Το αβάσταχτο φορτίο των νέων…Γράφει ο Γιώργος Παληγεώργος

Είναι αναμφισβήτητο και διαχρονικό  πως  η συμβολή της νεολαίας στην κίνηση της ιστορία υπήρξε καθοριστική. Πιο σωστή ίσως θα ήταν η διατύπωση, χωρίς την νεολαία δεν πάμε πουθενά, με τη νεολαία πάμε παντού… Τα παραδείγματα πλήθος!

Από χρόνια είναι γνωστό ότι η Ελληνική ύπαιθρος έχει χάσει τη ζωτικότητα της νιότης, καθώς οι νέοι στην μεγάλη πλειονότητά τους (για να μην πούμε καθολικά), μετά το Γυμνάσιο ή στην καλύτερη περίπτωση μετά το Λύκειο εγκαταλείπουν την επαρχία, για να σπουδάσουν σε ΤΕΙ και Πανεπιστήμια ή σε άλλες σχολές, να  αποκτήσουν προσόντα για την αμφίβολη εξέλιξή τους ή πτυχία που εξασφαλίζουν την ανεργία. Και στα χρόνια των μνημονίων, κύματα νέων , κυρίως  επιστημόνων, φεύγουν στο εξωτερικό!

Άλλη μια περιγραφή της οικονομικής αποσάθρωσης της χώρας καθώς και της κοινωνικής και πολιτιστικής της πτώσης, μέσα σε ένα πολιτικό περιβάλλον, όπου οι ιθύνοντες είναι ενεργούμενοι της παγκόσμιας συμμορίας των ανελέητων τοκογλύφων- τραπεζιτών, θα περίσσευε . Έχουν υπάρξει αρκετές και θα υπάρξουν κι άλλες. Η διαρκής υπενθύμιση  όμως επιβάλλεται.

Παρ’ όλα αυτά χρειάζεται η  συνειδητοποίηση των τεράστιων δυσκολιών, κυρίως για τη νεολαία, όπως αυτές δημιουργήθηκαν σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης και ίσαμε σήμερα. Δυσκολίες απότοκες εκούσιων πολιτικών επιλογών, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και σε όλες της χώρες της Ευρώπης και του ανεπτυγμένου(ούτως ειπείν) καπιταλισμού.

Όμως είπαμε, χωρίς την νεολαία δεν πάμε πουθενά, με τη νεολαία πάμε παντού…

Η προσπάθεια που είναι επιβεβλημένη να καταβάλουν οι νέοι ή σωστότερα να καταβάλλουμε όλοι μας (μαζί) με τους νέους είναι πολλαπλάσια δυσκολότερη, από ότι σε προηγούμενες εποχές, καθώς:

1.       Οι σημερινοί νέοι (έως 30-35 ετών) είναι η πρώτη γενιά που αντιμετωπίζει αξεπέραστες δυσκολίες σε επαγγελματικό επίπεδο και σε επίπεδο ζωής γενικότερα,  από ότι οι γονείς τους, που αντίστοιχα δυσκολεύτηκαν λίγο ή ελάχιστα.

2.       Η αντιστοίχηση των νέων με τον συνολικό πληθυσμό της χώρας, τους καθιστά μειοψηφία και  η βαθμιαία γήρανση σε Ελλάδα και Ευρώπη δείχνει την τρομερή διάσταση του δημογραφικού προβλήματος. Οι νέοι δηλαδή έχουν πολύ μεγαλύτερη δυσκολία να θέσουν  και να κατακτήσουν τα θέλω τους, σε σχέση με προηγούμενες περιόδους, όταν  οι νέοι είχαν την  ηλιακή-πληθυσμιακή πλειοψηφία. 

3.       Η τριτοβάθμια εκπαίδευση βυθισμένη στη γενικότερη πτώση της χώρας, δεν μπορεί να θέσει καίρια ερωτήματα, να αμφισβητήσει, να δώσει έδαφος και φλόγα στους φοιτητές, να γεννηθεί το φοιτητικό κίνημα των επαναστατικών ιδεών, των  μαζικών εξεγέρσεων.

4.       Η σκόπιμη προσβολή του ηθικού πολιτικού πλεονεκτήματος της αριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων από τη σημερινή πολιτική ηγεσία της χώρας, που ασπάστηκε την πιο αντιλαϊκή επιλογή που γνώρισε ο λαός μας σε καιρό ειρήνης και ταυτόχρονα με την «αριστερή» μάσκα, προσπαθεί να εκφυλίσει και να ακυρώσει τις  κοινωνικές αντιδράσεις.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον καλείται η νεολαία και καλούμαστε όλοι μας να ανατρέψουμε την προϊούσα καταστροφή και τους ίδιους τους καταστροφείς  που παρέδωσαν τη χώρα στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, όπως ομολόγησε (κατά λάθος;) ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στον ΟΗΕ, τις προάλλες.

Η σύγχρονη αριστερά, που σήμερα δεν εκπροσωπείται στη βουλή, οι ανυπόταχτες στα μνημόνια δημοκρατικές δυνάμεις και ο πνευματικός κόσμος που αρνείται να ενσωματωθεί και να αφομοιωθεί στο φερέφωνο πολιτικό σύστημα, όλοι οι ελεύθεροι δημοκρατικοί πολίτες οφείλουμε να ενθαρρύνουμε να ωθήσουμε και να μαζικοποιήσουμε το νέο πολιτικό κίνημα της νεολαίας ενάντια στα κατοχικά μνημόνια και υπέρ της ελευθερίας.

Αυτός ο αγώνας  των σημερινών νέων  θα είναι πολύ πιο δύσκολος  από αγώνες που έδωσαν οι γονείς τους στο παρελθόν. Όμως οι δύσκολοι αγώνες των νέων είναι οι πιο δυνατοί αγώνες, είναι οι πιο ωραίοι αγώνες. Και η κοινωνία δε μπορεί παρά να είναι  με τους νέους! Γιατί ένας  καλύτερος  κόσμος δεν είναι φαεινή ιδέα, είναι ανάγκη, είναι η ανθρώπινη προοπτική!

Γιατί χωρίς την νεολαία δεν πάμε πουθενά, με τη νεολαία πάμε παντού..!!!