Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009
Τα «γκεσέμια» των μηχανισμών και η ήττα του κατεστημένου-γόνων
Συνηθίζουμε να αναφερόμαστε στους μπροστάρηδες και τους επικεφαλής γενικότερα με τον όρο «γκεσέμ». Λίγοι όμως κατέχουν την ανωτάτη ποιμενική και λιγότεροι γνωρίζουν ότι τα γκεσέμια (κριάρια) δεν έχουν αρχίδια… Είναι ευνουχισμένα ώστε να μπαίνουν μπροστά, αδιάφορα εντελώς ως προς το μαρκάλλο. Αν τα είχαν θα πήγαιναν πίσω απ’ τις προβατίνες, διαθέσιμα σε πρώτη ζήτηση… Απεδείχθη λοιπόν περίτρανα ότι ο μηχανισμός της Ντόρας δεν τα είχε (όρα Νικήτας κλπ). Απλώς αρκέστηκε στο κληρονομικό δίκαιο. Η δε βάση της Δεξιάς, που αποδεικνύεται σοβαρή και καινοτόμος (δεν πήγαν αν ψηφίσουν τον άτολμο Καραμανλή 500.000 δεξιοί!!), τους πρωτοκλασάτους τους έγραψαν στ’ αρχίδια τους. Εξέλεξαν αρχηγό αυτόν ο οποίος αφ’ ενός είχε το θάρρος να καταγγείλει μια γελοία πολιτική πενταετίας και αφ’ ετέρου να εξαγγείλει ανασυγκρότηση, ώστε να υπάρξει ταυτότητα και απενοχοποίηση στην Δεξιά, μια μεγάλη παράταξη που πήρε σημαντικές αποφάσεις για την χώρα (ένταξη στην ΕΟΚ, πολιτειακό με δημοψήφισμα, νομιμοποίηση ΚΚΕ κ.ά.) και στην οποία οφείλουμε την μακροχρόνια σταθερότητα της Ελληνικής Δημοκρατίας. Η συντηρητική παράταξη δεν έχει ανάγκη από ιδεολογικό μανιφέστο, που έχουν όλα τα μαρξιστικά ή μαρξίζοντα κόμματα. Η ιδεολογική της βάση είναι η ελεύθερη οικονομία. Ο Σαμαράς μπορεί να οδηγήσει (ως αμφισβητίας) την Δεξιά στα νέα ευρωπαϊκά δεδομένα. Η Ντόρα ποντάρισε στο κληρονομικό δίκαιο και εκτέθηκε στο οθωμανικό…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Παιδιά τι γλωσσα ειναι αυτη
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γλώσσα σε ενοχλεί ή ότι έχασε η κόρη του Δράκουλα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ νερό έριξε στο κρασί του αυτός ο αμφισβητίας! Δε νομίζετε; Το άλλοτε μαύρο πρόβατο έγινε ο καλός αμνός του δεξιού κοπαδιού που την έφερε(ευτυχώς) στον κακό...λύκο!Η Ν.Δ νομίζω με την εκλογή Σαμαρά αποχαιρετά το φιλελευθερισμό(για τον οποίο πάλεψε το έτερο γκεσέμι της αστικής τάξης που αποσύρθηκε κουρασμένο), παίρνει διαζύγιο από το μεσαίο χώρο και ασπάζεται το δεξιόστροφο πατριωτισμό του νέου αρχηγού της.Βέβαια είδηση δεν αποτελεί η εκλογή του εν λόγω πολιτικού αλλά τι σημαίνει αυτή η εκλογή για την ίδια την ελληνική κοινωνία, που ψάχνει για σωτήρες σε περίδο πολιτικής ορφάνιας. Ο Σαμαράς είναι η ατομική προσφορά της ελπίδας σε μια εποχή αυξημένης ζήτησής της. Έτσι σκέφτεται ο ελληνικός λαός.Βαφτίζει και μετονομάζει τους μέχρι πρότινος ανάξιους σε "ηγέτες με όραμα" και τους προδότες σε "ελπιδοφόρους αρχηγούς". Και μετά νομίζουν κάποιοι ότι χτυπήθηκε ο δικομματισμός, την ώρα που τα δύο μεγάλα κόμματα ξεσήκωσαν κόσμο και κοσμάκη για καθαρά εσωκομματικές διαδικασίες κι εκείνος φυσικά ανταποκρίθηκε αναφανδόν στο όνομα της συμμετοχικής δημοκρατίας...
ΑπάντησηΔιαγραφή