Σώκου, για να διοριστεί σε έμμισθη θέση στην Διοίκηση των Ελληνικών Αλυκών Α.Ε. Ο Σώκος έκτοτε κυριάρχησε, με ολέθρια αποτελέσματα για ολόκληρο τον Νομό, με αποκορύφωμα τον υδροκεφαλισμό του Δήμου Αγρινίου σήμερα. Ακολούθως, συγκροτήθηκε τρίτο ψηφοδέλτιο για την ΤΕΔΚ Αιτωλ/νίας, προκειμένου η περιοχή Μεσολογγίου-Ναυπακτίας να διεκδικήσει και να διασφαλίσει τα συμφέροντά της. Ο Αναγνωστόπουλος, ενώ το βράδυ ήταν σ’ αυτό το ψηφοδέλτιο, το πρωί φιγουράριζε πρώτος στο ψηφοδέλτιο Σώκου. Την ίδια εποχή ο Πρεβεζάνος εκόπτετο υπέρ του μακαριστού Αχείμαστου, Δήμαρχου Παλαίρου (!!), ενώ στην Ναυπακτία οργίαζε ο ανεκδιήγητος Νταουσάνης, κατά της «Αιτωλικής Αναπτυξιακής» και υπέρ Σώκου. Στην Μακρυνεία ο Τζάνης παρέδιδε την Τριχωνίδα Α.Ε. στον Σώκο και τώρα βεβαίως ψηφίζει, καθ’ υπόδειξιν, υπέρ Αγρινίου. Υπό τοιαύτας συνθήκας, πώς η περιοχή αυτή να αρθρώσει πολιτικό λόγο και μάλιστα ισχυρό, όπως απαιτείται στην σημερινή συγκυρία; Ο Αντινομάρχης, Χρήστος Πετρόπουλος και ο Νομαρχιακός Σύμβουλος, Γιάννης Ψαράκης, που παραβρέθηκαν, σιώπησαν, εκτός από την Λαχανά, η οποία είπε κάτι ακατανόητα. Αυτή δεν έχει καταλάβει ακόμα την διαφορά υπαλλήλου της Πρόνοιοας απ’ αυτήν της Αντινομαρχέσσας. Ο Αντινομάρχης, Πάνος Κατσούλης, απουσίαζε αλλά απέστειλε εγγράφως την θέση του για τον Καλλικράτη, θέση η οποία χαρακτηρίστηκε θαρραλέα, πολιτικώς ορθή, υπέρ ενός ισχυρού Δήμου Μεσολογγίου και για ισόρροπη ανάπτυξη.