Με αφορμή την θλιβερή εικόνα των υπό κατάληψη Λυκείων του Μεσολογγίου

Παιδεία: Αξία ή όρος με ρυθμιζόμενο περιεχόμενο ανάλογα με τις βραχυπρόθεσμες ανάγκες της αγοράς;

Σήμερα έχουμε ειδίκευση με περιορισμένους ορίζοντες και όχι μόρφωση. Η μόρφωση σήμερα απαξιώνεται, έχασε εντελώς ως διαδικασία την λάμψη, το κύρος, την ηθική και την δικαίωση, από εκείνους που την προσφέρουν και από εκείνους που θα ’πρεπε να την αποκτούν. Εκλαμβάνεται σήμερα ως επίδοση και όχι ως ατομικό δικαίωμα, στα πλαίσια του ανταγωνισμού. «Παραλαμβάνουμε αγράμματους», κράζουν οι πανεπιστημιακοί μας! Πώς γίνεται όμως οι μαθητές να σκίζονται στο διάβασμα και να μην γνωρίζουν τίποτα; Θα υπάρξει αξιολόγηση καθηγητών και μαθητών και κριτική σκέψη στα σχολεία μας; Θα υπάρξει σωστή ύλη; Θα μπορέσει ο Έλληνας μαθητής, ο μοναδικός στην Ευρώπη που απασχολείται ημερησίως για σχολείο, φροντιστήριο και διάβασμα 18 (!!) ώρες, να αποκτήσει ελεύθερο χρόνο; Θα επανέλθουμε στο «Nους υγιής εν σώματι υγιεί»; Θα υπάρξει γνώση στα σχολεία με ανάλογη διδακτέα ύλη; Έχουν εκτοπίσει από τα σχολεία μας Αριστοτέλη, Πλάτωνα, Δημόκριτο, Πυθαγόρα και λοιπούς κολοσσούς της αρχαιοελληνικής Γραμματείας υπέρ του Αβραάμ, της Σάρας και λοιπών εβραϊκών παραμυθίων. Το ΠΑΣΟΚ είναι γνωστό ότι κατήργησε τα πειραματικά σχολεία και την αξιοκρατία, εις βάρος της κριτικής σκέψης. Θα δώσει η Τζοκόντα της παιδείας, κατά κόσμον Άννα Διαμαντοπούλου, κύρος στο δημόσιο σχολείο; Αλλά πώς να δώσει κύρος, όταν ο γιος της (Β΄ Λυκείου) φοιτά στα εκπαιδευτήρια Γείτονα και μάλιστα δεν παρακολουθεί καν Ελληνικό πρόγραμμα; Άλλωστε η Αννούλα παλαιόθεν δεν γουστάρει την Ελληνικήν. Ο δε Γιωργάκης, ο Πρωθυπουργός δηλαδή, έψαξε το καλλίτερο college για την Μαργαρίτα Β΄. Χεστήκαν όλοι αυτοί για το αν ο κάθε Μαρόκιας καταλαμβάνει το Λύκειο Μεσολογγίου.