…να είμαστε έτοιμοι για την άλλη επιλογή. Η Λαϊκή Ενότητα αυτό προτείνει!

Γράφει ο Γιώργος Παληγεώργος

«...να λυπάστε ένα έθνος που φορά ένα ρούχο που δεν το έχει υφάνει, που τρώει ψωμί που δεν το έχει θερίσει και πίνει κρασί που δεν έχει τρέξει από το πατητήρι του….να λυπάστε ένα έθνος που ονομάζει ένα βίαιο άνθρωπο ηρώα….να λυπάστε ένα έθνος που περιφρονεί το παθός του στο όνειρο κι ωστόσο γίνεται σκλάβος στο ξύπνιο του…να λυπάστε ένα έθνος που δε σηκώνει τη φωνή του και δε ξεσηκώνεται παρά μονό όταν ο λαιμός του βρίσκεται ανάμεσα στο σπαθί και την πετρά….»  [Χαλίλ Γκιμπράν, Ο κήπος του προφήτη]

Είναι πολλά χρόνια που η Ελλάδα, η Ευρώπη κι η Οικουμένη ζει χωρίς ιδανικά. Και ζούμε όλα αυτά τα χρόνια (κάθε χρόνο πιο έντονα), την οδοιπορία δίχως προορισμό, τη θλίψη, το μαρασμό, την απελπισία!

Και μας λένε οι «αλεπούδες» πολιτικοί κυβερνήτες και συγκυβερνήτες, πως η θλίψη, ο μαρασμός κι η απελπισία είναι για το καλό μας! Κάποιοι λένε ακόμα πως κατανοούν τη δυσκολία, μα δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά αυτός της ισοπέδωσης.

Μα είναι και κάποιοι με φιμωμένη τη φωνή που λένε, υπάρχει κι άλλος δρόμος! Κι ακόμα είναι κι εκείνοι που λένε, αν δεν υπάρχει άλλος δρόμος τον φτιάχνουμε.

Μέσα σ’ αυτό το σύγνεφο της απελπισίας η Ελλάδα αναζητάει τον άλλο δρόμο! Το δρόμο για την απ’ αρχής δημιουργία, το δρόμο για να πορευτεί όπως ορίζουν οι ανάγκες της ζωής και τα όνειρα της νιότης.

Ο στραγγαλισμός της χώρας και του λαού μας και η απόλυτη ενσωμάτωση του μεγαλύτερου τμήματος του πολιτικού κόσμου στις επιδιώξεις των τοκογλύφων, δίνουν τα χαρακτηριστικά της εποχής μας.

Σήμερα έχουμε ακόμα και την πολιτική, πολιτιστική και ηθική προδοσία, απ’ αυτούς που εκμαίευσαν ή υφάρπαξαν τη ψήφο του Ελληνικού και με τις απειλές και τον φόβο καταστρατήγησαν και ακύρωσαν τη θέλησή του.

Σήμερα εκτός από την υποδούλωση της Ελλάδας στη Γερμανοκρατούμενη Ευρωζώνη, εκτός απ’ την ακύρωση της Δημοκρατίας, ζούμε τη γενικευμένη πολιτική και ηθική σαπίλα, όπου βουλιάζει η χώρα.

Τα έθνη και οι λαοί πέρασαν κι άλλοτε υποδουλώσεις και σκλαβιές! Ποτέ όμως δεν κέρδισαν τη λευτεριά τους και τη δημοκρατία ως έλεος των στραγγαλιστών τους. Ποτέ τους δε γνώρισαν την ανάταση πίνοντας σταγόνες απελπισίας.

Πρέπει σήμερα να ακουστεί η άλλη φωνή! Κι αυτή η φωνή να είναι η δικαίωση αυτών που θέλουν να σπείρουν, να θερίσουν, να αλωνίσουν, να αλέσουν, να ζυμώσουν, να φάνε ψωμί! Να είναι η φωνή αυτών που θέλουν να σκάψουν, να κλαδέψουν, να τρυγήσουν, να πιούνε κρασί, να τραγουδήσουν. Να είναι η φωνή αυτών που θέλουν τη λευτεριά και τη δημοκρατία.

Λένε, πως οι άνθρωποι, σα θέλουν να συρθούν χαμηλώνουν υποτάσσονται, λένε πολλά ναι, ολοένα λένε ναι! Μα σα θέλουν οι άνθρωποι να παραβγούν με τα δύσκολα και τα μεγάλα λένε ΟΧΙ!

Αυτό το ΟΧΙ ο καθημαγμένος Ελληνικός λαός το είπε στις 5 Ιουλίου! ΟΧΙ άλλα μνημόνια, ΟΧΙ δεν αντέχουμε άλλο!  Αυτό ΟΧΙ πρέπει να συνεχιστεί! Κι αυτοί που τον πρόδωσαν θα καταρρεύσουν! Αυτοί που συντάσσονται με τους τοκογλύφους, τα μνημόνια και την ωμότητά τους, θα μείνουν  ως όνειδος και ως  μαύρο στίγμα της ιστορίας!

Δεν μπορεί παρά αυτό το ΟΧΙ να αναζητήσει την πολιτική έκφραση, να αναζητήσει την προοπτική της ανεξάρτητης Ελλάδας και της δημοκρατικής έκφρασης. Αυτό το ΟΧΙ σήμερα εκφράζεται με συνέπεια από τη Λαϊκή Ενότητα, με τη συνέπεια όλων αυτών που βάζουν πάνω απ’ τα ψευτοδιλήμματα (Ευρώ ή δραχμή) την ίδια την ύπαρξη της Ελλάδας.

Το  νόμισμα δεν είναι φετίχ. Όμως η Ευρωζώνη καταρρέει και μαζί με αυτή βρίσκονται σε πλήρη αδιέξοδα οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Ο καιρός που απ’ τις ίδιες τις εξελίξεις θα αναγκαστούμε να δούμε την (άλλη) προοπτική μας ως χώρα δεν είναι μακριά. Αντίθετα έχουμε αργήσει πολύ! Πρέπει να είμαστε έτοιμοι για την άλλη επιλογή. Η Λαϊκή Ενότητα αυτό προτείνει!